رشد اقتصادی 8 درصدی: وعده‌ای توخالی یا هدفی دست‌یافتنی؟

در هیاهوی اخبار اقتصادی و وعده‌های رنگارنگ دولتمردان، هدفگذاری رشد اقتصادی 8 درصدی در برنامه هفتم توسعه، همچون جرقه‌ای در انبار کاه، توجه همگان را به خود جلب کرده است. اما آیا این وعده، ریشه در واقعیت‌های اقتصادی کشور دارد یا تنها سرابی بیش نیست؟

بانک مرکزی اخیراً از رشد اقتصادی متوسط 4.3 درصدی در سه سال گذشته خبر داده است. اما آیا این رشد، پایدار و مبتنی بر تحولات ساختاری بوده است یا تنها نتیجه شوک‌های اقتصادی زودگذر و نوسانات ارزی ناشی از صادرات نفت خام؟

 

مشاهده‌ی سریع تمام آگهی های ملکی درتهران  

 

بررسی دقیق‌تر آمار و ارقام، حقایق دیگری را آشکار می‌کند:

• سرمایه‌گذاری ناکافی: رشد اقتصادی اخیر، نه از افزایش سرمایه‌گذاری، بلکه از محل درآمدهای نفتی حاصل شده است. این در حالی است که برای دستیابی به رشد اقتصادی پایدار، نیازمند افزایش قابل توجه سرمایه‌گذاری هستیم.

 

• کاهش تولید در بخش‌های مولد: بخش‌های صنعت و کشاورزی، به عنوان موتورهای اصلی رشد اقتصادی، با کاهش تولید و رشد منفی مواجه بوده‌اند.

 

• وابستگی به نفت: وابستگی شدید اقتصاد به درآمدهای نفتی، آن را در برابر نوسانات بازار جهانی و تحولات سیاسی آسیب‌پذیر کرده است.

 

• افزایش موجودی انبار: افزایش موجودی انبارها، نشان از کاهش تقاضا و بی‌ثباتی اقتصادی دارد که آینده‌ای نگران‌کننده را برای اقتصاد کشور ترسیم می‌کند.

 

💒**مشاهده سریع تمام آگهی های ملکی در تهران**💒

 

با این اوصاف، آیا هدفگذاری رشد اقتصادی 8 درصدی، واقع‌بینانه است؟

کارشناسان اقتصادی، با توجه به شواهد موجود، این هدف را غیرواقعی و دور از دسترس می‌دانند. آنها معتقدند که بدون اصلاحات ساختاری عمیق، افزایش سرمایه‌گذاری و بهبود بهره‌وری، دستیابی به چنین رشدی ممکن نیست.

 

در پایان، باید گفت که رشد اقتصادی 8 درصدی، در شرایط فعلی، بیشتر به یک آرزو شبیه است تا یک هدف قابل دستیابی. برای تحقق این رویا، نیازمند تغییر نگرش، اصلاح سیاست‌ها و اقدامات عملی هستیم.

 

 

فراهم آورنده:احمد رشاد محمدی ️⌨️️💻

 

جهت مشاهده خبرهای بیشتر، به قسمت اخبار سایت شیش دنگ مراجعه نمایید.

شـیش دنگ قــدرت‌مـنـد تـریــن ســامـانه‌ی مکی در کـشـور