منظور از هنر طراحی داخلی چیست ؟ || از ایده تا واقعیت ،ایجاد فضایی متناسب برای زندگی

فرآیند طراحی داخلی از یک روش سیستماتیک و هماهنگ پیروی می‌کند، از جمله تحقیق، تحلیل و ادغام دانش در فرآیند خلاقانه برای برآوردن نیازها و منابع مشتری.چه در یک فضای تجاری یا مسکونی کار کنند، طراحان داخلی با چالش اعمال راه‌حل‌های خلاقانه و فنی در یک ساختار که کاربردی، جذاب و برای کیفیت زندگی و فرهنگ ساکنان مفید است، مواجه هستند. طراحان باید به پوسته ساختمان پاسخ دهند و با موقعیت فیزیکی و زمینه اجتماعی پروژه هماهنگ شوند.

 منظور ازطراحی داخلی چیست

 

طراحی داخلی هنر و علمی است که به بهبود فضای داخلی یک ساختمان برای ایجاد محیطی سالم‌تر و زیباتر برای افرادی که از این فضا استفاده می‌کنند، می‌پردازد. با داشتن چشمی دقیق برای جزئیات و خلاقیتی برجسته، یک طراح داخلی کسی است که چنین پروژه‌های بهبود را برنامه‌ریزی، تحقیق، هماهنگ و مدیریت می‌کند. طراحی داخلی یک حرفه چندوجهی است که شامل توسعه مفهومی، برنامه‌ریزی فضا، بازرسی‌های سایت، برنامه‌ریزی، تحقیق، ارتباط با سهامداران پروژه، مدیریت ساخت و اجرای طراحی می‌شود.

تاریخچه و اصطلاحات کنونی

در گذشته، فضای داخلی به صورت غریزی به عنوان بخشی از فرآیند ساخت و ساز تنظیم می‌شد.حرفه طراحی داخلی نتیجه‌ای از توسعه جامعه و معماری پیچیده‌ای است که از توسعه فرآیندهای صنعتی حاصل شده است.جستجوی استفاده مؤثر از فضا، رفاه کاربران و طراحی کاربردی به توسعه حرفه معاصر طراحی داخلی کمک کرده است. حرفه طراحی داخلی جدا و متمایز از نقش دکوراتور داخلی است، اصطلاحی که در آمریکا معمولاً استفاده می‌شود؛ این اصطلاح در انگلستان کمتر رایج است، جایی که حرفه طراحی داخلی هنوز تنظیم نشده است و بنابراین، به طور دقیق، هنوز رسماً یک حرفه محسوب نمی‌شود.

در هند باستان، معماران همچنین به عنوان طراحان داخلی عمل می‌کردند. این موضوع را می‌توان از مراجع ویسواکارما معمار—یکی از خدایان در اسطوره‌های هند دید. در طراحی خانه‌های قرن هفدهم هند توسط این معماران، مجسمه‌هایی که متون و رویدادهای باستانی را نشان می‌دهند در داخل قصرها دیده می‌شود، در حالی که در دوران قرون وسطی نقاشی‌های دیواری ویژگی مشترک خانه‌های شبیه به قصرها در هند بودند که به آنها هاویلی می‌گفتند. در حالی که بیشتر خانه‌های سنتی برای ساخت ساختمان‌های مدرن تخریب شده‌اند، هنوز حدود ۲۰۰۰ هاویلی در منطقه شخاوتی راجستان وجود دارند که نقاشی‌های دیواری را نشان می‌دهند.

 

در طول قرن 17 و 18 و اوایل قرن 19، تزئینات داخلی توسط خانه‌دار یا یک نرم‌افزار یا صنعتگر که در مورد سبک هنری برای فضای داخلی مشاوره می‌داد، انجام می‌شد. معماران همچنین برای تکمیل طراحی داخلی ساختمان‌های خود از صنعتگران یا هنرمندان استفاده می‌کردند.

طراحی داخلی تجاری و مدیریت

در اواسط تا اواخر قرن 19، خدمات طراحی داخلی به شدت گسترش یافت، زیرا طبقه متوسط در کشورهای صنعتی رشد کرد و شروع به تمایل به لوازم خانگی مربوط به ثروت برای تثبیت وضعیت جدید خود کرد. شرکت‌های بزرگ مبلمان شروع به گسترش به طراحی داخلی عمومی و مدیریت کردند و اثاثیه کامل خانه را در سبک‌های مختلف ارائه دادند. این مدل کسب و کار از اواسط قرن تا سال 1914 رونق داشت، زمانی که این نقش به طور فزاینده‌ای توسط طراحان مستقل، اغلب آماتور، از بین رفت. این راه را برای ظهور طراحی داخلی حرفه‌ای در اواسط قرن بیستم هموار کرد.

