اتاق غذاخوری فضای، جمع شدن اعضای خانه || محل لذت بردن از طعمها و دورهمی‌های دلنشین

اتاق غذاخوری شما ممکن است شلوغ‌ترین اتاق خانه شما نباشد، اما جایی است که برخی از خاص‌ترین خاطرات ساخته می‌شوند. از گردهمایی‌های خانوادگی در تعطیلات تا مهمانی‌های شام با دوستان، اتاق غذاخوری شما مکانی برای سرگرمی است. بهترین فضاها به شما اجازه می‌دهند که به عنوان میزبان بدرخشید بدون اینکه از مهمانی منحرف شوید.

اتاق غذاخوری

 

اتاق غذاخوری اتاقی برای صرف غذا است. در زمان‌های مدرن معمولاً در کنار آشپزخانه قرار دارد تا سرو غذا راحت‌تر باشد، اگرچه در زمان‌های قرون وسطی اغلب در طبقه‌ای کاملاً متفاوت قرار داشت. به‌طور تاریخی، اتاق غذاخوری با یک میز غذاخوری بزرگ و چندین صندلی غذاخوری مبله شده است. رایج‌ترین شکل معمولاً مستطیلی است که دو صندلی مسلح در انتها و تعداد زوجی از صندلی‌های بدون دسته در دو طرف بلندتر قرار دارند.

در قرون وسطی، بریتانیایی‌ها و سایر اشراف اروپایی در قلعه‌ها یا خانه‌های بزرگ اربابی در تالار بزرگ غذا می‌خوردند. این اتاق چند منظوره بزرگ قادر به نشستن بخش عمده‌ای از جمعیت خانه بود. خانواده در میز اصلی بر روی سکویی بلند می‌نشستند و بقیه جمعیت به ترتیب کاهش رتبه از آن‌ها دور می‌شدند. میزها در تالار بزرگ معمولاً میزهای بلند با نیمکت بودند. تعداد زیاد افراد در تالار بزرگ به این معنی بود که احتمالاً جوی شلوغ و پرجنب و جوش داشت. پیشنهاداتی که می‌گویند این اتاق‌ها احتمالاً بوی بد و دود زیادی داشتند، احتمالاً با استانداردهای آن زمان بی‌اساس هستند. این اتاق‌ها دارای دودکش‌های بزرگ و سقف‌های بلند بودند و جریان هوای آزاد از طریق درها و پنجره‌های متعدد وجود داشت.

در اوایل قرن هجدهم، الگویی پدیدار شد که در آن بانوان خانه پس از شام از اتاق غذاخوری به اتاق پذیرایی می‌رفتند. آقایان در اتاق غذاخوری می‌ماندند و نوشیدنی می‌نوشیدند. در نتیجه، اتاق غذاخوری تمایل به داشتن حال و هوای مردانه‌تری پیدا کرد.در دهه‌های 1930 و 1940، اتاق‌های غذاخوری همچنان از آشپزخانه‌ها جدا بودند، حتی زمانی که اتاق‌های خدمتکاران در خانه‌های طبقه متوسط کمتر رایج شدند. در دهه‌های 1950 و 1960، مناطق غذاخوری و آشپزخانه با هم ادغام شدند و اتاق‌های نشیمن با اتاق‌های غذاخوری-آشپزخانه ادغام شدند.

 

در طول همه‌گیری COVID-19، اتاق‌های غذاخوری که هنوز وجود داشتند به عنوان دفاتر خانگی یا کلاس‌های درس استفاده می‌شدند و به دلیل انزوای خود ارزشمند بودند.

یک اتاق غذاخوری معمولی در آمریکای شمالی شامل یک میز با صندلی‌هایی است که در اطراف و انتهای میز قرار گرفته‌اند، و همچنین سایر قطعات مبلمان مانند بوفه‌ها و کابینت‌های چینی، در صورت وجود فضا. میزها در اتاق‌های غذاخوری مدرن اغلب دارای یک برگ قابل جابجایی هستند تا در مواقع خاص که تعداد افراد بیشتری حضور دارند، بدون اشغال فضای اضافی استفاده شوند. اگرچه تجربه غذاخوری خانوادگی "معمولی" در یک میز چوبی یا نوعی منطقه آشپزخانه است، برخی ترجیح می‌دهند اتاق‌های غذاخوری خود را با استفاده از کاناپه‌ها یا صندلی‌های نرم‌تر راحت‌تر کنند.

