بهترین پیشنهاد سرمایه گذاری در حوزه املاک و ساختمان به نقل دانشگاه هاروارد

در این مقاله، تجارت املاک شامل مستغلات، صنایع و حرفه های طراحی، تامین مالی، توسعه، ساخت، بازاریابی و مدیریت زمین، زیرساخت و ساختمان را پوشش میدهد. در مقابل که کسب وکار املاک به یک محل کارسازماندهی شده اشاره میکند؛ انتخاب مکان‌ها، ساختمان ها، و روش‌های تامین مالی می‌تواند به استراتژی طولانی مدت شرکت کمک کند یا مانع از آن شود، ارزش آن را افزایش یا کاهش دهد، و بهره‌وری آن را ارتقا دهد یا مانع ان شود.

اگر به اطرافتان نگاه کنید، شما در این لحظه در یک ملک حضور دارید، درواقع داخل این بازار هستید. املاک همه جا حضور دارد و یک امر ضروری است. برای اکثر مشاغل، این مهمترین دارایی است. از آنجا که در همه جا وجود دارد، بسیاری سرمایه گذاری در املاک را دست کم میگیرند. این کسب وکار افراد را تحت تأثیر قرار می دهد - مشتریان، کارمندان، سرمایه گذاران، همسایگان- و به همین دلیل مدیریت این کسب وکار اسان نیست. هدف این مقاله معرفی مهم ترین اصول تجارت املاک است که به اعضای هیئت مدیره، مدیران اجرایی و... در مواجهه با این چالش کمک خواهدکرد.

املاک تجاری صرفاً یک عملیات اجرایی نیست، بلکه یک منبع استراتژیک است. در بسیاری از سازمان‌ها، املاک به عنوان یک معامله دوطرفه با یک کنش ویک واکنش ثابت تلقی میشود و ارزشی که در مسائل استراتژیک خارج کشورخواهد داشت نادیده گرفته میشود.  انتخاب مکان و چیدمان در واحدهای تجاری، بر اساس نیازهای کوتاه مدت و بر اساس قوانین کلی انجام می شود. درادامه  پنج اصل مورد بحث قرار گرفته- نه برای متخصصان املاک بلکه برای رهبرانی که آنها را راهنمایی می کنند - موضوعاتی که مدیران ارشد باید درک کنند.

 

 

               1.مدیریت پورتفولیو

پورتفولیو ملکی یک شرکت باید ارزشمندتر از ویژگی های خود ان ملک باشد. برای اطمینان از این امر، مدیران اجرایی نیاز به دید از بالا به پایین از وضعیت املاک خود دارند، که آنها از تجزیه و تحلیل ملک به ملک که عموماً تمرکز کارکنان و سیستم های داخلی است، دریافت نمی کنند. مدیران اجرایی به تصویر  کلی از مسیر ملکی شرکت نیاز دارند: مکان‌ها، انواع زمین و ساختمان، وضعیت تأسیسات عمده، شرایط اجاره و هزینه‌های عملیاتی، و خطرات مالی و زیست‌محیطی. رهبران همچنین نیاز به تصویری پویا و متحرک از جایی که استراتژی شرکت ها دارایی املاک انها را هدایت و اینکه چگونه ردپا انها ممکن است بسته به مسیری که طی می کنند تغییر کند. هنگامی که آنها تصویر کلی - جداول، نقشه ها و عکس ها - را با "فیلم" که از سناریوهای قوی از نیازهای شناخته شده و بالقوه یک شرکت تشکیل شده است مقایسه می کنند، احتمالاً برخی ناهماهنگی ها خود را نشان می دهند. ممکن است شرکت در یک مکان حد فضای زیادی داشته باشد و در مکان دیگر فضا خیلی کم باشد یا در مناطق خاصی فضای نامناسبی داشته باشد. تجزیه و تحلیل این مورد نشان می دهد که کدام اجاره نامه ها چه زمانی منقضی می شوند، مقدار و هزینه آنها در طول زمان، و چگونه مکان ها و توالی انقضا می تواند اقدامات آینده را پیچیده یا حتی مسدود کند 

 

با کمک این اطلاعات، یک رهبر می تواند از فرصت های ملکی خود استفاده کند که با تجزیه و تحلیل مورد به مورد امکان پذیر نیست. به عنوان مثال، دفاتری که نیازی به مرکز شهر ندارند را می توان به بازارهای فرعی کم هزینه (البته نه لزوماً دور) منتقل کرد. تسهیلات اضافی را می توان فروخت، اجاره داد یا تخلیه کرد .

