سه دانگ مشاع از شش دانگ: مفهوم و کاربرد در حقوق مالکیت ایران

اصطلاح "سه دانگ مشاع از شش دانگ" در عرف حقوقی و معاملات ملکی ایران بسیار رایج است، اما ممکن است برای بسیاری از افراد مفهوم دقیق و کاربردهای آن چندان روشن نباشد. در این مقاله، به بررسی جامع این اصطلاح می‌پردازیم و ابعاد مختلف آن را از منظر حقوقی و کاربردی مورد بررسی قرار می‌دهیم.

💻به قدرتمندترین سامانه ملکی کشور خوش آمدید

 

مفهوم دانگ:

در نظام حقوقی ایران، "دانگ" به عنوان یک واحد اندازه‌گیری حقوق مالکیت بر یک ملک یا زمین به کار می‌رود. این مفهوم ریشه در تاریخ و فرهنگ ایران دارد و به طور گسترده در اسناد رسمی، معاملات ملکی و دعاوی حقوقی مربوط به املاک استفاده می‌شود.

 

تعریف و تقسیم‌بندی:

هر ملک به طور کامل به شش دانگ تقسیم می‌شود. هر دانگ معادل یک‌ششم از کل مالکیت ملک است. به عبارت دیگر، اگر یک ملک را به شش قسمت مساوی تقسیم کنیم، هر قسمت یک دانگ محسوب می‌شود. این تقسیم‌بندی به مالکین این امکان را می‌دهد تا سهم خود را از مالکیت ملک به طور دقیق مشخص کنند.

 

کاربردها:

• تعیین سهم مالکیت: دانگ به عنوان یک واحد اندازه‌گیری، به مالکین این امکان را می‌دهد تا سهم خود را از مالکیت یک ملک به طور دقیق مشخص کنند. برای مثال، اگر شخصی سه دانگ از یک ملک را داشته باشد، به این معنی است که او مالک نصف آن ملک است.

 

• معاملات ملکی: در معاملات ملکی، دانگ به عنوان یک واحد مرجع برای تعیین قیمت و ارزش ملک استفاده می‌شود. برای مثال، قیمت یک ملک ممکن است بر اساس قیمت هر دانگ آن محاسبه شود.

 

• تقسیم ارث: در تقسیم ارث، دانگ به عنوان یک واحد اندازه‌گیری برای تعیین سهم هر یک از ورثه از اموال متوفی استفاده می‌شود.

 

• دعاوی حقوقی: در دعاوی حقوقی مربوط به املاک، دانگ به عنوان یک واحد مرجع برای تعیین حقوق و تکالیف طرفین دعوا استفاده می‌شود.

 

مثال:

فرض کنید یک ملک به طور مشترک متعلق به دو نفر است. یکی از آنها مالک چهار دانگ و دیگری مالک دو دانگ از ملک است. این به این معنی است که نفر اول مالک دو سوم و نفر دوم مالک یک سوم ملک است.

 

نکات مهم:

• دانگ تنها یک واحد اندازه‌گیری حقوق مالکیت است و به معنای مالکیت فیزیکی بر یک بخش خاص از ملک نیست.

 

• در برخی موارد، ممکن است یک ملک به بیش از شش دانگ تقسیم شود. در این صورت، هر دانگ به عنوان کسری از کل مالکیت ملک محاسبه می‌شود.

 

• در برخی مناطق ایران، ممکن است از واحدهای دیگری مانند "حبه" یا "نخود" برای اندازه‌گیری حقوق مالکیت استفاده شود.

 

دانگ به عنوان یک مفهوم حقوقی مهم در ایران، نقش کلیدی در تعیین حقوق مالکیت، انجام معاملات ملکی و حل و فصل دعاوی حقوقی مربوط به املاک دارد.