 

صنعت دکوراسیون فصلی ||بخشی در حال رشد،هنری پولساز

 

در دهه 1950 و 1960، نرم‌افزاران شروع به گسترش تعهدات کسب‌وکار خود کردند. آنها کسب‌وکار خود را به طور گسترده‌تر و به صورت هنری تنظیم کردند و شروع به تبلیغ اثاثیه خود به عموم کردند. برای پاسخگویی به تقاضای رو به رشد برای کار داخلی قراردادی در پروژه‌هایی مانند دفاتر، هتل‌ها و ساختمان‌های عمومی، این کسب‌وکارها بسیار بزرگتر و پیچیده‌تر شدند و سازندگان، نجاران، گچکاران، طراحان نساجی، هنرمندان و طراحان مبلمان، همچنین مهندسان و تکنسین‌ها را برای انجام کار استخدام کردند. شرکت‌ها شروع به انتشار و توزیع کاتالوگ‌هایی با چاپ‌های سبک‌های مختلف لوکس کردند تا توجه طبقه متوسط رو به رشد را جلب کنند.

طراحی داخلی

طراحی داخلی، برنامه‌ریزی و طراحی فضاهای ساخته شده توسط انسان، بخشی از طراحی محیطی و به معماری بسیار مرتبط است. اگرچه تمایل به ایجاد محیطی دلپذیر به قدمت تمدن است، ولی حوزه طراحی داخلی نسبتاً جدید است.

از حداقل اواسط قرن 20، اصطلاح دکوراتور داخلی به‌قدری به‌طور گسترده‌ای به کار رفته که تقریباً بی‌معنی شده و در نتیجه اصطلاحات توصیفی‌تر دیگری مورد استفاده قرار گرفته‌اند. اصطلاح طراحی داخلی به یک حوزه وسیع‌تر از فعالیت‌ها اشاره دارد و در عین حال وضعیت آن به‌عنوان یک حرفه جدی را نشان می‌دهد. در برخی از کشورهای اروپایی، جایی که این حرفه به خوبی تأسیس شده، به‌عنوان معماری داخلی شناخته می‌شود. افرادی که به بسیاری از عناصر که محیط‌های ساخته شده توسط انسان را شکل می‌دهند، توجه دارند، به کل این حوزه به‌عنوان طراحی محیطی اشاره می‌کنند.

اصول طراحی داخلی

مهم است که تأکید کنیم که طراحی داخلی یک شاخه تخصصی از معماری یا طراحی محیطی است؛ همچنین مهم است که به خاطر داشته باشید که هیچ شاخه تخصصی در هر زمینه‌ای اگر خارج از زمینه عملی شود، بسیار معنی‌دار نخواهد بود. بهترین ساختمان‌ها و بهترین فضاهای داخلی آن‌هایی هستند که در آن‌ها هیچ تفاوت آشکاری بین بسیاری از عناصر که کلیت را تشکیل می‌دهند، وجود ندارد. از جمله این عناصر می‌توان به جنبه‌های ساختاری یک ساختمان، برنامه‌ریزی سایت، محوطه‌سازی، مبلمان و گرافیک‌های معماری (علائم) و همچنین جزئیات داخلی اشاره کرد. واقعاً بسیاری از مثال‌های برجسته از ساختمان‌ها و فضاهای داخلی وجود دارند که توسط یک دست راهنما ایجاد و هماهنگ شده‌اند.

 

به دلیل پیچیدگی تکنولوژیکی برنامه‌ریزی و ساختمان‌سازی معاصر، دیگر ممکن نیست که یک معمار یا طراح واحد در همه جنبه‌های مختلف یک ساختمان مدرن متخصص باشد. با این حال، ضروری است که بسیاری از متخصصانی که یک تیم را تشکیل می‌دهند، بتوانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و دانش پایه کافی برای انجام اهداف مشترک خود را داشته باشند. در حالی که معمار معمولاً به طراحی کلی ساختمان‌ها می‌پردازد، طراح داخلی به جنبه‌های طراحی با مقیاس کوچکتر، مسائل زیبایی‌شناسی خاص، عملکردی و روانی و شخصیت فردی فضاها توجه دارد.

