معماری مدرنیسم ، جنبش مدرن || تأکید بر حجم،پلان باز، فقدان تزئینات 

مدرنیسم شامل بسیاری از رشته‌های خلاقانه از طراحی و هنر گرفته تا تأثیرگذاری بر معماری، موسیقی و ادبیات بود. قدرت ماشین‌ها هنرمندان را وادار کرد که به‌صورت استراتژیک در مورد رویه‌های خود بازاندیشی کنند؛ نتایج این بازاندیشی انقلابی بود و همچنان بر طراحان تا به امروز تأثیر می‌گذارد. این فناوری جدید امکان تولید انبوه را فراهم کرد و خود ماشین به یک موضوع مهم در مدرنیسم تبدیل شد.

مدرنیسم در معماری

 

رد تزئینات و پذیرش مینیمالیسم، مدرنیسم را به مهم‌ترین سبک یا فلسفه جدید معماری و طراحی در قرن بیستم تبدیل کرد. این سبک با رویکرد تحلیلی به عملکرد ساختمان‌ها، استفاده منطقی و دقیق از مصالح جدید،  نوآوری در سازه‌ها و حذف تزئینات همراه بود. همچنین به عنوان مدرنیسم بین‌المللی یا سبک بین‌المللی شناخته می‌شود که این نام‌گذاری از نمایشگاهی از معماری مدرن در آمریکا در سال ۱۹۳۲ توسط معمار فیلیپ جانسون الهام گرفته شده است.

این سبک به‌طور معمول با تأکید بر حجم، ترکیب‌های نامتقارن و تزئینات حداقلی مشخص می‌شود. در بریتانیا، اصطلاح «جنبش مدرن» برای توصیف طراحی‌های سخت‌گیرانه مدرنیست از دهه ۱۹۳۰ تا اوایل دهه ۱۹۶۰ استفاده شده است. والتر گروپیوس و لوکوربوزیه پیشگامان این جنبش بودند که نفر دوم تأثیر عمیقی بر طراحی بسیاری از پروژه‌های مسکن عمومی در بریتانیا داشت.

 

مکتب مدرنیسم تأثیر عظیمی بر تاریخ طراحی داشته است و همچنان نیز دارد. با پیشرفت‌های فناوری، مدرنیسم در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم شکوفا شد. جامعه غرب شروع به توسعه روش‌های جدیدی برای شکل دادن به فرهنگ انسانی و بهبود محیط ساخته‌شده کرد.

مدرنیسم شامل بسیاری از رشته‌های خلاقانه از طراحی و هنر گرفته تا تأثیرگذاری بر معماری، موسیقی و ادبیات بود. قدرت ماشین‌ها هنرمندان را وادار کرد که به‌صورت استراتژیک در مورد رویه‌های خود بازاندیشی کنند؛ نتایج این بازاندیشی انقلابی بود و همچنان بر طراحان تا به امروز تأثیر می‌گذارد. این فناوری جدید امکان تولید انبوه را فراهم کرد و خود ماشین به یک موضوع مهم در مدرنیسم تبدیل شد.

 

معماری بوزار تلاقی هنر و علم || پیوند میان سنت و مدرنیته، نماد زیباشناسی

 

معماری مدرن چیست؟

معماری مدرن سبکی است که بین دهه‌های ۱۹۳۰ تا ۱۹۶۰ در دنیای غرب غالب بود و با رویکرد تحلیلی و عملکردگرا به طراحی ساختمان شناخته می‌شد. ساختمان‌های این سبک معمولاً با سقف‌های مسطح، پلان‌های باز، پنجره‌های بزرگ و تزئینات حداقلی تعریف می‌شوند. معماران آن زمان با اصل «فرم تابع عملکرد» هدایت می‌شدند، که آنها را وادار می‌کرد ابتدا به این فکر کنند که یک ساختمان چه عملکردی برای کاربر باید داشته باشد، و سپس به ظاهر آن. ظاهر ساختمان‌های مدرن اغلب با مجموعه‌ای از فلسفه‌های اجتماعی-سیاسی مرتبط بود، از جمله ایده‌ای که ساختمان‌ها می‌توانند پاسخ به نابرابری‌های اجتماعی عمیق باشند. این سبک همچنین به عنوان سبک بین‌المللی یا مدرنیسم بین‌المللی شناخته می‌شود.

تاریخچه معماری مدرن

پیدایش طراحی مدرنیستی بیشتر به گروهی از معماران اروپایی، به ویژه لو کوربوزیه، معمار فرانسوی سوئیسی، و والتر گروپیوس، معمار آلمانی-آمریکایی نسبت داده می‌شود. گروپیوس مدرسه باوهاوس در آلمان را تأسیس کرد که سبک و تفکر طراحی مدرنیستی را به شدت تحت تأثیر قرار داد. لودویگ میس ون در روهه، دیگر شخصیت برجسته معماری مدرن که در باوهاوس تدریس کرد و به عنوان سومین و آخرین مدیر آن فعالیت کرد، نیز بسیار تأثیرگذار بود. مدرنیست‌ها سرانجام به دلیل نازی‌ها از آلمان فرار کردند و به ایالات متحده آمدند، و این همان چیزی است که واقعاً مدرنیسم را به ایالات متحده آورد و سپس از ساحل شرقی به ساحل غربی منتقل کرد.

