فصل دهم: قوانینی برای اقتصاد ملی پرشور - بخش اول

قوانینی برای اقتصاد ملی پرشور

قبل از نتیجه گیری اجازه بده دیدگاه مان را از پایین ترین تا بالاترین سطح زندگی خودمان ارزیابی کنیم و ببینیم آموخته های ما چگونه به اقتصاد ملی و به طور کلی اقتصادی که هر چه بیش تر جهانی می شود. ربط پیدا میکنند ما همین حالا و در آینده ای نزدیک با چالش های مالی سختی در ایالات متحده روبه رو هستیم و این موضوع محرمانه ای نیست. «برایان معتقد است آگاهی داشتن از ملزوماتی که اقتصاد ما را برای دهه های پیش رو شکوفا کند بسیار مهم و حتی وظیفه ی ما به عنوان شهروندان مسوولیت پذیر است. بعد «رایان» با نگاهی کلی به نکاتی که آموخته ایم و شیوه ی شکوفا کردن اقتصاد شخصی در سال های پیش رو نتیجه گیری خواهد کرد.

»دن«

«برایان» اجازه بده بحث مان را با این سوال شروع کنیم چرا معتقدی که درک قوانین پایه ی اقتصاد نه فقط در سطح شخصی که در سطح ملی اهمیت حیاتی برای همه ی شهروندان سازنده ی این کشور دارد؟

مشاهده ومطالعه خلاصه کتب کاربردی

برایان»

وقتی بزرگ میشدم درباره ی اقتصاد خیلی گیج و سردرگم بودم و اگر در چنین شرایطی باشید لفاظی ها و عوام فریبی های سیاسی به راحتی شما را تحت تاثیر قرار میدهند و به بازی می گیرند. در حقیقت اکثر سیاستهای مدرن به ناآگاهی مردم از اقتصاد بستگی دارد.

داستان جالبی در این مورد هست. پادشاهی بود که خیلی تروتمند شد. او تصمیم گرفت کل خرد و حکمت جهان را جمع آوری کند. فکر می کرد. این میرانش برای جهانیان خواهد شد. بنابراین مردان حکیم و خردمندش را با بودجه ی نامحدود به سراسر دنیا فرستاد تا خرد جمعی بشر را بیاورند و آن ها با صدهزار کتاب بازگشتند و در آن زمان او پنجاه یا پنجاه و پنج سال داشت گفت این همه کتاب باید اینها را خلاصه کنید

حکیمان دورهم جمع شدند و کتابها را خلاصه کردند و بالاخره تعداد آنها به هزار کتاب رسید ولی در آن زمان او شصت ساله شده بود. او گفت همن هیچ وقت نمیتوانم هزار کتاب را بخوانم باید آنها را خلاصه کنید. دوباره رفتند و ده سال دیگر کار کردند و کل دانش این کتاب ها را در صد کتاب خلاصه کردند. حالا او هفتاد سال داشت و ناتوان شده بود. پس گفت. هنوز هم خیلی زیاد است. آیا ممکن است آنها را خلاصه تر کنید؟»

حکما دوباره رفتند و بعد از پنج سال برگشتند تا پادشاه را ملاقات کنند. رهبر مردان حکیم تکه کاغذی در دست داشت و گفت «ما توانسته ایم کل خرد تمام اعصار را روی یک برگه کاغذ بیاوریم که این جاست کاغذ باز کرد و خواند هیچ چیز مفت و مجانی به دست نمی آید.