 بسیاری از شرکت‌های طراحی در زمینه‌های مختلفی مانند طراحی هتل‌ها، فروشگاه‌ها، پارک‌های صنعتی یا مراکز خرید تخصصی شده‌اند. دیگران بیشتر بر روی پروژه‌های بزرگ دانشگاهی یا مدارس کار می‌کنند و برخی دیگر ممکن است متخصصان در طراحی بیمارستان‌ها، کلینیک‌ها و خانه‌های سالمندان باشند. شرکت‌های طراحی فعال در کارهای غیرمسکونی از گروه‌های کوچک همکاران تا سازمان‌هایی که شامل ۵۰ تا ۱۰۰ کارمند هستند، متفاوت هستند. بیشتر شرکت‌های بزرگ شامل معماران، طراحان صنعتی و طراحان گرافیک می‌شوند. در مقابل، طراحان داخلی که وظایف مسکونی را به عهده می‌گیرند، معمولاً به‌عنوان افراد یا با دو یا سه دستیار کار می‌کنند. اندازه شرکت‌های دخیل در طراحی غیرمسکونی نشانه‌ای واضح از پیچیدگی نسبی سفارشات بزرگ است. علاوه بر کم‌پیچیدگی‌تر بودن، طراحی مسکونی یک نوع فعالیت متفاوت است. فضای داخلی مسکونی معمولاً بیانی بسیار شخصی برای مالک و طراح است که هر دو با تمام جنبه‌های طراحی درگیر هستند؛ احتمال کمی وجود دارد که یک مشتری که می‌خواهد از خدمات یک طراح داخلی برای خانه‌اش استفاده کند، با رویکرد سازمان‌یافته سیستم‌ها خوشحال شود.

 

دکوراسیون به سبک اسلامی وعربی || سنت غنی ومذهبی،با الهام از موتیف های گیاهی

 

بیشتر شرکت‌های بزرگ معماری بخش‌های طراحی داخلی خود را تأسیس کرده‌اند و شرکت‌های کوچکتر حداقل یک متخصص در این زمینه دارند. مرزهای دقیقی برای حرفه طراحی داخلی وجود ندارد و در واقع، برای هیچ یک از حرفه‌های طراحی وجود ندارد. طراحی مبلمان، به عنوان مثال، توسط طراحان صنعتی و طراحان مبلمان و همچنین توسط معماران و طراحان داخلی انجام می‌شود. به‌طور کلی، مبلمانی که برای تولید انبوه طراحی شده‌اند توسط طراحان صنعتی یا طراحان مبلمان طراحی می‌شوند؛ طراح داخلی یا معمار معمولاً قطعات خاصی را که به‌طور آماده در بازار موجود نیستند یا باید نیازهای خاصی برای یک کار خاص را برآورده کنند، طراحی می‌کند. این نیازها ممکن است عملکردی یا زیبایی‌شناسی باشند و اغلب یک صندلی یا میز خاص که برای یک کار خاص طراحی شده به‌قدری موفقیت‌آمیز خواهد بود که تولیدکننده این قطعات را در خط تولید معمول خود قرار می‌دهد. همین وضعیت اساسی به‌طور کلی در طراحی پارچه‌ها، دستگاه‌های روشنایی، پوشش‌های کف و همه محصولات مبلمان خانگی صادق است. همه فعالیت‌های طراحی اساساً مشابه هستند، حتی اگر آموزش و تحصیلات در زمینه‌های مختلف طراحی در تأکیدات مختلف متفاوت باشد. یک طراح با استعداد و آموزش دیده به‌راحتی می‌تواند از یک حوزه تخصصی به دیگری با کمی دشواری حرکت کند.

 در بحث جنبه‌های کلی طراحی، مهم است که توجه داشته باشیم که تفاوت مهمی بین هنر و طراحی وجود دارد. یک طراح اساساً به‌دنبال حل مسائل (چه عملکردی، زیبایی‌شناسی یا روان‌شناختی) است که به او ارائه شده‌اند. هنرمند بیشتر به ایده‌های احساسی یا بیانگرانه و حل مسائل خود توجه دارد. یک فضای داخلی واقعاً بزرگ یا زیبا واقعاً می‌تواند به عنوان یک اثر هنری نامیده شود، اما برخی ترجیح می‌دهند که چنین فضایی را "طراحی بزرگ" نامید.