رویکرد پورتفولیو به ویژه زمانی مهم است که یک شرکت در حال گذراندن دوران سخت، مانند ادغام، اکتساب یا واگذاری است. اثربخش تر کردن املاک و مستغلات یک سازمان - یعنی تطبیق فضا و امکانات(عرضه)  با نیازهای استراتژیک و عملیاتی (تقاضا) - می تواند به اندازه اثر بخش کردن نیروی کار مهم باشد. فرآیند یکسان سازی عرضه و تقاضا از لحاظ فیزیکی، مالی و عملیاتی اغلب شامل جابجایی، تعطیلی و واگذاری می شود.

 و هنگامی که واگذاری‌ها به وجود می‌آیند، املاک و مستغلات اغلب چشمگیرترین و با ارزش‌ترین دارایی هستند – مانند استرنز، که ساختمان وال استریت او در زمان فروپاشی شرکت، دارایی اصلی آن بود.

تجزیه و تحلیل پورتفولیو همچنین می تواند رهبران را در مورد هزینه ها و استفاده های یک ملک در طول زمان آگاه کند. مجموع هزینه های نگهداری از یک تأسیسات در طول عمر مفید آن (معمولاً حدود 50 سال) می تواند چندین برابر هزینه های اولیه ساخت یا بازسازی آن باشد. در نظر گرفتن پورتفولیو امکان برنامه ریزی بهتر برای هزینه های تعمیر و نگهداری و زمان بندی اجاره فرعی و فروش ساختمان را فراهم می کند. با درک کامل این چرخه زندگی، رهبران می توانند اقداماتی را که پروژه را به خطر می اندازند، پیش بینی کنند – و احتمالاً از آن جلوگیری کنند. برای مثال، یک واحد تجاری ممکن است فضای اضافی را برای تطبیق با رشد یا سازماندهی مجدد اجاره کند، غافل از اینکه واحد دیگری در ساختمان مجاوری که مالک آن شرکت است، فضای خالی دارد. یا یک مدیر اجرایی ممکن است تغییرات گران قیمتی در دفتر مرکزی ایجاد کند در حالی که بیشتر مدیران ارشد به دنبال کاهش هزینه هستند.

 

هشدار: مراقب پورتفولیو های سایه باشید.

از آنجایی که شرکت ها تلاش می کنند با محدودتر کردن امکانات هزینه ها را کاهش دهند، باید مسئولیت غیرمستقیم خود را در قبال امکاناتی که اعضای اخراج شده با حضورشان به شرکت اضافه میکردند، را قبول کنند. اعضای این قسمت ها ممکن است کارمندان شرکت نباشند، اما حضور مفید آنها به شدت به مکان و پیکربندی امکانات بستگی دارد. علاوه بر این، اگر استانداردهای ایمنی و بهداشت محیط کار رعایت نشود، شرکت‌ها می‌توانند مشمول فعالیت‌های ذینفعان و حتی اقدامات قانونی شوند. شرکت هایی که بخش قابل توجهی از فعالیت های خود را محدود کرده اند - برای مثال سیتی گروپ و نایک - با پورتوفیلوی عملی قابل توجهی مواجه شده اند که باید به اندازه املاک و مستغلاتی که مستقیماً در اختیار دارند، ماهرانه مدیریت شوند.