 

مشاهده مقاله روش تبدیل سند سه دانگ به شش دانگ: راهنمای جامع و کاربردی

 

 

مالکیت مشاع:

مالکیت مشاع، که در حقوق ایران به "اشاعه" نیز معروف است، به وضعیتی اشاره دارد که یک ملک یا دارایی دارای چندین مالک باشد و سهم هر یک از مالکین به طور مشخص و مجزا تعیین نشده باشد. در این حالت، تمامی مالکین به صورت مشترک و نامشخص در کل ملک حق مالکیت دارند و هر یک از آنها به نسبت سهم خود، مالک بخشی از کل ملک محسوب می‌شوند.

 

ویژگی‌های مالکیت مشاع:

• اشتراک در مالکیت: مهمترین ویژگی مالکیت مشاع، اشتراک در مالکیت است. در این نوع مالکیت، هیچ یک از مالکین نمی‌توانند ادعای مالکیت انحصاری بر بخش خاصی از ملک را داشته باشند.

 

• عدم تعیین سهم مشخص: در مالکیت مشاع، سهم هر یک از مالکین به طور مشخص و مجزا تعیین نشده است. به عبارت دیگر، مالکین به نسبت سهم خود در کل ملک سهیم هستند.

 

• حقوق و تکالیف مشترک: مالکین مشاعی در استفاده، بهره‌برداری و اداره ملک دارای حقوق و تکالیف مشترک هستند. تصمیم‌گیری در مورد امور مربوط به ملک نیازمند توافق تمامی مالکین است.

 

• امکان تقسیم: مالکیت مشاعی قابل تقسیم است. این تقسیم می‌تواند به صورت توافقی یا از طریق مراجع قضایی صورت گیرد. در صورت تقسیم ملک، سهم هر یک از مالکین به صورت مجزا و مشخص تعیین می‌شود.

 

موارد ایجاد مالکیت مشاع:

• ارث: یکی از رایج‌ترین موارد ایجاد مالکیت مشاع، ارث است. در صورت فوت یک فرد، اموال او به طور مشاع بین ورثه تقسیم می‌شود.

 

• خرید مشترک: در صورتی که چند نفر به طور مشترک یک ملک را خریداری کنند، مالکیت آنها به صورت مشاع خواهد بود.

 

• سایر موارد: مالکیت مشاع ممکن است در نتیجه وقوع حوادث دیگری مانند ازدواج، طلاق یا تقسیم اموال شرکت‌ها نیز ایجاد شود.

 

مزایا و معایب مالکیت مشاع:

• مزایا: مالکیت مشاع می‌تواند به افراد این امکان را بدهد که با سرمایه‌گذاری مشترک، مالک یک ملک شوند. همچنین، این نوع مالکیت می‌تواند به کاهش هزینه‌های نگهداری و اداره ملک کمک کند.

 

• معایب: یکی از مهمترین معایب مالکیت مشاع، دشواری تصمیم‌گیری در مورد امور مربوط به ملک است. همچنین، ممکن است در صورت عدم توافق بین مالکین، اختلافات و دعاوی حقوقی ایجاد شود.

 

مثال:

فرض کنید یک آپارتمان به طور مشترک متعلق به سه نفر است. هر یک از آنها به نسبت سهم خود، مالک بخشی از کل آپارتمان هستند. تصمیم‌گیری در مورد امور مربوط به آپارتمان، مانند تعمیرات یا فروش، نیازمند توافق هر سه مالک است.

 

مالکیت مشاع یک مفهوم حقوقی پیچیده است که دارای ابعاد مختلف حقوقی و اجتماعی است. درک صحیح این مفهوم و کاربردهای آن می‌تواند به افراد در تصمیم‌گیری‌های مربوط به املاک مشاعی کمک کند.

