دامپروری پایدار راهی به سوی توسعه امنیت غذایی جهان || ترکیبی از نوآوری صنعتی، سلامت و رفاه حیوانات

توسعه پایدار در صنعت دامپروری باید نیازهای جمعیت رو به رشد جهان برای غذای ایمن و مطمئن که از حیوانات پرورش یافته تحت شرایط فزاینده سخت به دست می‌آید را برآورده کند و در عین حال از محیط زیست محافظت کند. ما از تکنیک‌های هسته‌ای برای توسعه پلتفرم‌ها و سیستم‌های تولید حیوانات پایدار که این معیارها را برآورده می‌کنند، استفاده می‌کنیم.

دامپروری پایدار

 

بخش کشاورزی با چالشی روبرو است. تا سال ۲۰۳۰، تعداد افراد در طبقه متوسط جهانی به پنج میلیارد نفر خواهد رسید و تا سال ۲۰۵۰، ۱۰ میلیارد نفر در سیاره ما زندگی خواهند کرد. کشاورزان باید بیش از هر زمان دیگری شیر، گوشت، ماهی و تخم مرغ تولید کنند، در حالی که از منابع کمتری استفاده می‌کنند.اما مزارع با اتخاذ روش‌هایی که می‌توانند تولید را کارآمدتر کنند، به این چالش پاسخ می‌دهند. در اینجا سه روش موفقیت‌آمیز که در حال حاضر موفقیت‌آمیز هستند، آورده شده است:

سلامت خوب حیوانات = کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای

حفظ سلامت خوب حیوانات به وضوح مهم است: حیوانات سالم بیشتر تولید می‌کنند و زندگی بهتری دارند. آنها فرآیند تولید را بسیار کارآمدتر و سودآورتر برای کشاورز می‌کنند.اما یک جنبه که ممکن است چندان واضح نباشد، این است که روش‌های خوب دامداری نیز تأثیرات زیست‌محیطی را کاهش می‌دهند. در واقع، در سال ۲۰۱۳ فائو اعلام کرد که انتشار گازهای گلخانه‌ای از دام‌ها می‌تواند با اتخاذ بهترین روش‌های موجود در بهداشت و دامداری تا ۳۰ درصد کاهش یابد.

 

سلامت ضعیف حیوانات، کمبود رفاه و مدیریت نادرست دام‌ها به این معنی است که حیوانات بیشتر در معرض بیماری قرار می‌گیرند و ممکن است قبل از رسیدن به شیردهی، رسیدن به سن مناسب برای تولید مثل یا کشتار بمیرند. با نظارت بر سلامت خوب حیوانات، تعداد حیوانات غیرمولد که گازهای گلخانه‌ای منتشر می‌کنند کاهش می‌یابد.

یک مطالعه در اسکاتلند، جایی که نشخوارکنندگان مسئول تقریباً ۵۰ درصد از انتشار گازهای گلخانه‌ای هستند، نشان داد که درمان بهتر بیماری‌های کلیدی در گاوها و گوسفندان می‌تواند صرفه‌جویی‌های قابل توجهی ایجاد کند. به عنوان مثال، در گاوهای گوشتی، بیماری نئوسپوروزیس بر نرخ تولد تأثیر می‌گذارد و انتشار گازهای گلخانه‌ای را افزایش می‌دهد. محققان دریافتند که مدیریت بهتر بیماری می‌تواند صرفه‌جویی در انتشار گازهای گلخانه‌ای را تا ۴.۵ درصد ایجاد کند، که برای یکی از بزرگترین تولیدکنندگان گازهای گلخانه‌ای در اسکاتلند قابل توجه است.