 

2. ایجاد انعطاف پذیری

سازمان زیرک تضمین می‌کند که حداکثر انعطاف‌پذیری را در کل دارایی‌های املاک و مستغلات خود دارد - حتی اگر در برخی موارد این به معنای پرداخت بیشتر از قبل باشد. انعطاف پذیری می تواند مالی (اجاره به جای مالکیت)، فیزیکی (طراحی فضای مدولار) و سازمانی (توزیع مجدد کار) باشد.

 

مالی.

شرکت هایی که انعطاف پذیری را اولویت خود قرار دادند تمایل کمتری به مالک بودن دارند و بیشتر اجاره می کنند. به عنوان مثال، فایزر به طور سنتی مالک اکثر امکانات خود بود تا مطمئن باشد روی مسائل کنترل دارد و معتقد بود که مالکیت در طول زمان هزینه کمتری نسبت به اجاره دارد. با این حال، تغییراتی در صنعت باعث شد شرکت به جای انجام تعمیرات گران قیمت، امکانات را از بین ببرد. فایزر دریافت که واگذاری تسهیلات تخصصی تحقیق و توسعه بسیار دشوار است. این شرکت در نظر دارد در صورت نیاز به فضای تحقیق و توسعه جدید در آینده، گزینه های اجاره و استفاده انعطاف‌پذیر را بررسی کند.

فیزیکی.

ساده‌ترین شکل انعطاف‌پذیری فیزیکی، فضایی است که به راحتی قابل تقسیم یا اجاره فرعی است. در ساختمان‌هایی که چنین فضایی را ارائه می‌کنند، شرکت‌ها می‌توانند از اجاره‌های بلندمدت کم‌هزینه‌تر بهره ببرند و در عین حال با شرایط متغیر با اجاره فرعی بخشی از فضای خود را به دیگران تطبیق دهند.

کل ساختمان ها را می توان برای انعطاف طراحی کرد. به عنوان مثال، ساختمان های مدولار را می توان به سرعت برپا کرد و از یک کاربری به کاربری دیگر تبدیل کرد. امکانات "کوچک شده" که از داخل به بیرون طراحی شده اند، می توانند کوچکتر باشند زیرا آنها فضای اضافی را ندارند که معمولاً در یک جعبه یک اندازه وجود دارد. این ردپای کاهش یافته، تعداد استفاده های بالقوه را در یک قطعه زمین افزایش می دهد. در چین، "کارخانه های یکبار مصرف" کوتاه مدت، انعطاف پذیری را در استفاده از زمین و استقرار سرمایه ارائه می دهند. ساختمان یکبار مصرف همیشه مناسب نیست - هم آسایش کارکنان و هم اثرات زیست محیطی باید در نظر گرفته شود. اما چنین سازه هایی یک چهارم هزینه یک کارخانه دائمی است، ساخت آن تنها یک ششم زمان را می گیرد، کارکرد و نگهداری آنها ساده است و می توان به سرعت و با هزینه کم برچید.

 

سازمانی

 شرکت ها می توانند انعطاف پذیری املاک و مستغلات خود را حفظ کنند اگر بخواهند گزینه های جایگزین برای محل کار کارمندان در نظر بگیرند. کار از خانه بارزترین نمونه از یک محل کار جایگزین است. امروزه، برخی از شرکت ها به طور معمول گزینه های دورکاری را به بسیاری از کارمندان ارائه می دهند و در نتیجه، فرصت هایی را برای کاهش هزینه های املاک و مستغلات خود و افزایش رضایت کارکنان پیدا می کنند.

 

