نکات مهم در تنظیم اجاره نامه:راهنمای جامع

اجاره نامه، سندی حقوقی و قلب تپنده روابط میان موجر و مستاجر است. این سند، تضمین کننده حقوق و تعهدات طرفین در طول مدت اجاره بوده و از بروز اختلافات احتمالی جلوگیری می‌کند. تنظیم دقیق و اصولی اجاره نامه، نه تنها آرامش خاطر را برای طرفین به ارمغان می‌آورد، بلکه از پیچیدگی‌های حقوقی و مالی احتمالی در آینده جلوگیری می‌کند.

💻به قدرتمندترین سامانه ملکی کشور خوش آمدید

 

راهنمای جامع تنظیم اجاره نامه: تضمین آرامش و اطمینان در روابط اجاره

در این مقاله، به بررسی دقیق و موشکافانه نکات کلیدی در تنظیم اجاره نامه می‌پردازیم. با ما همراه باشید تا با رعایت این نکات، قراردادی بی‌نقص و مطمئن را برای خود و طرف مقابل تنظیم کنید.

 

بخش‌های اصلی اجاره نامه:

1.      مشخصات طرفین:

درج دقیق و کامل مشخصات طرفین در اجاره نامه، از اهمیت بسیاری برخوردار است. این اطلاعات، هویت حقوقی طرفین را مشخص کرده و در صورت بروز اختلاف، مبنای پیگیری‌های قانونی خواهد بود. در ادامه، به تفصیل به بررسی هر یک از این مشخصات می‌پردازیم:

1. نام و نام خانوادگی:

• اهمیت: این اطلاعات، هویت اصلی طرفین را مشخص می‌کند. درج نام مستعار یا ناقص، می‌تواند اعتبار قرارداد را زیر سوال ببرد.

• نکات کلیدی: نام و نام خانوادگی را به طور کامل و مطابق با مدارک شناسایی معتبر (مانند شناسنامه یا کارت ملی) درج کنید. در صورت تغییر نام، حتماً مدارک مربوطه را ضمیمه کنید.

 

مشاهده مقاله تفاوت اسناد رسمی و عادی: راهنمای جامع و کاربردی

 

2-شماره ملی:

شماره ملی، یک شناسه منحصربه‌فرد است که توسط سازمان ثبت احوال کشور برای هر فرد صادر می‌شود. این کد 10 رقمی، حاوی اطلاعات مهمی درباره هویت فرد است و در بسیاری از اسناد و مدارک رسمی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در اجاره نامه نیز، درج شماره ملی طرفین از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

اهمیت شماره ملی در اجاره نامه:

1. شناسایی دقیق طرفین: شماره ملی، امکان شناسایی دقیق و بدون ابهام طرفین قرارداد را فراهم می‌کند. این امر در مواردی که نام و نام خانوادگی مشابهی وجود دارد یا در صورت تغییر نام یکی از طرفین، بسیار حائز اهمیت است.

2. پیشگیری از جعل هویت: درج شماره ملی، امکان جعل هویت و سوءاستفاده از مدارک شناسایی را به حداقل می‌رساند.

3. تسهیل پیگیری‌های قانونی: در صورت بروز اختلاف یا تخلف، شماره ملی به عنوان یک مدرک معتبر برای شناسایی طرفین و پیگیری‌های قانونی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

4. رعایت الزامات قانونی: در برخی موارد، قانونگذار درج شماره ملی در قراردادها را الزامی کرده است. به عنوان مثال، در قانون مالیات‌های مستقیم، درج شماره ملی طرفین در قراردادهای اجاره الزامی است.

نکات کلیدی در درج شماره ملی:

• دقت و صحت: شماره ملی را با دقت و بدون خطا درج کنید. حتی یک رقم اشتباه می‌تواند منجر به مشکلات جدی شود.

• تطابق با مدارک شناسایی: شماره ملی درج شده در اجاره نامه باید با شماره ملی مندرج در مدارک شناسایی معتبر (مانند شناسنامه یا کارت ملی) تطابق داشته باشد.

• اصلاح در صورت تغییر: در صورت تغییر شماره ملی (به عنوان مثال، به دلیل تغییر شناسنامه)، حتماً قرارداد را اصلاح کرده و شماره ملی جدید را درج کنید.