 

کشاورزی پایدار دوستدار محیط زیست || کلید حفظ منابع طبیعی، راهی به سوی امنیت غذایی

 

تغییر ترکیب تغذیه

تغذیه در مبارزه برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای تولید شده توسط دام‌ها بسیار مهم است. تغذیه خوب در مزرعه سیستم ایمنی طبیعی حیوانات را تقویت می‌کند و به حفظ سلامت بهینه آنها کمک می‌کند. این به حیوانات کمک می‌کند تا بیشتر تولید کنند، که به کشاورزان امکان می‌دهد با تعداد کمتری حیوانات، تقاضای محلی را برآورده کنند و در نتیجه انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش دهند.دانشمندان دریافته‌اند که تغییر ترکیب خوراک حیوانات می‌تواند سطح متان و نیتروژن تولید شده را که به گرم شدن جهانی کمک می‌کنند، کاهش دهد.

به عنوان مثال، یک مطالعه در مورد خوراک گاو تأثیر چربی‌های مختلف بر تولید متان را ارزیابی کرد. چربی گاو، روغن آفتابگردان و دانه‌های کامل آفتابگردان به رژیم غذایی گاوهای آنگوس اضافه شدند. نتایج نشان داد که هر حیوان حدود ۱۴٪ کمتر متان تولید می‌کند وقتی رژیم غذایی شامل چربی گاو یا روغن آفتابگردان باشد و ۳۳٪ کمتر متان تولید می‌شود وقتی رژیم غذایی شامل دانه‌های آفتابگردان باشد. این یک راه موثر برای برخی از مزارع برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای است.اضافه کردن محصولات جانبی غذایی به خوراک حیوانات، مانند ملاس چغندر قند، نیز ثابت شده است که به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای کمک می‌کند. این به این دلیل است که کمتر به محصولات غلات انرژی‌بر متکی است.

 

محصولات جدید برای هدف قرار دادن کاهش متان

نوآوری در مکمل‌ها و واکسن‌ها به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای با هدف قرار دادن تولید متان در فرآیند هضم کمک می‌کند.در نشخوارکنندگان، متان توسط تخمیر در یکی از چهار محفظه معده به نام شکمبه در فرآیند هضم تولید می‌شود. مکمل‌هایی توسعه یافته‌اند که مقدار متان تولید شده را کاهش می‌دهند. آنها با مسدود کردن آنزیمی که میکروب‌های روده را به تولید متان تحریک می‌کند، کار می‌کنند. یکی از این مکمل‌ها، 3-NOP، نشان داده شده است که تولید متان در گاوهای شیری را تا ۳۰٪ کاهش می‌دهد.در نیوزیلند، دانشمندان در حال کار بر روی واکسنی هستند که به روشی مشابه عمل می‌کند. واکسن میکروب‌های متانوژن، باکتری‌های روده که متان تولید می‌کنند، را هدف قرار می‌دهد. واکسن سیستم ایمنی حیوانات را فعال می‌کند که میکروب‌های متانوژن را غیر فعال می‌کند. آنها به سادگی از معده عبور می‌کنند.

 

مفهوم حمل ونقل پایدار وبهینه در دنیای امروز|| کلید آینده ای سبز وهوشمند برای بشریت

 

این ترکیبی از نوآوری صنعتی، سلامت و رفاه حیوانات است که اطمینان حاصل می‌کند که روش‌های کشاورزی کارآمدتر و در نتیجه دامداری پایدارتر خواهد بود.توسعه پایدار در صنعت دامپروری باید نیازهای جمعیت رو به رشد جهان برای غذای ایمن و مطمئن که از حیوانات پرورش یافته تحت شرایط فزاینده سخت به دست می‌آید را برآورده کند و در عین حال از محیط زیست محافظت کند. ما از تکنیک‌های هسته‌ای برای توسعه پلتفرم‌ها و سیستم‌های تولید حیوانات پایدار که این معیارها را برآورده می‌کنند، استفاده می‌کنیم.

اگر قرار است تقاضای غذایی آینده برآورده شود، افزایش تولید باید عمدتاً از استفاده فشرده‌تر و کارآمدتر از زمین، آب و پتانسیل ژنتیکی گیاهان و حیوانات، و همچنین منابع شیلات و جنگلداری که کشاورزان کوچک، به ویژه در کشورهای در حال توسعه، در اختیار دارند، حاصل شود. صنعت دامپروری با چالش تولید غذای کافی برای برآورده کردن تقاضای مصرفی رو به رشد جمعیت انسانی مواجه است و در عین حال باید انتشار گازهای گلخانه‌ای را برای حفاظت از محیط زیست کاهش دهد.