عناصر طراحی

از تمام عناصر تشکیل‌دهنده که با هم یک فضای داخلی کامل را تشکیل می‌دهند، مهم‌ترین عنصر فضا است. فضاها می‌توانند هیجان‌انگیز یا افسرده‌کننده، شاد یا آرام باشند، همه بستگی به استفاده طراح از عناصر مختلف تشکیل‌دهنده کل دارد. فضا در زمان‌های مدرن، یک کالای گرانبها است. فضای زیبای کلیسای گوتیک موفقیت خود را از طریق تناسبات سخاوتمندانه و ارتفاعات بلند به دست آورد. به دلیل افزایش عظیم هزینه‌های ساخت و ساز در سازه‌های معاصر، فضاها تمایل دارند که کوچکتر و کمتر سخاوتمند باشند؛ مهارت بیشتر طراح لازم است تا چنین فضاهای محدودی را با یک جو یا شخصیت خاص ببخشد. از طرف دیگر، حجم صرف فضا کافی نیست. به سختی فضایی بزرگتر از فضای داخلی ساختمان مونتاژ وسایل نقلیه در مرکز فضایی جان اف. کندی در فلوریدا وجود دارد، اما تأثیر زیبایی‌شناختی آن فضای بزرگ قابل توجه نیست. یک فضا برای موفقیت زیبایی‌شناختی نیازی به بزرگ و یادمانی بودن ندارد. مدیریت جرم و فرم حتی در یک سازه کوچک می‌تواند هیجان‌انگیز و زیبا باشد. فرانک لوید رایت در ایجاد دنباله‌های فضایی زیبا در ساختمان‌های مقیاس مسکونی استادی داشت. ساختمان بنیاد فورد یک سازه نسبتاً کوچک در میان ساختمان‌های عظیم شهر نیویورک است، اما تجربه آن فضا واقعی و لذت‌بخش است.

 

دستکاری فضا مسئله‌ای هم از نظر زیبایی‌شناسی و هم از نظر عملکردی است. یک ورودی کوچک در یک ساختمان نیاز است تا باد و سرما یا گرما و باران را دور نگه دارد، اما به همان اندازه در ارائه یک انتقال بصری از بیرون به داخل ساختمان مهم است. محوطه‌های خواب محافظت شده در سکونتگاه‌های غار اولیه نه تنها برای بیان تمایل انسان به فضاهای کوچکتر و شخصی‌تر برای استفاده شخصی بود بلکه از باد و سرما نیز محافظت می‌کرد.

بخش زیادی از سازه‌های ساخته‌شده توسط انسان از مواد طبیعی ساخته شده‌اند و باید به یاد داشت که این مواد دارای رنگ‌ها و بافت‌های طبیعی هستند که معمولاً برتر از هر چیزی هستند که انسان می‌تواند به صورت مصنوعی ایجاد کند. طراحان ماهر از کیفیت‌های ذاتی و بافت‌های همه مواد، به ویژه مواد طبیعی، بسیار آگاه هستند.

 

تاثیر نورطبیعی درطراحی داخلی ||حس بصری الهام بخش،منبع انرژی،افزایش حافظه

 

مفاهیم طراحی

مقیاس و تناسب هر فضای داخلی باید همیشه با معماری که فضای داخلی در آن قرار دارد مرتبط باشد، اما عامل مهم دیگر در نظر گرفتن مقیاس محیط انسانی، بدن انسان است. در طول تاریخ، طراحان و معماران تلاش کرده‌اند تا نسبت‌های ایده‌آل را تعیین کنند. مشهورترین همه اصول نسبت، بخش طلایی بود که توسط یونانیان باستان ایجاد شد. بر اساس این اصل، یک خط باید به دو بخش نابرابر تقسیم شود که در آن بخش اول به بخش دوم و بخش دوم به کل مرتبط است. لئوناردو داوینچی یک شکل برای انسان ایده‌آل بر اساس ناف انسان به‌عنوان مرکز دایره‌ای که انسان را با دستان باز در بر می‌گیرد، توسعه داد. معمار فرانسوی لو کوربوزیه یک نظریه نسبت به نام مدولور توسعه داد که نیز بر اساس مطالعه نسبت‌های انسانی بود. با این حال، در بهترین حالت، این قوانین تنها به‌عنوان راهنما هستند. آنها هرگز نمی‌توانند جایگزین چشم و قضاوت طراح شوند و پیش‌بینی معقول است که تلاش‌ها برای جایگزینی حساسیت طراح با کامپیوتر قدرتمند نیز از بی‌نقص بودن دور خواهند بود.

