دهلی نو،دهلی قدیم ، پایتخت هیجان انگیز هند || قلب تپنده هندوستان

برای بازدیدکنندگان، دهلی قدیم چیزی است که بیشتر مردم می‌خواهند ببینند. همچنین به عنوان شاه جهان آباد، به نام امپراتور مغول که آن را در قرن هفدهم ساخت، یا "شهر دیواری" شناخته می‌شود، این شهر دارای سطوح خاصی از هرج و مرج است، اما فرهنگی به جای کربنی. دهلی قدیم در واقع یکی از قدیمی‌ترین شهرهای موجود در جهان است. این شهر بیش از ۵۰۰۰ سال قدمت دارد و در حماسه مهابهاراتا ظاهر می‌شود.

دهلی شهر تاریخی وهیجان انگیز هند

 

دهلی پایتخت هند است و به عنوان قلب کشور شناخته می‌شود. این شهر به خاطر فرهنگ غنی و میراث خود مشهور است. این شهر میزبان برخی از بناهای تاریخی معروف است و با گذشت زمان در حال توسعه است.تأثیر تنوع مذهبی در این شهر دیده می‌شود، همراه با تأثیر فرهنگی مغول‌ها، هند باستان و بریتانیا. در این شهر باغ‌های زیبای زیادی وجود دارد که دور از آلودگی و زندگی شلوغ شهری، فرصت‌هایی برای پیاده‌روی در میان سبزی‌ها فراهم می‌کنند.

پایتخت به دو بخش تقسیم می‌شود که به طور عمومی به عنوان پورانی دیلی یا دهلی قدیم و نای دیلی یا دهلی نو شناخته می‌شوند. دهلی قدیم به خاطر فرهنگ باستانی و بناهای تاریخی خود و همچنین خیابان‌های شلوغ غذایی خود مشهور است. بیایید نگاهی سریع به جنبه‌های مختلف دهلی بیندازیم.

 

افراد در هر سنی می‌توانند از اینجا لذت ببرند زیرا برای هر کسی چیزی برای تکمیل علاقه‌هایشان دارد. هیچ زمانی به عنوان بهترین زمان برای بازدید از این سرزمین باشکوه وجود ندارد، اما دوره بین اواسط اکتبر تا اواسط مارس به عنوان زمان ایده‌آل برای کسانی که با تابستان‌های راجستان آشنا نیستند، در نظر گرفته می‌شود. زیرا در این زمان هوا مطبوع است.

سفر به راجستان در تابستان توصیه نمی‌شود زیرا می‌تواند برای کسانی که از کشورهای و ایالت‌های سرد می‌آیند، سفری ناراحت‌کننده باشد. دمای راجستان در تابستان بین ۴۵ درجه سانتی‌گراد تا ۴۸ درجه سانتی‌گراد متغیر است. ماه‌های مه و ژوئن به عنوان گرم‌ترین ماه‌های راجستان در نظر گرفته می‌شوند. در تابستان، روزها بسیار گرم هستند اما شب‌ها خنک می‌مانند.

شهر پاریس || شهر عشاق با تاریخی عمیق

دهلی قدیم

امپراتور مغول شاه جهان دهلی قدیم را در سال ۱۶۳۹ تأسیس کرد که قبلاً به عنوان شاه جهان آباد شناخته می‌شد. تا پایان سلسله مغول، این شهر پایتخت مغول‌ها باقی ماند. در زمان‌های باستان، این شهر به خاطر داشتن مساجد زیبا، باغ‌های زیبا و عمارت‌های باشکوه اعضا و نجیب‌زادگان دربار سلطنتی شناخته می‌شد. اگرچه این بخش از دهلی بسیار شلوغ شده است، اما نماد قلب دهلی است.

مغول‌ها بسیاری از کاخ‌ها و قلعه‌ها را در دهلی ساختند. شهر دیواری توسط شاه جهان بین سال‌های ۱۶۳۸ تا ۱۶۴۹ ساخته شد، از جمله چاندنی چوک و لال قلعہ. اردوگاه اصلی دهلی در دریگانج بود که بعداً به منطقه ریج منتقل شد. دهلی قدیم اولین بازار عمده‌فروشی و اولین بازار سخت‌افزار را در چاواری بازار در سال ۱۸۴۰ افتتاح کرد. سپس بازار عمده‌فروشی بعدی در خاری بائولی که از میوه‌های خشک، گیاهان و ادویه‌ها بود، در سال ۱۸۵۰ افتتاح شد. دریگانج همچنین یک بازار گل (فول مندی) داشت که در سال ۱۸۶۹ تأسیس شد. اگرچه این منطقه کوچک و پرجمعیت است، اما اهمیت زیادی دارد.

