ساخت برج ایفل در ژانویه ۱۸۸۷ آغاز شد و حدود دو سال و دو ماه به طول انجامید. بیش از ۱۸ هزار قطعه آهنی پیشساخته در این برج استفاده شد که توسط ۳۰۰ کارگر با دقت فراوان مونتاژ شدند. وزن کل برج حدود ۱۰ هزار تن است و ارتفاع آن به ۳۲۴ متر میرسد. برج ایفل از سه سطح تشکیل شده که هر کدام از طریق پلهها و آسانسورها قابل دسترسی هستند.
یکی از نوآوریهای برجسته در طراحی برج ایفل، استفاده از چارچوب آهنی بود که به برج امکان داد تا با کمترین میزان مواد، بیشترین استحکام را داشته باشد. همچنین، طراحی خاص این برج باعث شده تا بتواند در برابر بادهای قوی مقاومت کند، به طوری که در بادهای شدید تنها چند سانتیمتر تکان میخورد.
گوستاو ایفل ،مهندسی با تحصیلات تخصصی، شرکتی را تأسیس و توسعه داد که در کارهای سازههای فلزی تخصص داشت و موفقیت برجسته آن، برج ایفل بود. او سی سال آخر زندگی خود را به تحقیقات تجربی اختصاص داد.
ایفل که در سال ۱۸۳۲ در دیژون به دنیا آمد، در سال ۱۸۵۵ از مدرسه مرکزی هنرها و صنایع فارغالتحصیل شد، همان سالی که پاریس اولین نمایشگاه جهانی را برگزار کرد.
برج ایفل از همان اوایل توسط لوئیس لومیردر سال ۱۸۹۷ فیلمبرداری شد و از آن زمان تاکنون در تعداد زیادی از تولیدات سینمایی حضور داشته است. این برج بیش از پیش به ماجراجویی سینما پیوند خورده بود، زیرا گوستاو ایفلبه عنوان یک شریک خاموش در شرکت ایجاد شده توسط لئون گاومونت در سال ۱۸۹۵ همکاری داشت.
در طول قرن بیستم، برج ایفل به نماد پاریس و فرانسه در سراسر جهان تبدیل شد. از ابتدای سینما تا به امروز، حضور آن به ما مکانهایی برای تنظیم داستانهایمان داده یا امکان افزودن جنبههای بیزمان یا رمانتیک به آثارمان را فراهم کرده است.
این برج با زیبایی و طراحی منحصر به فرد خود، الهامبخش بسیاری از فیلمسازان و هنرمندان بوده است. برج ایفل همچنان به عنوان یک نماد فرهنگی و هنری برجسته در سینما و هنر مدرن شناخته میشود.
برج ایفل از زمان ساخت تاکنون به نماد فرهنگی و هویتی پاریس و فرانسه تبدیل شده است. این برج در بسیاری از آثار هنری، ادبی، و سینمایی به تصویر کشیده شده و الهامبخش هنرمندان و نویسندگان بسیاری بوده است. همچنین، برج ایفل یکی از محبوبترین مکانهای گردشگری جهان است و هر ساله میلیونها نفر از سراسر جهان از آن بازدید میکنند.
علاوه بر ارزش فرهنگی و توریستی، برج ایفل در طول تاریخ به عنوان یک پلتفرم برای آزمایشهای علمی و فنی نیز استفاده شده است. در اوایل قرن بیستم، این برج به عنوان یک برج رادیویی برای ارسال امواج رادیویی و تلگرافی به کار گرفته شد و نقش مهمی در ارتباطات دوربرد ایفا کرد.
پروژه برج، توسعه جسورانهای از این اصل بود تا ارتفاع ۳۰۰ متر - معادل عدد نمادین ۱۰۰۰ فوت - را به دست آورد. در ۱۸ سپتامبر ۱۸۸۴ ایفل یک حق ثبت اختراع را برای "یک تنظیم جدید که اجازه ساخت پشتیبانیها و دکلهای فلزی با ارتفاع بیش از ۳۰۰ متر را میدهد"، ثبت کرد.
برای هر پرچ، یک تیم چهار نفره نیاز بود: یک نفر برای گرم کردن پرچ، یک نفر برای نگه داشتن آن در محل، نفر سوم برای شکل دادن به سر پرچ و نفر چهارم برای کوبیدن آن با چکش. تنها یک سوم از ۲٬۵۰۰٬۰۰۰ پرچ استفاده شده در ساخت برج، مستقیماً در محل نصب شد.
این روش کار به دقت و هماهنگی بسیاری نیاز داشت و نمونهای از تلاشهای فراوان و مهارتهای فنی کارگران در زمان ساخت برج ایفل است. این کارگران با سختی و تلاش خود یکی از برجستهترین سازههای جهان را به واقعیت تبدیل کردند.
یکی از بزرگترین چالشهای ساخت برج ایفل، بلندترین سازه فلزی جهان در زمان خود، محاسبات پیچیدهای بود که برای اطمینان از پایداری و استحکام سازه انجام شد. استفاده از مواد مدرن و تکنیکهای پیشرفته ساخت، از جمله مونتاژ قطعات پیشساخته آهنی، به معماران و مهندسان این امکان را داد تا این شاهکار مهندسی را به واقعیت تبدیل کنند. در ساخت این سازه که از اتصال 18038 قطعه ساخته شده است، افراد زیادی سهمیم بودهاند. در زمان افتتاح، رنگ این برج قرمز بود اما از آن زمان تا کنون 18 بار دیگر رنگ شده است. درحال حاضر این سازه را به رنگ برنز درآوردهاند. جالب است بدانید برای این رنگ آمیزی که یک سال طول کشید، 60 تن رنگ مصرف کردهاند.
بالای برج ایفل به نظر میرسد مکانی ایدهآل برای مطالعه ستارگان و وضعیت هوا باشد. به همین دلیل، گوستاو ایفل دو آزمایشگاه کوچک در طبقه سوم برج ایفل تأسیس کرد تا ستارهشناسان و هواشناسان بتوانند در آنجا کار کنند. ایفل خود نیز آزمایشهای خود را انجام داد. برای یادگیری بیشتر درباره چگونگی حرکت اشیاء در برابر هوا، او اقلامی را که به طناب متصل بودند، از طبقه دوم برج (حدود ۱۱۵ متر بالای زمین) رها میکرد و نحوه سقوط آنها را مشاهده میکرد.
این آزمایشگاهها نقش مهمی در تحقیقات و پیشرفتهای علمی داشتند و برج ایفل را به یکی از مکانهای برجسته برای پژوهشهای علمی تبدیل کردند. تجربه ایفل در این زمینه به تکمیل دانش ما در مورد حرکات اجسام در هوا کمک کرد و به جامعه علمی ایدهها و دادههای ارزشمندی ارائه داد.
برج ایفل با تاریخچهای پرفراز و نشیب، طراحی منحصربهفرد و مهندسی پیشرفته خود، به یکی از معروفترین و محبوبترین نمادهای جهان تبدیل شده است. این سازه نه تنها نماد پاریس و فرانسه، بلکه نماد پیشرفتهای مهندسی و توانمندیهای انسانی است. برج ایفل به عنوان یک اثر هنری و مهندسی برجسته، همچنان الهامبخش نسلهای آینده خواهد بود و به عنوان یکی از مهمترین مقاصد گردشگری جهان باقی خواهد ماند.
ترجمه وگردآوری: ندا خدری