3. پرورش هوش 

تعجب آور نیست که رهبرانی که در استراتژی املاک و مستغلات آموزش ندیده اند ممکن است در هنگام تصمیم گیری در مورد املاک و مستغلات بر غریزه یا صحبت های معمولی تکیه کنند - و همچنین جای تعجبی ندارد اگر این تصمیم ها شکست بخورند . رهبران به هوش املاک و مستغلات نیاز دارند: داده های دقیق، ترکیب شده در اطلاعات مرتبط، تفسیر شده در زمینه واقعیت های شرکتی و رقابتی. این نوع هوش به آنها اجازه می دهد تا مبادلات را درک کنند و تصمیمات مربوط به املاک و مستغلات را به استراتژی شرکت متصل کنند. پایه و اساس اطلاعات ملکی یک پایگاه داده است که شامل متراژ مربع، هزینه های اشغال، ارزش سرمایه، سطوح استفاده و سایر اطلاعات مرتبط بر اساس خط کسب و کار، عملکرد و مکان مرتب شده است. انبار داده برای یک نمونه کار معمولی می تواند حجیم باشد، با 50 یا بیشتر فیلد منحصر به فرد برای هر یک از صدها یا هزاران ملک. کیفیت و اثربخشی پایگاه داده با مقیاس افزایش می یابد. بنابراین، رهبران به داشبوردی نیاز دارند که فقط بر روی اصول تمرکز داشته باشد و مسائل کلیدی را ترکیب کند.

رهبران عاقل بیشتر به معیارهای داخلی هزینه، بهره وری و استفاده تسهیلات توجه می کنند تا به نوسانات در بازار املاک و مستغلات. چهار نسبت املاک و مستغلات را به اقتصاد کسب و کار مرتبط می کند:

·        هزینه اشغال برای هر نفر و هر واحد

·        هزینه اشغال به عنوان درصدی از درآمدها و/یا هزینه ها

·        بهره برداری از فضای ساختمان و زمین، به ازای هر نفر و هر واحد

·        عملکرد دارایی (اندازه گیری شده با بازده کل سرمایه گذاری)

رهبران همچنین باید بر گزارش دوره‌ای از این نسبت‌های داخلی در واحدهای تجاری، بازارها، بازارهای فرعی و انواع ساختمان پافشاری کنند. معیار سنجش همتایان و رقبا از اهمیت کمتری برخوردار نیست، اما به سختی می توان آن داده ها را به دست آورد و ممکن است یافتن ویژگی های کاملاً قابل مقایسه در سبد سهام رقبا دشوار باشد

 

 

سازندگان معاملات املاک و مستغلات برای تجزیه و تحلیل سریع شناخته شده اند. رهبر کسب و کار معمولی ممکن است چندان راحت نباشد اما می تواند از ابزارهای زیادی مانند بودجه بندی فضا، تجزیه و تحلیل تصمیم اجاره و نقشه برداری موقعیت کارکنان استفاده کند (به نمایشگاه "عملکرد املاک و مستغلات خود را ارزیابی کنید" مراجعه کنید). آنچه قبلاً با فرمول‌های هزینه اشغال و تجزیه و تحلیل تأثیر P&L به هفته‌ها تلاش می‌کرد، اکنون می‌تواند در چند روز یا حتی ساعت‌ها با مدل‌هایی انجام شود که امکان تکرار در زمان واقعی را به عنوان مفروضات یا اهداف تغییر می‌دهند

 

4. تیم حرفه ای

کارآمدترین سازمان ها اغلب کمترین کار را برای اداره املاک و مستغلات تجاری خود انجام می دهند. در عوض، آنها با شرکت هایی همکاری می کنند که طیف کاملی از امکانات و خدمات را ارائه می دهند. چنین مشارکت هایی در صورتی موفق می شوند که طرفین بر دو شرط توافق کنند. اولاً، سازمان باید تمایل داشته باشد تا کنترلی بر دارایی های خود به اشتراک بگذارد. سوابق موفق در سایر عملکردهای مرکزی، مانند فناوری اطلاعات، ممکن است راه را برای این امر هموار کند. دوم، شرکت املاک و مستغلات باید موافقت کند که صرفاً بر معاملات تمرکز نکند، بلکه در جهت اهداف بلندمدت مانند مزیت استراتژیک، کاهش هزینه اشغال و رضایت کارکنان کار کند .