 

کلوزت روم یا اتاق کمد || فضایی مفید در خانه برای نظم واسایش بیشتر

 

در خانه‌های مدرن آمریکایی و کانادایی، اتاق غذاخوری معمولاً در کنار اتاق نشیمن قرار دارد و بیشتر برای غذاخوری رسمی با مهمانان یا در مناسبت‌های خاص استفاده می‌شود. برای وعده‌های غذایی روزانه غیررسمی، بیشتر خانه‌های متوسط و بزرگتر فضایی در کنار آشپزخانه دارند که می‌توان یک میز و صندلی‌ها را در آن قرار داد. فضاهای بزرگتر اغلب به عنوان یک ناهارخوری کوچک شناخته می‌شوند، در حالی که یک فضای کوچکتر به عنوان یک گوشه صبحانه شناخته می‌شود. خانه‌ها و آپارتمان‌های کوچکتر ممکن است به جای آن یک بار صبحانه داشته باشند که معمولاً ارتفاع آن با کانتر آشپزخانه معمولی متفاوت است (یا برای صندلی‌ها بلندتر یا برای صندلی‌ها کوتاه‌تر). اگر خانه‌ای ناهارخوری کوچک، گوشه صبحانه یا بار صبحانه نداشته باشد، آشپزخانه یا اتاق خانواده برای غذاخوری روزانه استفاده می‌شود.

در بریتانیا، بسیاری از خانواده‌ها به طور سنتی از اتاق غذاخوری فقط در روزهای یکشنبه استفاده می‌کردند و سایر وعده‌های غذایی را در آشپزخانه می‌خوردند.

در استرالیا، استفاده از اتاق غذاخوری همچنان رایج است، اما بخش ضروری از طراحی خانه مدرن نیست. برای بیشتر افراد، این فضا به عنوان مکانی برای استفاده در مناسبت‌های رسمی یا جشن‌ها در نظر گرفته می‌شود. خانه‌های کوچکتر ممکن است از یک بار صبحانه یا میز قرار داده شده در داخل آشپزخانه یا فضای نشیمن برای وعده‌های غذایی استفاده کنند.

اتاق غذاخوری شما ممکن است شلوغ‌ترین اتاق خانه شما نباشد، اما جایی است که برخی از خاص‌ترین خاطرات ساخته می‌شوند. از گردهمایی‌های خانوادگی در تعطیلات تا مهمانی‌های شام با دوستان، اتاق غذاخوری شما مکانی برای سرگرمی است. بهترین فضاها به شما اجازه می‌دهند که به عنوان میزبان بدرخشید بدون اینکه از مهمانی منحرف شوید. حتی اگر برنامه‌ای برای دعوت از مهمان ندارید، بهترین ایده‌های اتاق غذاخوری یک جایگزین لوکس برای خوردن غذا روی کاناپه ارائه می‌دهند... دوباره.

با وجود آنچه ممکن است فرض کنید، اتاق غذاخوری نباید احساس گرانبها یا خفه‌کننده داشته باشد. درست مانند بقیه خانه شما، این فضا باید زندگی شود و استفاده شود. دیوارها را با کاغذ دیواری چشمگیر بپوشانید یا صندلی‌های نیمکتی را انتخاب کنید تا بتوانید تعداد بیشتری از عزیزان را جای دهید. یک بوفه برای ذخیره‌سازی موارد ضروری سرو ایده‌آل است و فراموش نکنید یک چرخ دستی بار، کابینت یا میز برای نگه داشتن جریان گفتگو بدون نیاز به رفت و برگشت از آشپزخانه.

اگر اتاق غذاخوری شما نیاز به تازه‌سازی دارد، نگاهی به این ایده‌های خیره‌کننده طراحان اتاق غذاخوری بیندازید. آنها تمام الهاماتی را که برای انجام پروژه مانند یک حرفه‌ای نیاز دارید به شما می‌دهند. چه امیدوار باشید که خانواده همسرتان را تحت تأثیر قرار دهید یا مسئولیت میزبانی دوستان و خانواده برای یک مهمانی شام را بر عهده بگیرید، ایده‌هایی که از این اتاق‌های غذاخوری تأیید شده توسط طراحان می‌گیرید، تحسین آنها را به دست خواهند آورد.