 

همراه با این عناصر زیبایی‌شناسی، تحولات ساختاری نیز به وجود آمد که بسیاری از آن‌ها هنوز در معماری معاصر استفاده می‌شوند. پیش از این، بیشتر ساختمان‌ها با دیوارهای باربر ضخیم طراحی می‌شدند، و این تحول امکان آزمایش بیشتر با طرح و فرم ساختمان را فراهم کرد. همراه با این تغییر، فرصت برای پنجره‌های پرده‌ای و سایر بازشوهای بزرگ به وجود آمد که به طور کامل آنچه قبلاً ممکن بود را تغییر داد.

پنج اصل معماری مدرن چیست؟

در اوایل دهه ۱۹۲۰، لو کوربوزیه بیانیه‌ای با عنوان «پنج اصل معماری» منتشر کرد .در این مقاله برجسته، کوربوزیه پنج عنصر کلیدی طراحی را بررسی کرد که او معتقد بود باید پایه‌گذار این سبک جدید معماری باشند . این اصول در طول جنبش مدرن بسیار تأثیرگذار شدند. این اصول عبارتند از: 

پیلوتی‌ها

ساختمان‌ها بر روی مجموعه‌ای از ستون‌های تقویت‌شده (یا پایلوت‌ها) قرار می‌گیرند تا گردش در طبقه همکف و فضای کافی برای خودروها یا باغ‌ها فراهم شود.

 

سبک دکوراسیون مینیمالیستی || طراحی مدرن، خلق فضای دور از شلوغی

 

طراحی آزاد پلان طبقه

در اصل به معنای یک پلان طبقه باز است. این اصل به تحول ساختاری و حذف دیوارهای باربر مربوط می‌شد و امکان انعطاف‌پذیری در فضای داخلی را فراهم کرد.

طراحی آزاد نمای ساختمان

سازه از دیوارها جدا شده است، که این موضوع انعطاف بیشتری برای پنجره‌ها و بازشوها ایجاد می‌کند.

پنجره‌های افقی

پنجره‌های روبان‌مانند افقی در طول نما امتداد می‌یابند، نورپردازی متعادل‌تر و احساس فضا را افزایش می‌دهند.

باغ سقفی 

خانه‌های مدرن باید شامل باغ‌های سقفی یا روف گاردن باشند که سقف‌های مسطحی هستند که فضای اضافی برای زندگی فراهم می‌کنند.

 

ویژگی‌های معماری مدرن چیست   

علاوه بر پیشرفت‌های ساختاری چشمگیر، بسیاری از عناصر زیبایی‌شناسی طراحی مدرن به عنوان نشانه‌های این سبک شناخته می‌شوند: 

فرم‌های مستطیلی با خطوط تمیز 

پلان‌های باز 

پنجره‌های بزرگ افقی یا شیشه‌های پرده‌ای 

ارتباط میان فضای داخلی و خارجی 

فقدان تزئینات 

فولاد، شیشه و بتن مسلح به عنوان برجسته‌ترین مصالح ساختمانی 

تفاوت بین معماری مدرن و پست‌مدرن چیست

مدرنیسم در بسیاری از جنبه‌ها بیان فیزیکی مجموعه‌ای از ایده‌های اجتماعی آرمان‌شهری بود که بسیاری از آن‌ها بر این ایده مبتنی بودند که ساختمان‌ها می‌توانند نابرابری‌های اجتماعی را بهبود بخشند و تغییر دهند. پست‌مدرنیسم این ایده را رد کرد و به‌جای آن تلاش کرد معماری را از دیدگاهی غیرمعمول و گاهی اوقات طنزآمیز بررسی کند. معماری پست‌مدرن کمتر خسته‌کننده است.

 

خانه های سبک معماری ویکتوریایی لندن || میراثی از دوران ملکه ویکتوریا

 

عناصر و ویژگی‌های تعیین‌کننده معماری مدرن

معماری مدرنیسم

هیچ عبارتی بهتر از «کمتر، بیشتر است» برای توصیف مدرنیسم وجود ندارد. در حالی که فرم‌های هندسی آرت دکو را حفظ می‌کند، از تزئینات صرف‌نظر کرده و به عملکرد اولویت می‌دهد. در واقع، مدرنیسم تکامل ساده‌شده آرت دکو است. 