ارائه دهندگان کل زنجیره ارزش، از اجاره های کوتاه مدت گرفته تا پروژه های توسعه چند ساله را مدیریت می کنند و این امکان را برای شرکت ها فراهم می کنند که بیشتر یا تمام مدیریت اموال خود را بیرون سپاری کنند. آنها پیشرفت زیادی در حرفه ای کردن خدمات املاک و مستغلات داشته اند. کارگزاران آنها که به طور سنتی و به صورت کمیسیون پرداخت می‌شوند، به «مدیران روابط» حقوق‌بگیر تبدیل شده‌اند که نه تنها برای معامله کردن، بلکه برای رضایت مشتری نیز پاداش دریافت می‌کنند

سازمان ها از تخصص، تمرکز و کارایی شرکت ها و از تمایل آنها برای ارائه برخی خدمات ضروری با هزینه کم یا بدون هزینه سود می برند. شرکت‌های خدماتی که قبلاً تحت تأثیر درآمدهای دوره‌ای و چرخه‌های رونق و رکود قرار می‌گرفتند، از هزینه‌های قابل پیش‌بینی‌تری که از طریق قراردادهای چند ساله دریافت می‌کنند سود می‌برند.

شراکت اجاره.

در برخی موارد، یک رابطه اجاره ای بین مالک و مستاجر می تواند به یک مشارکت تبدیل شود. صاحبخانه ها زمان و پول قابل توجهی را برای یافتن مستاجران سرمایه گذاری می کنند و مستاجران به طور مؤثری تأمین مالی صاحبخانه خود را تضمین می کنند. با توجه به این وابستگی متقابل، مالکان هوشمند آرزوی کار گروهی با مستاجران خود را دارند و مستاجران باهوش به دنبال صاحبخانه هایی هستند که علاقه طولانی مدت به موفقیت خود داشته باشند. برای مثال، در «اجاره عملکردی»، اجاره یک خرده‌فروش تا حدی بر اساس درآمدهای آن است. این ترتیب، صاحبخانه را تحت فشار قرار می دهد تا محیطی را برای مشتریان و کارکنان ایجاد کند که موفقیت خرده فروش را ارتقا دهد

مشارکت های توسعه

کسب‌وکاری که می‌خواهد از املاک و مستغلات خود ارزش ایجاد کند، عموماً با یک توسعه‌دهنده شریک می‌شود که زمین و ساختمان‌ها را از طریق «حقوق» (مانند منطقه‌بندی و مجوزهای ساختمانی) تغییر مکان می‌دهد، یک فرآیند قانونی محلی که می‌تواند سال‌ها طول بکشد و میلیون‌ها هزینه برای پروژه‌های بزرگ داشته باشد. . هنگامی که آن حقوق به دست آمد، ارزش زمین چند برابر هزینه آن است، اما این ارزش اضافی معمولاً در زمانی که زمین در حال توسعه است، قفل می شود. با اضافه شدن زیرساخت، ریسک های مالی و بازار ممکن است کاهش یابد، تا زمانی که پروژه با تقاضا همسو باشد. از طریق این فرآیند، جریان نقدی توسعه‌دهنده کلید بقای آن است. شریک تجاری باید صبور و هوشیار باشد تا در طول این فرآیند پرهزینه و وقت گیر، اقتصاد پروژه را حفظ کند. هنگامی که دارایی ها اجاره می شوند، ارزش آنها به تعهدات کاربر و بازارهای سرمایه املاک و مستغلات بستگی دارد

هشدار: مراقب معامله "خودی" باشید.

شرکت هایی که املاک و مستغلات خود را توسعه می دهند به ندرت به نتایجی می رسند که با کارآفرینان و متخصصان مستقل قابل مقایسه باشد. تا حدی به این دلیل است که توسعه املاک و مستغلات یک صلاحیت اصلی برای اکثر شرکت ها نیست. علاوه بر این، گروه های داخلی املاک و مستغلات تحت فشار سازمانی قرار دارند که افراد خارجی می توانند از آن فرار کنند. یکی از راه‌های اطمینان از تصمیم‌گیری صحیح در زمینه املاک این است که بازوی مالی شرکت را از پذیره‌نویسی تسهیلات شرکتی خود منع کنیم - حتی آن‌هایی که عملکرد تجاری موفقی دارند. این امر واحدهای تجاری را از درخواست انفصال غیراقتصادی قیمت از عملکرد املاک و مستغلات شرکتی باز می دارد و املاک و مستغلات شرکتی را از فشار بر واحدهای تجاری برای گرفتن فضایی که به آنها نیاز ندارند، باز می دارد