به طور مشترک با فائو، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به کشورهای عضو در توسعه و پذیرش فناوری‌های مبتنی بر هسته‌ای برای بهینه‌سازی روش‌های تولید مثل و پرورش دام که با اصول توسعه پایدار همخوانی دارند، حمایت از تشدید تولید حیوانات و استفاده بهینه از منابع طبیعی جهان کمک می‌کند.

 

چگونه تکنیک‌های هسته‌ای و ایزوتوپی می‌توانند کمک کنند

رادیوایمونواسی هورمون‌ها با استفاده از ید-۱۲۵ می‌تواند حیوانات باردار را در گله‌های شیری شناسایی کند، تکنیکی که می‌تواند برای کاهش نسبت حیوانات غیرمولد درگیر در پرورش استفاده شود. کبالت-۶۰ می‌تواند برای ساخت هیبریدهای تابشی کل ژنوم (RH) و نقشه‌برداری RH از گونه‌ها و نژادهای دام استفاده شود و در نتیجه پرورش دام را بهبود بخشد.

تحلیل کربن-۱۳ در گیاهانی که توسط حیوانات خورده می‌شوند و در نمونه‌های مدفوع حیوانات تخمین‌های دقیقی از مصرف خوراک توسط حیوانات چرنده و مرورگر ارائه می‌دهد. نسبت‌های ایزوتوپ پایدار در بافت‌های متابولیکی غیرفعال از پرندگان و حیوانات آلوده راهی برای ردیابی حرکات آنها فراهم می‌کند که به ارزیابی خطر انتشار بیماری کمک می‌کند. تابش گاما از پاتوژن‌ها امکان توسعه واکسن‌های تضعیف شده برای کنترل بیماری‌های حیوانی را فراهم می‌کند. در نهایت، ترکیب تیمیدین تریتیه (3H-TdR) در DNA سلولی برای اندازه‌گیری تکثیر سلولی و کروم-۵۱ (51Cr) – آزمایشی که به نظارت بر پاسخ‌های واکسن کمک می‌کند، استفاده می‌شود.

 

فناوری سبز یا تکنولوژی سبز || استفاده از دانش علمی ونواوری برای حفظ منابع طبیعی

 

مسئولیت حفاظت از رفاه حیوانات بر عهده سه بازیگر اصلی است. عموم مردم، با تقاضای کمتر برای محصولاتی که مستقیماً از حیوانات به دست می‌آیند یا شامل بهره‌برداری از آنها برای تولید کالاها هستند. شرکت‌ها، با داشتن نقشی در ترویج رفاه حیوانات از طریق مدیریت زنجیره تأمین، برچسب‌گذاری محصولات و ابتکارات مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها. و دولت، که همچنان بزرگترین سهم مسئولیت را با وضع سیاست‌ها و مقررات برای بهبود رفاه حیوانات اهلی و وحشی دارد.

پایداری یک مفهوم چندوجهی است که به ارتباطات متقابل ملاحظات زیست‌محیطی، اجتماعی و اقتصادی در پیگیری رفاه بلندمدت می‌پردازد. با این حال، نقش رفاه حیوانات اغلب نادیده گرفته می‌شود، علیرغم تأثیرات حیاتی آن بر هر سه ستون، علیرغم پیامدهای عمیق آن در تمام ابعاد پایداری.