اتاق‌های غذاخوری یکی از مهم‌ترین اتاق‌های خانه هستند؛ اتاقی که در آن تکنولوژی وجود ندارد و خانواده‌ها برای خوردن غذا و صحبت کردن درباره روزهای خود دور هم جمع می‌شوند. این یک آداب ساده است که از تلفن همراه خود در میز غذاخوری استفاده نکنید که این امر آن را به یکی از تنها مکان‌هایی تبدیل می‌کند که افراد مجبور می‌شوند از شبکه‌های اجتماعی فاصله بگیرند و وارد "دنیای واقعی" شوند.

 

پس چرا اتاق‌های غذاخوری در حال کاهش هستند؟ بسیاری از خانه‌های جدید اتاق غذاخوری ندارند و بسیاری از افراد ترجیح می‌دهند اتاق غذاخوری خود را به یک اتاق خواب اضافی، سالن، اتاق بازی یا فقط به یک مکان برای انباشت تبدیل کنند. در بریتانیا، فضا بسیار مهم است بنابراین اندازه‌های ملک کوچک نگه داشته می‌شوند و اتاق‌های اضافی حیاتی هستند، اما به نظر می‌رسد که این فضای سنتی در حال از بین رفتن است.

ما نیز بیش از هر زمان دیگری مشغول هستیم، بنابراین نشستن و تمرکز بر خوردن غذا به جای انجام چند کار همزمان مانند تماشای تلویزیون، ارسال پیامک به یک دوست، ارسال ایمیل یا بررسی شبکه‌های اجتماعی به عقب رانده شده است.روند زندگی باز نیز به این معنی است که بسیاری از افراد ترجیح می‌دهند در یک جزیره آشپزخانه یا بار صبحانه غذا بخورند تا میز و صندلی‌های رسمی سنتی.

 

راه پله‌ها || جذابیت بصری و دکوراتیو

 

استفاده اصلی از این اتاق برای نشستن افراد است، بنابراین به دنبال میزی با برگ‌های اضافی باشید تا در صورت نیاز آن را گسترش دهید. میزهای گرد افراد بیشتری را جا می‌دهند اما فضای بیشتری را اشغال می‌کنند و در اتاق‌های کوچکتر ممکن است سخت باشند.

یک فرش منطقه‌ای اضافه کنید این کار باعث می‌شود اتاق بزرگ و شیک به نظر برسد. به دنبال فرشی باشید که بزرگتر از میز و صندلی‌های شما باشد تا واقعاً لوکس به نظر برسد، اما در نظر داشته باشید که افرادی که دور میز نشسته‌اند، اگر کوچک هستند و گاهی اوقات غذا را پرتاب می‌کنند، به دنبال چیزی باشید که تمیز کردن آن آسان باشد و قطعاً خیلی روشن نباشد.

به دنبال صندلی‌های با پشتی بلند نروید  اگر فضای کمی دارید، می‌خواهید اتاق را تا حد ممکن بزرگ نشان دهید، بنابراین به دنبال صندلی‌های با پشتی بلند نروید زیرا این کار بلافاصله آن را کوچکتر نشان می‌دهد.

از انواع مختلف نورپردازی استفاده کنید  نورپردازی آویز بالای میز برای ایجاد نقطه کانونی و سپس از منابع نور جایگزین مانند چراغ رومیزی یا چراغ کف برای نورپردازی محیطی استفاده کنید.

اتاق را بیش از حد بار نکنید  در یک اتاق غذاخوری به یک میز و صندلی، یک بوفه یا کمد و نه چیز دیگری نیاز دارید. مبلمان بزرگ زیادی را در آن جا ندهید یا آن را به مکانی برای انباشت اقلام فراموش شده ناخواسته برای مرتب کردن تبدیل نکنید. شما نمی‌خواهید در اتاقی که شبیه چیزی از بزرگترین انبارهای بریتانیا است، جشن بگیرید و استراحت کنید.اتاق غذاخوری مکانی برای جمع شدن، اجتماعی شدن، سرگرمی است... نه برای استفاده چند بار در سال پس بنابراین امشب، میز را بچینید، تلویزیون را خاموش کنید، تلفن خود را کنار بگذارید و با خانواده خود صحبت کنید.