5. محیط زیست را در آغوش بگیرید

رهبران نمی توانند این واقعیت ساده را نادیده بگیرند: در ایالات متحده، ساخت و ساز و بهره برداری از ساختمان های مسکونی، تجاری و صنعتی تقریباً 40 درصد از کل انتشار کربنی را که به گرمایش جهانی کمک می کند، تولید می کند. بدون بررسی، مصالح و طرح های مورد استفاده در ساختمان ها می تواند به محیط زیست و سلامت کارکنان آسیب برساند. شرکت‌ها از همه نوع شروع به تغییر ساختمان‌های خود به منظور کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای کرده‌اند، و بسیاری از رهبران این موضوع را به وضوح بیان می‌کنند که نگرانی‌های زیست‌محیطی یک مد یا یک ترفند روابط عمومی نیست. در عوض، این یک تعهد بلند مدت و یک فرصت است. همانطور که سر مارتین سورل، مدیر عامل WPP در یک مصاحبه شخصی گفت: «رویکرد سبز ما نوع‌دوستی نیست. این یک تجارت خوب و مسئولانه است. مدیران عامل به خطر خود این موضوع را نادیده می گیرند.

ساختمان‌های سبز ممکن است هزینه بیشتری داشته باشند، اما در درازمدت بازده بالایی دارند. داده های شاخص را در نظر بگیرید: صرفه جویی در انرژی در ساختمان های سبز به طور معمول از 20 درصد فراتر می رود و در روزهای گرم به 50 درصد می رسد. هوای غنی از اکسیژن که به فضای بسته تزریق می شود، سلامت کارکنان را بهبود می بخشد و بهره وری را افزایش می دهد. طبقات مرتفع هزینه های تهویه مطبوع را تا 70 درصد کاهش می دهد. توالت های خشک میلیون ها گالن آب را ذخیره می کنند. یک نمای کوتاه مدت آن معیارها را کاهش می دهد یا نادیده می گیرد. یک برنامه طولانی مدت و چرخه زندگی آنها را در بر می گیرد. لارنس اچ سامرز، رئیس سابق هاروارد و مدیر فعلی شورای اقتصاد ملی، در مصاحبه شخصی گفت که برنامه وام سبز هاروارد، که تامین مالی کم بهره برای پروژه های انرژی کارآمد در سراسر دانشگاه را فراهم می کند، «یکی از برنامه های بسیار مهم است. تعداد کمی از سرمایه‌گذاری‌هایی که من از آنها می‌شناسم بازدهی بالاتری نسبت به سرمایه‌گذاری هاروارد در دهه گذشته داشته‌اند. بسیاری از این پروژه ها در سه یا چهار سال پرداخت شد.

ساختمان‌های جدید بانک آمریکا و شرکت هرست در نیویورک، امکان‌های املاک تجاری سبز را نشان می‌دهند. هر کدام به شبکه‌های حمل و نقل و خدمات شهری تناسب دارد، بنابراین نیازهای پارکینگ را کاهش می‌دهد، انتشار گازهای گلخانه‌ای خودرو را کاهش می‌دهد و فشار کمی جدید بر سیستم‌های آب و برق وارد می‌کند. بارندگی هوای لابی را خنک می کند و سقف کاشته شده را سیراب می کند. واحدهای بازیابی گرما، همراه با تامین گاز طبیعی، اتلاف انرژی را با بازگیری و تمیز کردن اگزوز حذف می کنند. پنجره های روکش دار عایق را فراهم می کنند و در عین حال نور روز را به حداکثر می رساند و تشعشعات را فیلتر می کنند. تجربه نشان می‌دهد طرح‌هایی که نور روز را وارد می‌کنند و به سرنشینان کنترل حرارتی می‌دهند، باعث افزایش بهره‌وری می‌شوند. و چنین ویژگی هایی در حال حاضر ارزش ساختمان را افزایش می دهند. امکانات قابل مقایسه به سرعت به ساختمان‌های جدید «پروفی» عصر ما تبدیل خواهند شد.