 

 

مشاهده مقاله قوانین معاملات ملکی

 

عواقب عدم درج یا درج نادرست شماره ملی:

• ابطال قرارداد: در برخی موارد، عدم درج یا درج نادرست شماره ملی می‌تواند منجر به ابطال قرارداد شود.

• مشکلات مالیاتی: در صورت عدم درج شماره ملی، ممکن است مشکلات مالیاتی برای طرفین ایجاد شود.

• پیچیدگی در پیگیری‌های قانونی: در صورت بروز اختلاف، عدم درج یا درج نادرست شماره ملی می‌تواند پیگیری‌های قانونی را با مشکل مواجه کند.

 

3-نشانی دقیق:

نشانی دقیق، یکی از مهم‌ترین اطلاعات در اجاره نامه است که محل سکونت یا فعالیت طرفین را مشخص می‌کند. این آدرس، پل ارتباطی بین دنیای حقوقی و فیزیکی طرفین بوده و نقش حیاتی در اجرای قرارداد و پیگیری‌های قانونی دارد.

 

اهمیت نشانی دقیق در اجاره نامه:

1. ابلاغ اوراق قضایی و اداری: در صورت بروز اختلاف یا نیاز به ارسال اخطارها و اطلاعیه‌های رسمی، نشانی دقیق، تنها مرجع معتبر برای ابلاغ اوراق قضایی و اداری به طرفین است. درج نشانی نادرست یا ناقص، می‌تواند منجر به عدم ابلاغ و تضییع حقوق طرف مقابل شود.

2. شناسایی محل وقوع ملک: در اجاره نامه، نشانی دقیق ملک مورد اجاره نیز باید درج شود. این امر به شناسایی دقیق ملک و جلوگیری از سوءتفاهمات احتمالی کمک می‌کند.

3. تعیین صلاحیت دادگاه: در صورت بروز اختلاف و مراجعه به دادگاه، نشانی دقیق طرفین می‌تواند در تعیین صلاحیت دادگاه محل رسیدگی به پرونده مؤثر باشد.

4. تسهیل ارتباطات: درج نشانی دقیق، امکان برقراری ارتباط پستی و حضوری بین طرفین را تسهیل می‌کند.

 

 

مشاوره حقوقی - معامله بی دنگ وفنگ

 

تطابق با مدارک شناسایی: نشانی درج شده در اجاره نامه باید با نشانی مندرج در مدارک شناسایی معتبر (مانند شناسنامه یا کارت ملی) تطابق داشته باشد.

به‌روزرسانی در صورت تغییر: در صورت تغییر نشانی، حتماً طرف مقابل را مطلع کرده و قرارداد را اصلاح کنید. عدم اطلاع‌رسانی تغییر نشانی می‌تواند عواقب حقوقی برای شما داشته باشد.

 

4-شماره تماس:

در دنیای پویا و پرشتاب امروز، ارتباط سریع و آسان بین طرفین قرارداد اجاره، از اهمیت بالایی برخوردار است. شماره تماس، به عنوان یک ابزار ارتباطی کارآمد، امکان برقراری تماس مستقیم و فوری بین موجر و مستاجر را فراهم می‌کند و در حل مشکلات و رفع ابهامات احتمالی نقش بسزایی دارد.

اهمیت شماره تماس در اجاره نامه:

1. ارتباط سریع و آسان: در صورت بروز هرگونه مشکل یا نیاز به هماهنگی، طرفین می‌توانند به راحتی و با سرعت با یکدیگر تماس بگیرند. این امر در مواردی مانند نیاز به تعمیرات فوری، پرداخت اجاره بها، یا تغییر شرایط قرارداد بسیار حائز اهمیت است.

2. رفع ابهامات و سوءتفاهمات: در صورت وجود ابهام یا سوءتفاهم در مفاد قرارداد، طرفین می‌توانند با برقراری تماس تلفنی، به سرعت موضوع را روشن کرده و از بروز اختلافات جلوگیری کنند.

3. اطلاع‌رسانی تغییرات: در صورت تغییر شماره تماس، طرفین باید بلافاصله یکدیگر را مطلع کنند. این امر از بروز مشکلات ارتباطی و عدم امکان تماس در مواقع ضروری جلوگیری می‌کند.