 

پایتخت هند پس از شورش ۱۸۵۷ و پس از سقوط امپراتوری مغول به کلکته منتقل شد. این شهر تا سال ۱۹۱۱ پایتخت باقی ماند. بنابراین، دهلی لوتینز پس از اعلام تغییر توسعه یافت. این شهر در دهلی نو واقع در جنوب غربی شاه جهان آباد توسعه یافت. بنابراین، دهلی قدیم به این نام نامیده شد و دهلی نو به عنوان مقر دولت ملی در نظر گرفته شد. در سال ۱۹۳۱، به طور رسمی افتتاح شد. برخی از مردم تا دهه ۱۹۳۰ از شهر دیواری خارج شدند زیرا شلوغ شده بود و مناطق اطراف شهر در حال توسعه بودند.

 

شهر لس آنجلس || شهر فرشتگان امریکا (آیا این شهر احیا خواهد شد؟)

 

زبان:

 بیش از ۸۰٪ از جمعیت دهلی به زبان هندی صحبت می‌کنند. جمعیت باقی‌مانده ترجیح می‌دهند به زبان‌های پنجابی، بنگالی، اردو و دیگر زبان‌ها صحبت کنند. درست مانند هر منطقه دیگری از هند، انگلیسی رایج‌ترین زبان خارجی ترجیح داده شده است. برخلاف باور عمومی، هندی زبان ملی این سرزمین نیست، اما یکی از زبان‌های رسمی است.

هندی فقط یک زبان نیست. این زبان یک ترکیب محاوره‌ای از زبان‌های متعدد شمال هند است. هندی ترکیبی از سانسکریت، اردو و دیگر زبان‌های محلی است. زبان محلی هندو در دوران مغول‌ها شکل گرفت. با این حال، هندی دوران مغول‌ها بسیار متفاوت از زبان مدرن است زیرا واژگان بیشتری از فارسی و دیگر مناطق هندوستانی به آن اضافه شده است. شما همچنین می‌توانید بسیاری از کلمات از واژگان عربی را در هندی پیدا کنید.

 

دین:

در گذشته، هندوئیسم یکی از ادیان اصلی این منطقه بود. با این حال، در قرن دوازدهم و بعد از آن، مهاجمان از کشورهای میانه غربی و میانه شرقی شروع به حمله به هند کردند. ترکیه، ایران و دیگر مهاجمان کشورها سعی کردند دهلی را تصرف کنند زیرا در زمان‌های باستان نماد قدرت بود. بسیاری از ادیان نیز توانستند دهلی را تصرف کنند. قطب منار اولین ساختار اسلامی همراه با یک مسجد بود. هدف اصلی مسجد نشان دادن حمله حکومت اسلامی به هند بود.

 

از آن زمان، اسلام به عنوان یک قومیت اصلی دیگر همراه با هندوئیسم شناخته شده است. از نظر جمعیت، هندوئیسم در رتبه اول قرار دارد و پس از آن اسلام، سیک و سپس مسیحیت قرار دارند. مهم نیست که چند جامعه مذهبی در دهلی حضور دارند، در این تنوع هماهنگی وجود دارد. معابد، مساجد، کلیساها و گوردواراها در کنار هم قرار دارند و به عنوان یک جامعه واحد باقی می‌مانند؛ دهلی‌نشین‌ها (اصطلاح محاوره‌ای برای مردم دهلی).

حقایق شگفت‌انگیز درباره دهلی، درست است؟ اما بله، درست است، دهلی نو و دهلی دو مکان کاملاً متفاوت هستند. دهلی نو به عنوان پایتخت کشور خدمت می‌کند و دهلی شهر بزرگتری است که در آن دهلی نو به عنوان یک "قلمرو" طراحی شده توسط بریتانیایی‌ها در هنگام انتقال سرمایه از کلکته به دهلی شناخته می‌شود. دهلی نو به عنوان مقر سه شاخه دولت هند - قانونگذاری، اجرایی و قضایی شناخته می‌شود.

قلعه سرخ قبلاً سفید رنگ بود

 درست شنیدید، قلعه سرخ باشکوه که نماد عظمت دهلی است، در ابتدا سفید بود. طبق یک نظرسنجی باستان‌شناسی، تحقیقات مرتبط نشان داد که قلعه از سنگ آهک ساخته شده بود و وقتی سنگ شروع به فرسایش کرد، بریتانیایی‌ها آن را برای حفظ آن قرمز رنگ کردند.

دهلی خانه بزرگترین بازار ادویه در آسیا است

بازار خاری بائوری، که در قرن هفدهم تأسیس شد، همچنان شهرت خود را حفظ کرده است. این بازار که بسیار نزدیک به مسجد فتحپوری واقع شده است، دارای عطر فوق‌العاده‌ای است که در سراسر منطقه پخش می‌شود و گردشگران و ساکنان شهر را به درب آن جذب می‌کند.