 

محل قرار دادن میز غداخوری در فضاهای تفکیک نشده

با نگاهی به پروژه‌های منتشر شده در ArchDaily در سال گذشته، می‌بینیم که خانه‌های معاصر معمولاً به دلیل کارایی، میز غذاخوری را تا حد ممکن نزدیک به منطقه‌ای که غذا آماده می‌شود قرار می‌دهند. با توجه به ابعاد، مواد و تعداد صندلی‌ها، می‌توانیم آنها را بر اساس نحوه سازماندهی آنها در رابطه با سازماندهی چیدمان دسته‌بندی کنیم.

قرار دادن میز به صورت موازی با کانتر و سینک، راه‌حلی است که اغلب در پروژه‌هایی که فضای زیادی ندارند استفاده می‌شود. این مورد در خانه Stilt در ژاپن است، جایی که میز فضای کوچکی بین آشپزخانه و ساختار خانه را اشغال می‌کند. از مثال‌های دیگر، میز غذاخوری به صورت موازی با کانتر قرار گرفته است و فضای کافی برای گردش را فراهم می‌کند، اما از فضای کوچک بین دو قطعه بهره می‌برد.

گزینه بسیار رایج دیگر قرار دادن میز به صورت موازی با جزیره آشپزخانه است. این کار به عنوان یک ادغام مؤثر بین فضاها عمل می‌کند، از جمله سینک، اجاق گاز یا فضای کار. این راه‌حل گزینه جالبی برای پلان‌های مستطیلی است، جایی که عناصر به بیشترین حد ممکن به صورت عمودی قرار می‌گیرند.

 

شومینه و انواع آن || نقطه کانونی وگرمابخش خانه

 

وقتی پلان ابعاد نزدیک‌تری به مربع دارد، اغلب مناسب‌ترین راه‌حل قرار دادن میز غذاخوری به صورت عمودی نسبت به نیمکت اصلی است. در این حالت، استفاده از کانتر L شکل راه‌حلی است که به شما امکان می‌دهد یک کانتر و فضای کار بزرگتر در آشپزخانه داشته باشید و میز را در فاصله بسیار کوتاهی نگه دارید.

همچنین به صورت عمودی، اما به جزیره آشپزخانه، که با اجرای یک اتاق نشیمن و غذاخوری به صورت عمودی نسبت به آشپزخانه، موفق به حل پلان نامنظم شده است، اجازه می‌دهد تا یک منطقه گردش خوب با زوایای تیز به دلیل زمین چالش‌برانگیز ایجاد شود.

روانشناسی رنگ‌ها در اتاق غذاخوری

رنگ‌ها بر ذهن، فیزیولوژی و تعاملات اجتماعی ما تأثیر می‌گذارند. رنگ‌هایی که هنگام تزئین یک اتاق انتخاب می‌کنید می‌توانند بر هر مناسبتی که در آنجا برگزار می‌کنید تأثیر بگذارند. اتاق غذاخوری مکانی برای موقعیت‌های اجتماعی حساس است که بین نزدیک‌ترین روابط اتفاق می‌افتد. با در نظر گرفتن اثرات روانشناختی رنگ‌های زیر، می‌توان به ایجاد یک فضای آرامش‌بخش‌تر برای خوردن و جمع شدن کمک کرد. 

اولین چیزی که هنگام انتخاب رنگ‌های اتاق غذاخوری باید در نظر گرفت، تأثیراتی است که بر اشتها خواهند داشت. رنگ آبی یک سرکوب‌کننده اشتهای شناخته شده است. این به این دلیل است که در طبیعت غذای آبی بسیار کمی وجود دارد. رنگ آبی دقیقاً یک برنامه کاهش وزن نیست؛ بلکه باعث تغییر روانشناختی جزئی می‌شود که افراد را کمتر گرسنه می‌کند.