4. ایجاد حس اعتماد: درج شماره تماس در قرارداد، نشان‌دهنده حسن نیت و تمایل طرفین به برقراری ارتباط شفاف و مستقیم است. این امر می‌تواند به ایجاد حس اعتماد و اطمینان بین طرفین کمک کند.

نکات تکمیلی:

• در صورتی که یکی از طرفین شخص حقوقی (مانند شرکت یا موسسه) باشد، علاوه بر مشخصات فوق، باید مشخصات شرکت (نام، شماره ثبت، شناسه ملی، نشانی) و مشخصات نماینده قانونی شرکت نیز درج شود.

• در صورتی که یکی از طرفین به نمایندگی از شخص دیگری (مانند وکیل یا قیم) عمل می‌کند، علاوه بر مشخصات فوق، باید مشخصات نماینده و مدارک احراز نمایندگی (مانند وکالتنامه یا حکم قیمومت) نیز ضمیمه شود.

 

 

مشاهده مقاله خرید ملک و انواع بنا و کاربری ملک

 

5-موضوع قرارداد:

موضوع قرارداد در اجاره نامه، به منزله شناسنامه ملک است و تمامی جزئیات مربوط به آن را مشخص می‌کند. این بخش، نه تنها هویت ملک را تعیین می‌کند، بلکه حقوق و تعهدات طرفین را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد. در ادامه، به تفصیل به بررسی هر یک از این مشخصات می‌پردازیم:

1- نوع ملک:

• اهمیت: نوع ملک (مسکونی، تجاری، اداری) تعیین کننده قوانین و مقررات حاکم بر قرارداد است. به عنوان مثال، قوانین مربوط به اجاره اماکن مسکونی با قوانین مربوط به اجاره اماکن تجاری متفاوت است.

• نکات کلیدی: نوع ملک را با دقت و بر اساس واقعیت درج کنید. در صورت عدم تطابق نوع ملک با واقعیت، ممکن است قرارداد باطل شود.

2- نشانی دقیق ملک:

• اهمیت: نشانی دقیق ملک، محل وقوع آن را مشخص می‌کند و در صورت بروز اختلاف یا نیاز به مراجعه به ملک، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

• نکات کلیدی: نشانی دقیق ملک را با جزئیات کامل (استان، شهر، خیابان، کوچه، پلاک، طبقه، واحد، کد پستی) درج کنید. در صورت وجود اطلاعات تکمیلی (مانند نام مجتمع یا شماره بلوک)، آنها را نیز درج کنید.

 

3-مشخصات کامل ملک:

• اهمیت: مشخصات کامل ملک، وضعیت فیزیکی و امکانات آن را مشخص می‌کند و در تعیین میزان اجاره بها و شرایط استفاده از ملک مؤثر است.

• نکات کلیدی: مشخصات کامل ملک را با جزئیات زیر درج کنید:

• متراژ: متراژ کل ملک و متراژ هر یک از بخش‌های آن (مانند اتاق‌ها، آشپزخانه، سرویس بهداشتی) را به طور دقیق مشخص کنید.

• تعداد اتاق: تعداد اتاق خواب، پذیرایی، آشپزخانه، سرویس بهداشتی، و سایر فضاهای موجود در ملک را مشخص کنید.

• امکانات: تمامی امکانات موجود در ملک (مانند پارکینگ، انباری، آسانسور، سیستم گرمایش و سرمایش، کابینت، کمد دیواری، بالکن) را به طور دقیق لیست کنید. در صورت وجود هرگونه نقص یا ایراد در امکانات، آن را نیز ذکر کنید.

راهکارهای تکمیلی:

• استفاده از تصاویر: می‌توانید تصاویر ملک را به قرارداد ضمیمه کنید تا مشخصات آن را به طور واضح‌تر نشان دهید.

• تهیه صورتجلسه: در صورت وجود هرگونه ابهام یا اختلاف نظر در مورد مشخصات ملک، می‌توانید یک صورتجلسه تهیه کرده و در آن جزئیات مورد توافق را ذکر کنید.