این اصل مهم اقتصاد است هیچ چیز مفت و مجانی به دست نمی آید. در جهان غرب امروز ما با اقتصادی مواجهیم که به آن می گوییم اقتصاد بابا نوئل اقتصاد چیزی در ازای هیچ سیاستمداران از خزانه ی ملی برای خودشان منصب میخرند و بعد مالیاتها را اضافه میکنند که از خزانه ی ملی برای حفظ خودشان در آن منصب استفاده کنند. کل سیاست امروز بر پایه ی زدوبند است. شما به هزینه ها و مالیات بندی من رای بدهید نامن هم به شما رای دهم یکی با دستش پشت دیگری را می خاراند. همه ی سیاستمداران با وعده ی دادن پول مفت به دیگران صاحب منصب  می شوند؛ بابا نوئل فقط تماشا کنید در هر انتخابات کسی مثل بابانوئل وضعیت را مدیریت می کند.

مشاهده سریع آگهی های ملکی محله صاحبقرانیه تهران

هر از گاهی آدم فهمیده ای می ایستد و میگوید «این پول از کجا می آید؟» آنها این فرد را هو میکنند و میگویند «خب معلوم است. دولت پرداخت میکند ولی قاعده ی اقتصاد این است که دولت ها هیچ پولی ندارند. همان طور که فراش لیمبو میگفت مردم این پول آنها نیست آنها پولی ندارند مگر پولی که از بخش خصوصی در می آورند.

تصویر بسیار خوبی از این شرایط ارائه میدهم. استخری را تصور کنید. کارمند دولت سطلی را برمی دارد و آن را در یک طرف استخر پر می کند و با آن به سمت دیگر استخر می روند و آب سطل را خالی میکند این دقیقا کاری است که دولت ها می کنند. به شیوه ی خاصی پول را از یک طرف فرد با گروه می گیرند. و می روند آن را خالی میکنند اما سود خالصی برای اقتصاد در نمی آورند.

ولی بدترین نکته این است چون کارمندان دولت شلخته و بی قیدند. هشتاد درصد از آب را می ریزند طوری که مقدار آبی که از سطل خالی می شود، بسیار کم تر از آبی ست که وارد سطل کرده اند. بنابراین با بالارفتن مخارج دولت ثروت دولتی با ملی کم میشود. بیکاری همراه با افزایش هزینه های دولت بیشتر میشود. دستمزدها با بالارفتن هزینه های دولت ثابت می مانند؛ چون دولت اساسا بار سنگینی بر دوش جامعه است. دولت هیچ چیز با ارزشی تولید نمیکند که مردم آن را بخواهند، چون اگر مردم آن را می خواستند بخش خصوصی تولیدش می کرد.

شهردار ایندیاناپولیس برای تبدیل اقتصادی که اساسا پربدهی بود. از روش خاصی استفاده میکرد که به آن میگفت آزمون صفحه های زرد می گفت «اگر کارکردی وجود داشته باشد که دولت آن را اجرایی کند و سه با چند شرکت همان کارکرد را در بخش خصوصی اجرا کنند، انجام آن خدمات در دولت لزومی ندارد در آن زمان اتحادیه های کارکنان بخش دولتی افسار گسیخته شده بودند چون پول خیلی خوبی به آنها پرداخت می شد. آنها عملا دولت ملی و هر شهر ایالت و استانی را در کشوری که میلیاردها دلار بدهی بدون سرمایه دارد ورشکسته میکردند. افسارشان از دست رفته بود ولی هنوز به همین روش ادامه می دادند با معیار جدید شهردار ایندیاناپولیس اگر به حمل زباله تجهیزات آب رسانی آتش نشانی ابزار باغبانی برای کارهای شهرداری پارک ها و چیزهایی از این قبیل نیاز داشتید. اگر شرکتی بود که این کارها را انجام می داد برای انجام این کارها باید مناقصه برگزار میشد. تعجب اور است که اتحادیه های دولتی از مسیر قبلی برگشتند. آنها باید در رقابت با بخش خصوصی مناقصه برگزار می کردند و قیمتهای شان تنزل می کرد. اتحادیه های دولتی شروع به تعلیق کارمندان تنبل شان کردند و انجام کارها به شکلی خوب و مناسب با قیمت های رقابتی را شروع کردند.