 

اجتناب از این رنگ به مهمانان کمک می‌کند تا بهتر از وعده‌های غذایی خود لذت ببرند:

برعکس، رنگ‌های نارنجی و قرمز می‌توانند باعث افزایش اشتهای فرد شوند. رنگ نارنجی اغلب با نیاز، گرسنگی و تمایل به پر شدن مرتبط است. قرمز درباره بلعیدن است و متابولیسم را افزایش می‌دهد. استفاده استراتژیک از این رنگ‌ها می‌تواند باعث افزایش درک مهارت آشپزی شما شود. با این حال، باید با قرمز مراقب باشید. این رنگ باعث پرخاشگری می‌شود و می‌تواند منجر به دعوا شود. در استفاده از این رنگ محدود باشید و بیشتر به نارنجی تکیه کنید که احساس شادی بیشتری ایجاد می‌کند.

 

سینک آشپزخانه وانواع آن || قلب تپنده آشپزخانه

 

تراپی با میز شام

گاهی اوقات والدین بودن می‌تواند کار پیچیده‌ای به نظر برسد. مدیریت رفتار نادرست، ساختن خودپنداره، توسعه نقاط قوت فرزندتان، ترویج سلامت جسمی، آموزش مهارت‌های اجتماعی، تمرین خواندن، پیدا کردن زمان برای خودتان... لیست ادامه دارد. گاهی اوقات به نظر می‌رسد که در هفته زمان کافی برای انجام وظیفه والدین وجود ندارد.با این حال، می‌تواند دلگرم‌کننده باشد که بدانید گاهی اوقات ساده‌ترین روال‌های روزانه می‌توانند بزرگترین تأثیرات را بر زندگی فرزندان ما داشته باشند.مانند داشتن شام با هم، دور میز.

وقتی صحبت از ایجاد یک روال سالم در خانه می‌شود، اغلب خانواده‌ها را تشویق می‌کنم که داشتن شام با هم را به عنوان یکی از اولین روال‌ها در نظر بگیرند. این کار بسیار ساده به نظر می‌رسد، اما تعجب‌آور است که چقدر این سنت ساده خانوادگی در زندگی روزمره فراموش و نادیده گرفته می‌شود.

روندهای اخیر نشان می‌دهند که شام‌های خانوادگی دور میز بیشتر استثنا هستند تا قاعده در هفته. ما بیشتر بیرون غذا می‌خوریم و بیشتر تنها غذا می‌خوریم. همچنین وقتی به عنوان خانواده برای وعده‌های غذایی می‌نشینیم، زمان کمتری را با هم می‌گذرانیم. شام به یک محصول جانبی از فرهنگ شلوغ ما تبدیل شده است. ما اکنون با ذهن‌های مشغول به آنچه که قرار است بعداً انجام دهیم، از شام عبور می‌کنیم.

 

با این حال، مزایای این سنت ساده و قدیمی خانوادگی بسیار زیاد است. تحقیقات نشان داده‌اند که کودکانی که به طور منظم در میز خانواده غذا می‌خورند، سالم‌تر از کسانی هستند که این کار را نمی‌کنند. آنها 40٪ کمتر احتمال دارد که اضافه وزن داشته باشند، عادات غذایی بهتری به طور کلی دارند و احتمالاً در بزرگسالی غذاخورهای سالم‌تری خواهند بود. کودکانی که پنج روز یا بیشتر در هفته با والدین خود شام می‌خورند، مشکلات کمتری با مواد مخدر و الکل دارند، عملکرد تحصیلی بهتری دارند و از روابط نزدیک‌تری با والدین خود لذت می‌برند. آنها همچنین کمتر احتمال دارد که در مدرسه غیبت کنند، اعتماد به نفس بهتری دارند، کمتر افسردگی را تجربه می‌کنند، کمتر احتمال دارد که در فعالیت‌های جنسی زودهنگام شرکت کنند و مشکلات رفتاری کمتری دارند.این مزایا بسیار زیاد است.

 

انواع کفپوش خانه|| کفپوش دوستدار محیط زیست

 

برخی از این مزایا به خودی خود توضیحی هستند. به عنوان مثال، اگر بیشتر در خانه غذا می‌خورید، احتمالاً کمتر غذای آماده می‌خورید و رژیم غذایی متعادل‌تری دارید. با این حال، بسیاری از مزایای دیگر نتیجه تعاملاتی است که به عنوان خانواده در میز شام داریم.

 

ترجمه وگرداوری : ندا خدری