 

 

مشاهده مقاله روش کار مشاوران املاک در اروپا و آمریکا: شباهت‌ها و تفاوت‌ها

 

6-مدت قرارداد:

مدت قرارداد، یکی از ارکان اصلی اجاره نامه است که بازه زمانی اعتبار قرارداد و حقوق و تعهدات طرفین را مشخص می‌کند. این بخش، شامل تاریخ شروع و پایان قرارداد، و همچنین شرایط تمدید آن می‌شود. در ادامه، به تفصیل به بررسی هر یک از این موارد می‌پردازیم:

1-تاریخ شروع و پایان قرارداد:

• اهمیت: تاریخ شروع قرارداد، زمان آغاز تعهدات طرفین و تاریخ پایان قرارداد، زمان پایان تعهدات طرفین را مشخص می‌کند. درج دقیق این تاریخ‌ها، از بروز اختلافات احتمالی در مورد زمان شروع و پایان اجاره جلوگیری می‌کند.

• نکات کلیدی:

• تاریخ شروع: تاریخ شروع قرارداد باید به طور دقیق و با ذکر روز، ماه، و سال مشخص شود. این تاریخ می‌تواند تاریخ امضای قرارداد یا تاریخ دیگری باشد که طرفین توافق کرده‌اند.

• تاریخ پایان: تاریخ پایان قرارداد نیز باید به طور دقیق و با ذکر روز، ماه، و سال مشخص شود. این تاریخ می‌تواند یک تاریخ مشخص یا یک بازه زمانی (مانند یک سال یا دو سال) باشد. در صورتی که تاریخ پایان قرارداد به صورت بازه زمانی مشخص شده باشد، باید تاریخ دقیق پایان قرارداد را با توجه به تاریخ شروع محاسبه کرد.

2-امکان تمدید قرارداد و شرایط آن:

• اهمیت: امکان تمدید قرارداد، به طرفین این امکان را می‌دهد که در صورت تمایل، قرارداد را برای مدت زمان بیشتری ادامه دهند. شرایط تمدید قرارداد، نحوه و شرایط ادامه قرارداد پس از پایان مدت اولیه را مشخص می‌کند.

• نکات کلیدی:

• ذکر صریح امکان تمدید: در صورتی که طرفین تمایل به تمدید قرارداد دارند، باید این موضوع را به صراحت در قرارداد ذکر کنند.

• شرایط تمدید: شرایط تمدید قرارداد باید به طور دقیق و شفاف در قرارداد ذکر شود. این شرایط می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• نحوه اعلام تمایل به تمدید (به عنوان مثال، کتبی یا شفاهی)

• مهلت اعلام تمایل به تمدید (به عنوان مثال، یک ماه قبل از پایان قرارداد)

• مدت زمان تمدید (به عنوان مثال، یک سال یا دو سال)

• شرایط مالی تمدید (به عنوان مثال، افزایش یا کاهش اجاره بها)

• سایر شرایط مورد توافق طرفین

 

7-مبلغ اجاره و نحوه پرداخت:

مبلغ اجاره و نحوه پرداخت آن، از مهم‌ترین بخش‌های اجاره نامه است که تعهدات مالی طرفین را مشخص می‌کند. این بخش، شامل مبلغ اجاره بها، نحوه پرداخت، تاریخ سررسید پرداخت، و نحوه واریز می‌شود. در ادامه، به تفصیل به بررسی هر یک از این موارد می‌پردازیم:

1-مبلغ اجاره بها:

• اهمیت: مبلغ اجاره بها، مبلغی است که مستاجر در ازای استفاده از ملک به موجر پرداخت می‌کند. این مبلغ باید به طور دقیق و شفاف در اجاره نامه ذکر شود.

• نکات کلیدی:

• توافق طرفین: مبلغ اجاره بها باید با توافق طرفین و با توجه به شرایط بازار و مشخصات ملک تعیین شود.

• ذکر واحد پول: واحد پول مورد استفاده برای پرداخت اجاره بها باید به صراحت در قرارداد ذکر شود (مانند ریال یا تومان).

• ذکر مبلغ به حروف و عدد: برای جلوگیری از سوءتفاهم، مبلغ اجاره بها را هم به حروف و هم به عدد در قرارداد بنویسید.

• افزایش اجاره بها: در صورتی که طرفین توافق کرده‌اند که مبلغ اجاره بها در طول مدت قرارداد افزایش یابد، باید شرایط و میزان افزایش را به طور دقیق در قرارداد ذکر کنند.