 

تعادل و تقارن، رنگ، الگو و تکرار

تعادل و تقارن، رنگ، الگو و تکرار قبلاً به عنوان پایبندی به یک سنت محسوب می‌شدند. تا مدتی نه چندان دور، بسیاری از فضای داخلی‌ها با رنگ‌های تیره نقاشی می‌شدند و اغلب نادیده گرفته می‌شد که انعکاس نور به طور منفی تحت تأثیر قرار می‌گیرد و هیچ تضاد واقعی یا نقطه برجسته‌ای درخشان ایجاد نمی‌شود. با این حال، در بسیاری از اتاق‌های مدرن، بیشتر سطوح در رنگ‌های خنثی یا روشن نگه داشته می‌شوند، ممکن است با یک دیوار که با رنگ یا بافت قوی تأکید شده است. یک فضای داخلی با نورپردازی یکنواخت از بالا ممکن است یک فضای کار کارآمد باشد اما فاقد شخصیتی باشد که می‌توان با قرار دادن برخی نورهای برجسته در مناطق کوچک به آن دست یافت.

 

مبلمان یکی از اصول طراحی داخلی || جذابیت زیبایی شناختی وعلمی وکارآمد

 

نگرانی طراح برای صداقت مواد و بافت‌ها باعث تغییر نگرش‌ها نسبت به برخی از روش‌های متداول تزئینات داخلی شده است، مانند استفاده از کاغذ دیواری‌های با الگوهای قوی و چاپ‌های گلدار. هر فضای داخلی که بیش از حد الگوهای مختلف، بافت‌های مختلف و ویژگی‌های تکراری از هر نوع دارد، قوی، بسیار شلوغ، طراحی شده بیش از حد و گیج کننده به نظر می‌رسد. یک طراح اغلب سعی می‌کند یک موضوع یا ایده غالب داشته باشد، چه رنگ، فرم، بافت یا یک الگوی ریتمیک. همچنین باید توجه داشت که طراحی تحت تأثیر نگرش‌ها و مدهای متغیر قرار می‌گیرد. جنبش‌های هنر و معماری در دهه‌های 1950 و 1960 بر طراحی داخلی تأثیر گذاشته‌اند و به سمت تأکید بر فرم خالص، عدم وجود تزئینات بی‌فایده و بیانگری مواد پیش رفته‌اند.

نمادگرایی و سبک

بسیاری از نمونه‌های تاریخی از نمادگرایی در طراحی وجود دارد، اما اغلب نمادگرایی یک بیان آگاهانه نیست، بلکه بیشتر انعکاسی از سبک است. ساختمان‌های مذهبی، به ویژه کلیساها، تا همین اواخر همواره بیانات سنتی سبک یا نمادگرایی بوده‌اند. کلیسا و معماری کلیساها در دوران قرون وسطی رونق گرفت و سبک معماری کلیسا که به نماد غالب تبدیل شد، سبک گوتیک بود. تا گذشته‌ای نه چندان دور، کلیساها هنوز به طور معمول در سبک گوتیک طراحی می‌شدند. جالب است که یک کلیسای "گوتیک" طراحی شده و ساخته شده در سال 1820 به وضوح به عنوان چنین شناخته می‌شود، و یک کلیسای "گوتیک" از سال 1920 به وضوح اثر آن سال را مانند تاریخ روی سنگ‌بنا دارد.

 

 در طراحی ساختمان‌های عمومی یا دولتی نیز یک سنت نمادگرایی یا سبکی مشابه وجود داشته است. هم فضای داخلی و هم خارجی تالارهای شهر، ساختمان‌های دادگستری و ساختارهای بزرگ دولتی معمولاً در سبک "کلاسیک" بودند که نماد اقتدار، قدرت و پایداری بود و بر اساس ارتباط تاریخی طولانی ما با عهد عتیق یونانی-رومی و تفکرات رنسانس بود.

 

تاثیر مهم رنگ ها در طراحی داخلی || قدرت روانشناسی رنگها در احوالات زندگی

 

فرآیند طراحی داخلی از یک روش سیستماتیک و هماهنگ پیروی می‌کند، از جمله تحقیق، تحلیل و ادغام دانش در فرآیند خلاقانه برای برآوردن نیازها و منابع مشتری.چه در یک فضای تجاری یا مسکونی کار کنند، طراحان داخلی با چالش اعمال راه‌حل‌های خلاقانه و فنی در یک ساختار که کاربردی، جذاب و برای کیفیت زندگی و فرهنگ ساکنان مفید است، مواجه هستند. طراحان باید به پوسته ساختمان پاسخ دهند و با موقعیت فیزیکی و زمینه اجتماعی پروژه هماهنگ شوند. با اجرای راه‌حل‌های متفکرانه، طراحان داخلی می‌توانند فضاهایی ایجاد کنند که تجربه‌های افراد ساکن در آن‌ها را بهبود بخشند.

 

ترجمه وگرداوری : ندا خدری