 

مشاهده مقاله روش تبدیل سند سه دانگ به شش دانگ: راهنمای جامع و کاربردی

 

 

سه دانگ مشاع از شش دانگ:

اصطلاح "سه دانگ مشاع از شش دانگ" در واقع به معنای مالکیت نصف (50%) یک ملک به صورت مشاع است. این بدان معناست که فردی که سه دانگ مشاع از شش دانگ یک ملک را دارد، مالک نصف آن ملک است، اما این مالکیت به صورت مشترک و نامشخص با سایر مالکین است. به عبارت دیگر، این فرد نمی‌تواند ادعای مالکیت انحصاری بر بخش خاصی از ملک را داشته باشد و حقوق و تکالیف او در قبال ملک با سایر مالکین مشترک است.

 

تفاوت با مالکیت مفروز:

مالکیت سه دانگ مشاع از شش دانگ با مالکیت مفروز متفاوت است. در مالکیت مفروز، سهم هر یک از مالکین به طور مشخص و مجزا تعیین شده است و هر مالک می‌تواند ادعای مالکیت انحصاری بر بخش خاصی از ملک را داشته باشد. اما در مالکیت مشاع، سهم مالکین مشخص نیست و آنها به صورت مشترک در کل ملک سهیم هستند.

 

حقوق و تکالیف مالک سه دانگ مشاع:

 

• حق استفاده و بهره‌برداری: مالک سه دانگ مشاع حق استفاده و بهره‌برداری از کل ملک را دارد، اما این حق باید با رعایت حقوق سایر مالکین مشاعی اعمال شود.

 

• حق اداره و تصمیم‌گیری: مالک سه دانگ مشاع در اداره و تصمیم‌گیری در مورد امور مربوط به ملک حق دارد، اما این حق باید با توافق سایر مالکین مشاعی اعمال شود.

 

• حق انتقال مالکیت: مالک سه دانگ مشاع می‌تواند سهم خود را به شخص دیگری منتقل کند، اما این انتقال باید با رعایت قوانین و مقررات مربوط به انتقال مالکیت مشاعی صورت گیرد.

 

• تکالیف: مالک سه دانگ مشاع موظف است در هزینه‌های نگهداری و اداره ملک به نسبت سهم خود مشارکت کند. همچنین، او باید از انجام هرگونه اقدامی که به حقوق سایر مالکین مشاعی آسیب می‌رساند، خودداری کند.

 

تقسیم مالکیت مشاع:

مالکیت مشاعی قابل تقسیم است. این تقسیم می‌تواند به صورت توافقی یا از طریق مراجع قضایی صورت گیرد. در صورت تقسیم ملک، سهم هر یک از مالکین به صورت مجزا و مشخص تعیین می‌شود و مالکیت آنها از حالت مشاع به مفروز تبدیل می‌شود.

 

مثال:

فرض کنید یک خانه به طور مشترک متعلق به دو نفر است که هر یک دارای سه دانگ مشاع از شش دانگ هستند. این بدان معناست که هر دو نفر مالک نصف خانه هستند و حق استفاده و بهره‌برداری از کل خانه را دارند. اما تصمیم‌گیری در مورد امور مربوط به خانه، مانند فروش یا اجاره، نیازمند توافق هر دو مالک است.

 

درک مفهوم "سه دانگ مشاع از شش دانگ" و تفاوت آن با مالکیت مفروز، برای افرادی که قصد خرید یا فروش ملک مشاعی را دارند، بسیار مهم است. این آگاهی می‌تواند به آنها در تصمیم‌گیری‌های بهتر و جلوگیری از بروز اختلافات و دعاوی حقوقی کمک کند.

 

مشاهده مقاله روش تبدیل سند سه دانگ به شش دانگ: راهنمای جامع و کاربردی

 

 

کاربردها و پیامدهای حقوقی:

1.حقوق و تکالیف مالکین:

• حق استفاده و بهره‌برداری: مالک سه دانگ مشاع از شش دانگ، همانند سایر مالکین مشاعی، حق استفاده و بهره‌برداری از کل ملک را به نسبت سهم خود دارد. این حق شامل سکونت، اجاره، کشاورزی و سایر بهره‌برداری‌های متعارف است.