2-نحوه پرداخت:

• اهمیت: نحوه پرداخت، مشخص می‌کند که مستاجر باید اجاره بها را به صورت ماهانه، فصلی، یا سالانه پرداخت کند.

• نکات کلیدی:

• توافق طرفین: نحوه پرداخت باید با توافق طرفین و با توجه به شرایط آنها تعیین شود.

• ذکر صریح در قرارداد: نحوه پرداخت باید به صراحت در قرارداد ذکر شود.

• امکان تغییر: در صورت توافق طرفین، می‌توان نحوه پرداخت را در طول مدت قرارداد تغییر داد.

 

3- تاریخ سررسید پرداخت:

• اهمیت: تاریخ سررسید پرداخت، تاریخی است که مستاجر باید اجاره بها را تا آن تاریخ پرداخت کند.

• نکات کلیدی:

• توافق طرفین: تاریخ سررسید پرداخت باید با توافق طرفین و با توجه به شرایط آنها تعیین شود.

• ذکر صریح در قرارداد: تاریخ سررسید پرداخت باید به صراحت در قرارداد ذکر شود.

• امکان تغییر: در صورت توافق طرفین، می‌توان تاریخ سررسید پرداخت را در طول مدت قرارداد تغییر داد.

4-نحوه واریز:

• اهمیت: نحوه واریز، مشخص می‌کند که مستاجر باید اجاره بها را به صورت نقدی یا از طریق انتقال بانکی به موجر پرداخت کند.

• نکات کلیدی:

• توافق طرفین: نحوه واریز باید با توافق طرفین و با توجه به شرایط آنها تعیین شود.

• ذکر صریح در قرارداد: نحوه واریز باید به صراحت در قرارداد ذکر شود.

• اطلاعات بانکی: در صورت توافق بر سر پرداخت از طریق انتقال بانکی، اطلاعات بانکی موجر (مانند شماره حساب، شماره کارت، نام بانک، و شعبه) باید در قرارداد ذکر شود.

 

مشاهده مقاله دریافت کد رهگیری رایگان املاک و استعلام آن

 

 

📕مشاهده بهترین کتاب های سایت شیش دنگ 

 

8-ودیعه و تضمین:

ودیعه و تضمین، دو مفهوم کلیدی در اجاره نامه هستند که به عنوان پشتوانه مالی و تضمین تعهدات طرفین عمل می‌کنند. ودیعه، مبلغی است که مستاجر در ابتدای قرارداد به موجر می‌پردازد و در پایان قرارداد، پس از کسر خسارات احتمالی، به مستاجر بازگردانده می‌شود. تضمین نیز می‌تواند به صورت چک یا سفته باشد و در صورت تخلف مستاجر از مفاد قرارداد، موجر می‌تواند از آن استفاده کند. در ادامه، به تفصیل به بررسی هر یک از این موارد می‌پردازیم:

 

1- مبلغ ودیعه:

• اهمیت: مبلغ ودیعه، به عنوان یک پشتوانه مالی برای موجر عمل می‌کند و در صورت بروز خسارت به ملک یا عدم پرداخت اجاره بها، موجر می‌تواند از آن استفاده کند.

• نکات کلیدی:

• توافق طرفین: مبلغ ودیعه باید با توافق طرفین و با توجه به شرایط بازار و مشخصات ملک تعیین شود. معمولاً مبلغ ودیعه معادل چند ماه اجاره بها است.

• ذکر واحد پول: واحد پول مورد استفاده برای پرداخت ودیعه باید به صراحت در قرارداد ذکر شود (مانند ریال یا تومان).

• ذکر مبلغ به حروف و عدد: برای جلوگیری از سوءتفاهم، مبلغ ودیعه را هم به حروف و هم به عدد در قرارداد بنویسید.

2-نحوه پرداخت و استرداد ودیعه:

• اهمیت: نحوه پرداخت و استرداد ودیعه، مشخص می‌کند که مستاجر چگونه باید ودیعه را به موجر پرداخت کند و موجر چگونه باید آن را به مستاجر بازگرداند.

• نکات کلیدی:

• نحوه پرداخت: ودیعه معمولاً به صورت نقدی یا از طریق انتقال بانکی به موجر پرداخت می‌شود. نحوه پرداخت باید به صراحت در قرارداد ذکر شود.