 

دام‌ها نقش مهمی در سیستم‌های غذایی پایدار دارند - به عنوان مثال، کود حیوانی منبع مهمی از کود طبیعی است، در حالی که دام‌هایی که به عنوان حیوانات کار استفاده می‌شوند می‌توانند بهره‌وری را در مناطقی که مکانیزاسیون کمی دارند افزایش دهند. دام‌ها دارایی‌های مهمی برای جوامع آسیب‌پذیر هستند. در سطح جهانی، حدود ۵۰۰ میلیون چوپان برای غذا، درآمد و به عنوان ذخیره ثروت، وثیقه یا شبکه ایمنی در مواقع نیاز به دام‌داری متکی هستند. در سطح محلی، سیستم‌های تولید دام پتانسیل کمک به حفظ تنوع زیستی و جذب کربن در خاک و زیست‌توده را دارند. در محیط‌های سخت، مانند کوه‌ها و مناطق خشک، دام‌ها اغلب تنها راه برای تبدیل پایدار منابع طبیعی به غذا، الیاف و نیروی کار برای جوامع محلی هستند.

افزایش درآمدها، تغییر رژیم‌های غذایی و رشد جمعیت منجر به افزایش تقاضا شده و بخش دامداری را به یکی از سریع‌ترین زیر بخش‌های کشاورزی در کشورهای با درآمد متوسط و پایین تبدیل کرده است. این یک فرصت بزرگ برای کشاورزان کوچک، کسب و کارهای کشاورزی و ایجاد کنندگان شغل در سراسر زنجیره تأمین دام است. با این حال، اگر به درستی مدیریت نشود، این رشد خطر تشدید مسائل پایداری را که شامل عدالت، تأثیرات زیست‌محیطی و بهداشت عمومی است، به همراه دارد.

 

تاثیرات گرمایش زمین وتغیرات اقلیمی بر ساخت وساز || کشورهای همگام با تغیرات

 

حرکت به سوی پایداری زیست‌محیطی در بخش دامداری

بانک جهانی متعهد به بهبود سهم بخش دامداری در توسعه پایدار است. این بانک از کشورها حمایت می‌کند تا تقاضای رو به رشد برای پروتئین حیوانی را به گونه‌ای مدیریت و پاسخ دهند که برای محیط زیست کمتر مضر باشد و به تغییرات اقلیمی کمتر کمک کند.

سرمایه‌گذاری در خدمات دامپزشکی و نظارت بر بیماری‌های حیوانی نیز برای بهبود سلامت و رفاه حیوانات، کاهش تأثیر اقتصادی بیماری‌های حیوانی، بهبود ایمنی غذایی و کاهش خطرات مقاومت ضد میکروبی بسیار مهم است. پیشگیری از بیماری‌های حیوانی می‌تواند انتقال پاتوژن‌های حیوانی به انسان را محدود کند و ظهور بیماری‌های زئونوتیک کشنده را در منبع حیوانی که اقدام در آنجا مقرون به صرفه‌ترین است، کنترل کند. مدیریت بهبود یافته دام‌ها بخش جدایی‌ناپذیر از رویکرد "یک سلامت" است که بهینه‌سازی سلامت انسان، حیوان و سیاره را دنبال می‌کند.

به عنوان مثال، برنامه توسعه پایدار دام در قزاقستان، که در سال ۲۰۲۰ تصویب شد، اهداف زیست‌محیطی بلندپروازانه‌ای را برای توسعه بخش گوشت گاو پایدار و کمک به تنوع‌بخشی اقتصاد از منابع نفت و مواد معدنی شامل می‌شود. این برنامه هدف دارد تولید گوشت گاو را افزایش دهد در حالی که کاهش مطلق انتشار گازهای گلخانه‌ای را دنبال می‌کند. این هدف از سه طریق محقق خواهد شد: با افزایش بهره‌وری و کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای به ازای هر واحد محصول از طریق بهبود روش‌های مدیریت دام؛ با افزایش جذب کربن خاک از طریق بهبود روش‌های مدیریت چرا؛ و با استفاده از تجهیزات کارآمد انرژی و انرژی‌های تجدیدپذیر برای کاهش و جایگزینی استفاده از سوخت‌های فسیلی.

 

به همین ترتیب، پروژه‌های جاری در اتیوپی و بنگلادش به ترتیب ۱۰۸.۸ میلیون دلار و ۲۵۹ میلیون دلار به منافع اقلیمی اختصاص خواهند داد. آنها استفاده از روش‌های هوشمند اقلیمی را در میان کشاورزان و فرآورده‌کنندگان ترویج می‌کنند، ظرفیت‌های نظارت و گزارش‌دهی انتشار گازهای گلخانه‌ای را بهبود می‌بخشند و به مسئله خاص فناوری خنک‌کننده پاک در طول زنجیره ارزش می‌پردازند.