تا همین اواخر، مسائل سبز حوزه دانشگاهیان و فعالان بود و زمانی که بیانیه‌های اثرات زیست‌محیطی پروژه‌های املاک و مستغلات را به تأخیر می‌اندازد، نمونه مقررات بیش از حد بود. چرخش سریع در آگاهی عمومی و ابتکارات خصوصی ناشی از دستاوردهای سریع در اطلاعات در مورد پایداری است. سرمایه گذاران، مشاوران و سایر ذینفعان اکنون می توانند بینش های آماده و معیارهای مقایسه ای را به دست آورند. به عنوان مثال، گواهینامه ساختمان داوطلبانه رهبری در طراحی انرژی و محیطی (LEED) که تنها 11 سال از عمر آن می گذرد، در حال تبدیل شدن به استانداردی برای تامین مالی و بازاریابی ساختمان های بزرگ شرکتی است. و شاخص های پایداری داوجونز از معیارهای اقتصادی، اجتماعی و حاکمیتی استفاده می کند که بر ارزش سهامداری بلندمدت تمرکز دارد. این ابزارها که قبلاً توسط مدیران دارایی مورد استفاده قرار می‌گرفتند، هدفشان تعیین نوار شهروندی شرکتی است.

سیاست ها و پروژه های املاک سبز به طور کلی در صورتی موفق می شوند که چهار معیار را برآورده کنند. اول، آنها باید استراتژیک باشند: رهبران باید بتوانند ببینند چگونه به ماموریت تجاری متصل می شوند. دوم، مزایای آنها باید قابل اندازه گیری باشد، اگر به طور دقیق قابل اندازه گیری نباشد. در این قلمرو جدید، به سختی ترسیم شده، حتی از معیارهای پروکسی مانند ردپای کربن و شاخص های پایداری نیز می توان برای حمایت از جهت گیری های جدید و پروژه های آزمایشی استفاده کرد. سوم، سیاست ها باید عملیاتی باشند، اما لزوماً به برنامه های جدید نیاز ندارند. اگر دو معیار اول برآورده شوند، رهبران می توانند حمایت خود را از پروژه های سبز در برنامه های موجود نشان دهند. در نهایت، ابتکارات سبز باید آرزومند باشند. آنها با مصرف کنندگان حساب می کنند و در برنامه های کارمندان جوان رتبه بالایی دارند. اما اشتباه نکنید: برنامه سبز شدن یک مسئله تجاری سخت از نظر هزینه، رقابت و بقا است. املاک و مستغلات فرصت های قابل توجهی برای تأثیرگذاری بر پایداری سیاره ما دارد. با شفافیت بیشتر، هر سازمانی در قبال ردپای محیط زیستی خود پاسخگو خواهد بود و ذینفعان انتظار نتایج مثبت را خواهند داشت.

• • •

همانطور که تجارت وارد دوره جدیدی از سرمایه داری پاسخگوتر و مسئولانه تر می شود، املاک و مستغلات برای حضور جهانی، استراتژی رقابتی و توانایی حفظ استعدادهای برتر شرکت بسیار مهم تر خواهد شد. واقعیت این است که املاک و مستغلات هرگز خنثی نیستند. می تواند ارزش سهامداران را چند برابر کند یا آن را کاهش دهد. کمک به سازمان برای رسیدن به ماموریت، اجرای استراتژی و رقابت موثر؛ یا مانع موقعیت آن در بازار، توسعه سازمانی و رشد بلندمدت شود. املاک و مستغلات توجه رهبران و تسلط آنها بر مسائل و اصول پشت پرده بزرگترین دارایی هایشان را جلب می کند.

مترجم و گرداورنده: حدیث حیدری

منبع: by Mahlon Apgar, IV- From The Magazine (November 2009)