• نحوه استرداد: ودیعه باید در پایان قرارداد و پس از کسر خسارات احتمالی به مستاجر بازگردانده شود. نحوه استرداد (نقدی یا بانکی) و زمان آن باید در قرارداد مشخص شود.

• تضمین بانکی: در برخی موارد، طرفین می‌توانند توافق کنند که ودیعه به صورت تضمین بانکی به موجر پرداخت شود.

3- شرایط کسر از ودیعه:

• اهمیت: شرایط کسر از ودیعه، مشخص می‌کند که موجر در چه شرایطی می‌تواند از ودیعه کسر کند.

• نکات کلیدی:

• خسارات به ملک: در صورتی که مستاجر به ملک خسارت وارد کند، موجر می‌تواند هزینه تعمیرات را از ودیعه کسر کند.

• عدم پرداخت اجاره بها: در صورتی که مستاجر اجاره بها را پرداخت نکند، موجر می‌تواند مبلغ اجاره معوقه را از ودیعه کسر کند.

• سایر موارد: در صورت توافق طرفین، می‌توان سایر شرایط کسر از ودیعه را نیز در قرارداد ذکر کرد.

 

مشاهده مقاله تفاوت اسناد رسمی و عادی: راهنمای جامع و کاربردی

 

9-شرایط و تعهدات طرفین:

بخش شرایط و تعهدات طرفین در اجاره نامه، به منزله قلب تپنده قرارداد است و حقوق و مسئولیت‌های موجر و مستاجر را به طور دقیق مشخص می‌کند. این بخش، شامل مواردی مانند شرایط استفاده از ملک، هزینه‌های مربوط به تعمیرات و نگهداری، و شرایط فسخ قرارداد می‌شود. در ادامه، به تفصیل به بررسی هر یک از این موارد می‌پردازیم:

1-حقوق و مسئولیت‌های موجر:

• تحویل ملک: موجر موظف است ملک را در تاریخ شروع قرارداد، در شرایط مناسب و قابل سکونت به مستاجر تحویل دهد.

• تعميرات اساسی: موجر مسئول انجام تعمیرات اساسی ملک است، مگر اینکه در قرارداد خلاف آن توافق شده باشد. تعمیرات اساسی شامل مواردی مانند تعمیر سقف، دیوارها، سیستم‌های گرمایش و سرمایش، و تأسیسات برقی می‌شود.

• عدم مزاحمت: موجر حق ندارد در استفاده مستاجر از ملک مزاحمت ایجاد کند.

• پرداخت هزینه‌های مشترک: موجر مسئول پرداخت هزینه‌های مشترک ساختمان (مانند شارژ، آب، برق، گاز) است، مگر اینکه در قرارداد خلاف آن توافق شده باشد.

2- حقوق و مسئولیت‌های مستاجر:

• پرداخت اجاره بها: مستاجر موظف است اجاره بها را در زمان و مکان مقرر به موجر پرداخت کند.

• نگهداری از ملک: مستاجر موظف است از ملک به نحو احسن نگهداری کند و از وارد کردن خسارت به آن خودداری کند.

• تعميرات جزئی: مستاجر مسئول انجام تعمیرات جزئی ملک است، مگر اینکه در قرارداد خلاف آن توافق شده باشد. تعمیرات جزئی شامل مواردی مانند تعویض لامپ، شیرآلات، و رفع گرفتگی لوله‌ها می‌شود.

• عدم تغییر در ملک: مستاجر حق ندارد بدون اجازه کتبی موجر، تغییراتی در ملک ایجاد کند.

• تحویل ملک در پایان قرارداد: مستاجر موظف است در پایان قرارداد، ملک را در همان شرایطی که تحویل گرفته است به موجر بازگرداند.

3-شرایط استفاده از ملک:

• نوع استفاده: در قرارداد باید نوع استفاده مجاز از ملک (مسکونی، تجاری، اداری) مشخص شود.

• تعداد ساکنین: در صورتی که ملک مسکونی باشد، تعداد ساکنین مجاز باید در قرارداد ذکر شود.

• حیوانات خانگی: در صورتی که نگهداری حیوانات خانگی در ملک مجاز باشد، باید این موضوع در قرارداد ذکر شود.