از طریق مطالعات جاری و توسعه طرح‌ها، بانک جهانی به دنبال بهبود مشوق‌های مالی برای تولیدکنندگان دام است که انتشار گازهای گلخانه‌ای را در عملیات خود کاهش می‌دهند، با ارائه دسترسی آسان‌تر به مالیات اقلیمی (مانند جبران کاهش یا خطوط اعتباری مشروط).

بانک جهانی در حال کار برای به اشتراک‌گذاری دانش و راهنمایی در قالبی است که به نیاز تیم‌های سرمایه‌گذاری مرتبط باشد. با شرکا، بانک جهانی راهنمای سرمایه‌گذاری در دام پایدار را تهیه کرده است. بخش اول راهنما به مسائل زیست‌محیطی و تغییرات اقلیمی می‌پردازد. بخش دوم به مسائل مرتبط با سلامت می‌پردازد. بخش سوم، که در حال توسعه است، به بعد عدالت پایداری می‌پردازد.

در ساحل، پروژه حمایت از دامداری منطقه‌ای ساحل (PRAPS) از کشورهای بورکینافاسو، چاد، مالی، موریتانی، نیجر و سنگال حمایت می‌کند. در منطقه‌ای که برای دامداری ساکن بیش از حد خشک است، چوپانان بر اساس دسترسی به آب و چراگاه، گله‌های خود را جابجا می‌کنند - یک شکل اولیه از سازگاری با اقلیم. این پروژه با بهبود مدیریت منابع و سلامت حیوانات، تسهیل دسترسی به بازارها، تنوع‌بخشی به منابع درآمدی خانوارهای دامدار و مدیریت درگیری‌ها به حفاظت از سیستم‌های دامداری کمک می‌کند. این پروژه زیرساخت‌هایی را در اطراف نقاط آب، چراگاه برای دام، ایستگاه‌های واکسیناسیون، بازارهای دام و ذخیره‌سازی علوفه ایجاد کرده است. بین سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۰، این پروژه به ایجاد و بهبود مدیریت بیش از ۵ میلیون هکتار چراگاه، ۱۸۱ نقطه آب و ۶۶ بازار دام کمک کرده است. همچنین از فعالیت اقتصادی ۲۰,۷۰۰ نفر حمایت کرده است که ۸۸٪ آنها زنان بودند.

 

انواع خانه در کانادا || سبکهای مختلف ساختمان سازی به اندازه تنوع جغرافیای کانادا

 

در ارمنستان، بانک جهانی به بهبود بهره‌وری و پایداری سیستم‌های دامداری و چراگاه در ۱۰۹ جامعه که ۲۰۷,۰۰۰ هکتار از مناطق چراگاه جامعه را مدیریت می‌کنند، کمک می‌کند.

در کلمبیا، بانک جهانی با شرکای محلی برای آزمایش رویکردهای نوآورانه به تولید دامداری پایدار همکاری کرده است. پروژه اصلی‌سازی دامداری پایدار کلمبیا، که توسط دولت بریتانیا و تسهیلات جهانی محیط زیست تأمین مالی شده است، اجازه داده است که نزدیک به ۳۲,۰۰۰ هکتار از زمین‌های تخریب شده به سیستم‌های سیلوپاستورال (ترکیب دام و درختان) تبدیل شوند که امکان جذب ۱.۰۵ میلیون تن معادل CO2 و حفظ تنوع زیستی، از جمله ۵۰ گونه بومی، را فراهم کرده است، از زمانی که به عنوان یک پروژه آزمایشی در سال ۲۰۱۱ آغاز شد. دامداران فردی آموزش، کمک فنی، ورودی‌های کلیدی مانند مواد کاشت با هزینه کم و مشوق‌های مالی دریافت کردند.

 

ترجمه وگرداوری : ندا خدری