 

• حق اداره و تصمیم‌گیری: در امور مربوط به اداره ملک، مانند تعمیرات اساسی، تغییر کاربری یا فروش، تصمیم‌گیری باید با توافق تمامی مالکین صورت گیرد. در صورت عدم توافق، هر یک از مالکین می‌تواند به دادگاه مراجعه کرده و درخواست دستور فروش یا تقسیم ملک را بدهد.

 

• تکالیف: مالک سه دانگ مشاع موظف است در هزینه‌های مربوط به نگهداری و اداره ملک به نسبت سهم خود مشارکت کند. این هزینه‌ها شامل مالیات، عوارض شهرداری، هزینه‌های تعمیرات و سایر هزینه‌های جاری می‌شود.

 

2.انتقال مالکیت:

• انتقال سهم: مالک سه دانگ مشاع می‌تواند سهم خود را به شخص دیگری منتقل کند. این انتقال می‌تواند از طریق بیع (فروش)، صلح، هبه یا ارث صورت گیرد.

 

• لزوم رعایت تشریفات قانونی: انتقال سهم مشاعی باید با رعایت تشریفات قانونی مربوط به انتقال اموال غیرمنقول صورت گیرد. این تشریفات شامل تنظیم سند رسمی در دفتر اسناد رسمی و پرداخت مالیات نقل و انتقال است.

 

• حق شفعه: در برخی موارد، سایر مالکین مشاعی حق شفعه دارند. حق شفعه به این معناست که اگر یکی از مالکین مشاعی بخواهد سهم خود را به شخص دیگری بفروشد، سایر مالکین حق دارند که با پرداخت همان مبلغ، سهم فروخته شده را خریداری کنند.

 

3.تقسیم ملک:

• تقسیم توافقی: مالکین مشاعی می‌توانند با توافق یکدیگر، ملک را تقسیم کنند. این تقسیم می‌تواند به صورت فیزیکی (تقسیم ملک به چند بخش مجزا) یا به صورت افراز (تعیین سهم هر یک از مالکین به صورت مجزا و مشخص) صورت گیرد.

 

• تقسیم قضایی: در صورت عدم توافق مالکین، هر یک از آنها می‌تواند به دادگاه مراجعه کرده و درخواست تقسیم ملک را بدهد. دادگاه پس از بررسی شرایط، حکم به تقسیم ملک به صورت عادلانه می‌دهد.

 

• فروش ملک: در صورتی که تقسیم ملک ممکن نباشد یا به مصلحت مالکین نباشد، دادگاه می‌تواند حکم به فروش ملک و تقسیم وجه حاصل بین مالکین بدهد.

 

مثال عملی:

فرض کنید یک زمین کشاورزی به طور مشترک متعلق به سه نفر است که هر یک دارای دو دانگ مشاع هستند. یکی از مالکین قصد دارد سهم خود را به شخص دیگری بفروشد. در این صورت، دو مالک دیگر حق شفعه دارند و می‌توانند با پرداخت همان مبلغ، سهم فروخته شده را خریداری کنند. اگر هیچ یک از مالکین حق شفعه خود را اعمال نکنند، مالک می‌تواند سهم خود را به شخص دیگری بفروشد.

 

نتیجه‌گیری:

"سه دانگ مشاع از شش دانگ" اصطلاحی حقوقی است که به مالکیت نصف یک ملک به صورت مشاع و مشترک با سایر مالکین اشاره دارد. این نوع مالکیت دارای پیامدهای حقوقی خاصی است که در این مقاله به آنها پرداخته شد. درک صحیح این مفهوم و کاربردهای آن می‌تواند به افراد در معاملات ملکی و تصمیم‌گیری‌های مربوط به املاک مشاعی کمک کند.

 

 

 

تشکر که شیش دنگ را انتخاب کردید!

 

فراهم آورنده:احمد رشاد محمدی ️⌨️️💻

 

شیش دنگ قدرت‌مند ترین سامانه‌ی ملکی در کشور