• فعالیت‌های ممنوعه: فعالیت‌هایی که انجام آنها در ملک ممنوع است (مانند ایجاد سر و صدا، برگزاری مهمانی‌های پر سر و صدا، و نگهداری مواد خطرناک) باید در قرارداد ذکر شود.

4- هزینه‌های مربوط به تعمیرات و نگهداری:

• تفکیک هزینه‌ها: در قرارداد باید به طور دقیق مشخص شود که کدام هزینه‌ها بر عهده موجر و کدام هزینه‌ها بر عهده مستاجر است.

• هزینه‌های مشترک: هزینه‌های مشترک ساختمان (مانند شارژ، آب، برق، گاز) معمولاً بر عهده موجر است، مگر اینکه در قرارداد خلاف آن توافق شده باشد.

• هزینه‌های تعمیرات اساسی و جزئی: هزینه‌های تعمیرات اساسی معمولاً بر عهده موجر و هزینه‌های تعمیرات جزئی بر عهده مستاجر است، مگر اینکه در قرارداد خلاف آن توافق شده باشد.

5-شرایط فسخ قرارداد:

• فسخ به دلیل تخلف: در صورتی که یکی از طرفین از مفاد قرارداد تخلف کند، طرف دیگر می‌تواند قرارداد را فسخ کند.

• فسخ به دلیل فورس ماژور: در صورت وقوع حوادث غیرقابل پیش‌بینی (مانند زلزله، سیل، آتش‌سوزی)، طرفین می‌توانند قرارداد را فسخ کنند.

• فسخ توافقی: طرفین می‌توانند با توافق یکدیگر، قرارداد را در هر زمانی فسخ کنند.

 

مشاهده مقالهشرایط دریافت تسهیلات و وام مسکن تمامی بانک ها (1403)

 

 

مشاوره حقوقی - معامله بی دنگ وفنگ

 

10-فورس ماژور:

فورس ماژور یا قوه قهریه، به حوادث غیرقابل پیش‌بینی و خارج از کنترل طرفین اطلاق می‌شود که مانع از اجرای تعهدات آنها در قرارداد می‌شود. این حوادث می‌توانند شامل بلایای طبیعی (مانند زلزله، سیل، آتش‌سوزی)، جنگ، تحریم، اعتصابات سراسری، و سایر وقایع مشابه باشند. درج شرایط فورس ماژور در اجاره نامه، به طرفین کمک می‌کند تا در صورت وقوع چنین حوادثی، حقوق و تعهدات خود را به درستی مدیریت کنند.

شرایط اضطراری و غیرقابل پیش‌بینی:

برای اینکه یک حادثه به عنوان فورس ماژور شناخته شود، باید شرایط زیر را داشته باشد:

1. خارج از کنترل طرفین: حادثه باید خارج از کنترل و اراده طرفین باشد و ناشی از سهل‌انگاری یا قصور آنها نباشد.

2. غیرقابل پیش‌بینی: حادثه باید در زمان انعقاد قرارداد غیرقابل پیش‌بینی باشد. به عنوان مثال، اگر در منطقه‌ای که ملک در آن قرار دارد، سابقه زلزله وجود دارد، وقوع زلزله نمی‌تواند به عنوان فورس ماژور در نظر گرفته شود.

3. غیرقابل اجتناب: حادثه باید به گونه‌ای باشد که طرفین نتوانند از وقوع آن جلوگیری کنند یا اثرات آن را کاهش دهند.

تعهدات طرفین در شرایط فورس ماژور:

در صورت وقوع فورس ماژور، تعهدات طرفین به شرح زیر خواهد بود:

1. اطلاع‌رسانی: طرفی که تحت تأثیر فورس ماژور قرار گرفته است، باید بلافاصله و به صورت کتبی طرف دیگر را از وقوع حادثه و تأثیر آن بر اجرای قرارداد مطلع کند.

2. تلاش برای کاهش خسارات: طرفین باید تمام تلاش خود را برای کاهش خسارات ناشی از فورس ماژور به کار گیرند.

3. تعلیق یا فسخ قرارداد: در صورتی که فورس ماژور مانع از اجرای قرارداد شود، طرفین می‌توانند قرارداد را به طور موقت تعلیق کنند یا در صورت ادامه شرایط فورس ماژور، قرارداد را فسخ کنند.

4. تقسیم خسارات: در صورت فسخ قرارداد به دلیل فورس ماژور، خسارات ناشی از آن باید بین طرفین به طور عادلانه تقسیم شود.