مدرنیسم در دوره رکود بزرگ در دهه‌های ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰ ظهور کرد، زمانی که شرایط سخت اقتصادی باعث شد تا از زرق و برق فاصله گرفته شود. اگرچه بیشتر این اصطلاح را با دوره پس از جنگ در دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ مرتبط می‌دانیم، اما می‌توان نمونه‌های اولیه‌ای از مدرنیسم یافت که تکامل آن و ریشه‌های آشکار آن در سبک آرت دکو را نشان می‌دهد. مدرنیسم به‌طور عمدی از آنچه در دهه‌های قبلی به عنوان سبک‌های پرزرق و برق تلقی می‌شد، فاصله گرفت. این جنبش طراحی عملکردی را پیشگام کرد و آن را با مصالح جدیدی مانند بتن، نما‌های شیشه‌ای و فولاد ترکیب کرد. این مصالح در طراحی‌های داخلی انقلابی با پلان‌های باز و خطوط تمیز به کار گرفته شدند و با عرف قبلی کاملاً متفاوت بودند.

 

معماری آرت دکو

معروف‌ترین نمادهای آرت دکو در جهان ساختمان امپایر استیت و کرایسلر در نیویورک سیتی هستند. اما لندن نیز نمونه‌های عالی بسیاری دارد، از جمله نیروگاه بترسی، برج اوکسو و آپارتمان‌های متعددی که عصر آگاتا کریستی و پوآرو را تداعی می‌کنند.

ویژگی‌های تعیین‌کننده طراحی مدرن

خطوط تمیز: سبک‌های طراحی پیش از مدرنیسم شامل گوتیک، رنسانس و سبک‌های ویکتوریایی بودند. این سبک‌ها با بافت‌های سنگین، تزئینات و عناصر تاریک و دراماتیک همراه بودند. طراحی مدرن این جنبه‌ها را کنار گذاشت و به جای آن خطوط تمیز، فضاهای بدون شلوغی و سادگی کلی را ترجیح داد.

رنگ‌های خنثی: رنگ‌های سفید، بژ و حتی برخی از طیف‌های سیاه پالت اصلی رنگ در طراحی مدرن را تشکیل می‌دهند (با چند استثنا). اگرچه ممکن است رنگ‌ها به عنوان نقاط تاکید استفاده شوند، این رنگ‌ها بیشتر به سمت تن‌های زمینی تمایل دارند. از آنجا که طراحی مدرن تأکید زیادی بر مواد طبیعی دارد، حفظ پالت رنگی خنثی مهم است. «خطوط تمیز به‌جای منحنی. رنگ‌های خنثی و مواد طبیعی به‌جای رنگ‌های برجسته، مواد مصنوعی و الگوها»، مایرز می‌گوید. 

 

معماری کلاسیک || سرچشمه ای از معماری روم باستان

 

مواد طبیعی: دوران طراحی مدرن مواد جدیدی برای ساخت مبلمان معرفی کرد. فولاد، تخته چندلایه قالب‌گیری‌شده و پلاستیک هم به جای چوب و هم در کنار آن استفاده می‌شدند. هدف طراحان مدرن تعادل بین عملکرد خالص و زیبایی بود. مبلمان باید کاربردی و در عین حال جذاب باشد. البته مواد استفاده‌شده بسته به منطقه متفاوت بود. به عنوان مثال، چارلز و ری ایمز در آمریکا با پلاستیک آزمایش کردند (و صندلی معروف ایمز را ساختند) و مارسل برویر در آلمان از فولاد استفاده کرد تا صندلی معروف واسیلی را در سال ۱۹۲۵ بسازد. مدرنیست‌ها در برزیل بیشتر از چوب‌های طبیعی محلی استفاده می‌کردند. 

 

مبلمان کوتاه و کشیده: مبلمان مدرن با نمایه کوتاه و بلند شناخته می‌شود. صندلی ایمز نمونه‌ای برجسته است که از تخته چندلایه قالب‌گیری‌شده و چرم در سال ۱۹۵۶ ساخته شد و از صندلی باشگاه انگلیسی الهام گرفته بود. مبلمان نیز ساده‌تر شدند، مانند صندلی Tulip طراحی‌شده توسط ایرو سارینن. این صندلی یکی از محبوب‌ترین قطعات مدرن امروزی است که تنها یک پایه در مرکز دارد و از رزین تقویت‌شده با فایبرگلاس ساخته شده است. هدف سارینن از این طراحی ساده‌کردن «دنیای گیج‌کننده و زشت» ناشی از پایه‌های سنتی صندلی بود و این راه‌حل او به تعیین‌کننده عصر تبدیل شد. 

 

معماری باروک ||سبکی پیچیده و چندلایه

 

پلان طبقه باز: طراحی مدرن ترجیح می‌دهد تا حد ممکن دیوارها را حذف کند. به جای آن، مبلمان فضاها را متمایز می‌کنند، مانند یک کانتر آشپزخانه که جدایی بصری از اتاق نشیمن یا ناهارخوری ایجاد می‌کند. 

نور طبیعی: نور طبیعی فراوان نیز برای ایجاد حس باز و هوایی در فضا ضروری است، بنابراین پنجره‌ها بدون تزئین باقی می‌مانند. 

 

ترجمه و گرداوری : ندا خدری