 

دهلی مرکز تجاری پیشرو در هند است

به عنوان پایتخت کشور، دهلی یکی از مراکز تجاری پیشرو در شمال هند است. علاوه بر تولید و فروش، دهلی همچنین دارای صنایع خرده‌فروشی وسیع و به سرعت در حال رشد است.

دهلی زمانی توسط ۱۴ دروازه محصور شده بود

دهلی در ابتدا توسط ۱۴ دروازه محصور شده بود که از آن‌ها تنها پنج دروازه هنوز باقی مانده‌اند. 'دروازه کشمیر' که در سال ۱۸۳۵ توسط رابرت اسمیت ساخته شد، شمالی‌ترین دروازه شهر است. 'دروازه اجمری' که در سال ۱۶۴۴ ساخته شد، به سمت اجمیر قرار دارد. 'دروازه لاهوری' ورودی اصلی به قلعه سرخ است. 'دروازه دهلی' که به عنوان 'دلی دروازه' نیز شناخته می‌شود، راه دیگری به قلعه سرخ است. در نهایت، 'دروازه ترکمان' که در قرن سیزدهم ساخته شد، در شاه جهان آباد واقع شده است.

 

ساختمان امپایر استیت|| آسمان خراش شهر نیویورک

 

 دهلی میزبان گران‌ترین بازی‌های مشترک‌المنافع تا به امروز بوده است

 بازی‌های مشترک‌المنافع ۲۰۱۰ که در دهلی برگزار شد، گران‌ترین بازی‌ها بوده است که هنوز هیچ کشوری نتوانسته آن را شکست دهد.

دهلی در حال حاضر دومین شهر پرجمعیت جهان است

خب، به عنوان پایتخت کشور، که در رتبه دوم پرجمعیت‌ترین کشورها پس از چین قرار دارد، این واقعیت تعجب‌آور نیست. جمعیت دهلی طبق سرشماری سال ۲۰۱۵ حدود ۲۵ میلیون نفر است.

 

 دهلی خانه بلندترین مناره جهان است

بله درست حدس زدید، این قطب منار است  ساخت این مناره زیبا در سال ۱۲۰۰ میلادی توسط سلطنت دهلی - قطب‌الدین ایبک آغاز شد و هنوز هم با شکوه در شهر ایستاده است.

اگر می‌خواهید هیجان یک شهر باستانی را تجربه کنید، مناظر غرفه‌های چند رنگ، زنانی که در آرایه‌ای زیبا از رنگ‌ها پوشیده شده‌اند، غرفه‌های جواهرات درخشان یا پنبه‌ای، و خانه‌های حویلی زیبا اما در حال فروپاشی، آماده باشید برای بوی‌های آن نیز. در دهلی قدیم، شما با ترکیبی از آتش‌های پخت و پز، کود حیوانی، فاضلاب، بخور و سیگار مواجه خواهید شد. مسئله سیگار کشیدن در حال بهتر شدن است، حداقل با سرکوب گسترده‌ای که بر روی سیگاری‌هایی که ممنوعیت روشن کردن سیگار در مکان‌های عمومی را نقض می‌کنند، انجام می‌شود.

 

قدیمی‌ترین و عزیزترین

برای بازدیدکنندگان، دهلی قدیم چیزی است که بیشتر مردم می‌خواهند ببینند. همچنین به عنوان شاه جهان آباد، به نام امپراتور مغول که آن را در قرن هفدهم ساخت، یا "شهر دیواری" شناخته می‌شود، این شهر دارای سطوح خاصی از هرج و مرج است، اما فرهنگی به جای کربنی. دهلی قدیم در واقع یکی از قدیمی‌ترین شهرهای موجود در جهان است. این شهر بیش از ۵۰۰۰ سال قدمت دارد و در حماسه مهابهاراتا ظاهر می‌شود.

شما می‌توانید در مراحل مختلف بازسازی آن در طول قرن‌ها ببینید که دهلی قدیم به نظر می‌رسد توانایی بی‌زمانی برای کار به عنوان یک شهر دارد. کوچه‌های باریک شما را در گرمای تابستان خنک نگه می‌دارند، همه جا با پای پیاده یا ریکشای سنتی قابل دسترسی است، مردم بالای مغازه‌ها یا رستوران‌های خود زندگی می‌کنند، و از یک طرح شهری پیروی می‌کند که برخی معماران می‌گویند در واقع بسیار برتر از طرح مدرن است. جامعه، به جای مصرف‌گرایی کامل، در اینجا رونق دارد.

 

ترجمه وگرداوری : ندا خدری