نکات کلیدی در درج شرایط فورس ماژور در اجاره نامه:

• ذکر صریح موارد فورس ماژور: در قرارداد باید به صراحت مواردی که به عنوان فورس ماژور در نظر گرفته می‌شوند، ذکر شود.

• تعیین مرجع صالح: در قرارداد باید مرجع صالح برای رسیدگی به اختلافات ناشی از فورس ماژور مشخص شود.

• تعیین خسارات: در قرارداد باید نحوه تقسیم خسارات ناشی از فورس ماژور مشخص شود.

 

مشاهده مقاله روش کار مشاوران املاک در اروپا و آمریکا: شباهت‌ها و تفاوت‌ها

 

 

مشاهده مقاله دریافت کد رهگیری رایگان املاک و استعلام آن

 

11-حل اختلاف:

اختلافات، جزئی جدایی‌ناپذیر از هر رابطه‌ای هستند و اجاره نیز از این قاعده مستثنی نیست. با این حال، درج یک بند حل اختلاف کارآمد در اجاره نامه، می‌تواند به طرفین کمک کند تا در صورت بروز اختلاف، به جای درگیری و مراجعه به دادگاه، به شیوه‌ای مسالمت‌آمیز و سریع به حل و فصل اختلافات بپردازند.

نحوه حل اختلافات احتمالی:

در اجاره نامه، می‌توان روش‌های مختلفی را برای حل اختلافات پیش‌بینی کرد. برخی از رایج‌ترین روش‌ها عبارت‌اند از:

1. مذاکره مستقیم: در این روش، طرفین سعی می‌کنند با مذاکره مستقیم و بدون دخالت شخص ثالث، اختلافات خود را حل کنند. این روش، ساده‌ترین و کم‌هزینه‌ترین روش حل اختلاف است و در صورتی که طرفین حسن نیت داشته باشند، می‌تواند بسیار موثر باشد.

2. میانجیگری: در این روش، یک شخص ثالث بی‌طرف (میانجیگر) به طرفین کمک می‌کند تا به یک راه‌حل قابل قبول برای هر دو طرف دست یابند. میانجیگر، قاضی نیست و نمی‌تواند تصمیمی برای طرفین بگیرد، بلکه تنها به آنها کمک می‌کند تا به توافق برسند.

3. داوری: در این روش، یک یا چند داور بی‌طرف، به اختلافات طرفین رسیدگی کرده و رأی صادر می‌کنند. رأی داوران، برای طرفین لازم‌الاجرا است. داوری، یک روش رسمی‌تر از میانجیگری است و معمولاً در مواردی استفاده می‌شود که اختلافات پیچیده‌تر بوده و نیاز به تخصص حقوقی دارد.

 

📕مشاهده بهترین کتاب های سایت شیش دنگ 

 

مرجع صالح برای رسیدگی به اختلافات:

در صورتی که طرفین نتوانند اختلافات خود را از طریق روش‌های فوق حل کنند، می‌توانند به مرجع صالح برای رسیدگی به اختلافات مراجعه کنند. مرجع صالح، معمولاً دادگاه عمومی محل وقوع ملک است. با این حال، طرفین می‌توانند در قرارداد توافق کنند که اختلافات به یک مرجع داوری خاص ارجاع شود.

نکات کلیدی در درج بند حل اختلاف:

• انتخاب روش مناسب: روش حل اختلاف باید با توجه به نوع و پیچیدگی اختلافات احتمالی انتخاب شود.

• تعیین مرجع صالح: در قرارداد باید مرجع صالح برای رسیدگی به اختلافات به صراحت مشخص شود.

• تعیین هزینه‌ها: در قرارداد باید نحوه پرداخت هزینه‌های حل اختلاف (مانند هزینه‌های میانجیگری یا داوری) مشخص شود.

• ضمانت اجرا: در قرارداد باید ضمانت اجراهای لازم برای اجرای تصمیمات مرجع حل اختلاف پیش‌بینی شود.

 

 

تشکر که شیش دنگ را انتخاب کردید!

 

فراهم آورنده:احمد رشاد محمدی ️⌨️️💻

 

شیش دنگ قدرت‌مند ترین سامانه‌ی ملکی در کشور