هنری هزلیت اقتصاددان سالها قبل رساله ای نوشت با عنوان «اقتصاد در یک درس» که بر مقاله ی آن چه دیده میشود و آن چه دیده نمی شود نوشته ی فردریک باستیه میتنی بود میگفت چیزی که می بینید. نتیجه ای هزینه های دولت است دولت ها کارمندان را استخدام می کنند. چیزی را که نمی بینید این است که به ازای هر یک نفری که دولت استخدام می کند دو نفر در بخش خصوصی باید شغلشان را از دست بدهند. می بینید که دولت همه ی این شغلهای جدید را ایجاد کرده است، ولی شغل هایی را که ناپدید شده اند نمی بینید چون تجارت پیشگان با کارمندان را تعدیل می کنند یا اصلا کسب و کاری را شروع نمیکنند چون مالیات ها بیش از حد بالاست. همه ی اینها اصول اقتصاد استاندارد هستند.

 مشاهده کتاب‌‌های دیگر حوزه موفقیت

سیاستمداری را به یاد می آورم که با این پرسش روبه رو شد، «آیا چیزی درباره ی اقتصاد پایه می دانید؟ نمی توانید چیزی را که وسط نگذاشته اید. بردارید. نمی توانید آن چه را تولید نکرده اید مصرف کنید. چیزی را مفت و معانی به شما نمی دهند او پاسخ داد من از اقتصاد سر در نمی آورم و نمی خواهم چیزی درباره ی آن بدانم چون اگر می دانستم روش رای گیری ام تغییر میکرد این بیماری ما در سراسر جهان غرب است.

می بینیم که ژاپن وارد رکود شده است. یکی از پررونق ترین اقصادهای دنیا اقتصاد سوم جهان تا دو دهه قبل ولی آن همه مالیاتهای دولتی، مقررات و برنامه های هزینه را وضع و تصویب کردند و سومین کشور مرفه و آباد جهان را خفه کردند و حالا این اتفاق در فرانسه در شرف وقوع است. فرانسه دارد می میرد.

امروز در ایالات متحده برای نخستین بار در تاریخ آمریکا، تعداد  شرکت هایی که نابود میشوند بیش تر از تعداد شرکت هایی است که شروع به کار میکنند. قبلا طوری بود که شرکتهای هرچه بیش تری شکل می گرفتند و تعداد مشخصی از آنها هر سال در اثر فرسایش از بین می رفتند. امروز اوضاع برعکس است.

در واقع بخشهای کارآفرینی و شرکتی ما رو به زوال اند. شرکت ها امروز توسعه پیدا نمی کنند؛ آنها پول شان را خارج از کشور سرمایه گذاری می کنند. یا در بانک می گذارند. ایل دویست میلیارد دلار پول دارد ولی ترجیح می دهد. به آن دست نزند چون شرایط مطمئنی برای سرمایه گذاری وجود ندارد. چون دولت با مالیات بندی مقررات و قوانین جدید آن را از دستشان در می آورد. بنابراین آنها در وهله ی اول تیم کاملی از وکیل و حسابدار دارند که پول شان را از دست دولت در امان نگه دارد. افراد حاضر نیستند ریسک کنند.

این مشکل ما در اقتصاد امروز است. سیاست مداران بابانوئلی چیزی را در ازای هیچ عرضه میکنند پولی که افراد کسب نکرده اند و مستحقش نیستند و با این پول رای میخرند و هربار که رای می خرند، در انتخابات بعدی مجبورید مبلغ را پیش تر کنند و حتی پول بیش تری پیشنهاد دهند و گرنه طرفداران شان که بسیار دمدمی و بی ثبات اند رای شان را به کی دیگر که پیشنهاد بهتری دارد خواهد داد.

:»دن«

همین حالا بدهی ملی ما در سطح ناپایدار و بی سابقه ای قرار دارد. در این مورد صحبت کنید که این بمب بدهی چگونه بیماری چیزی در ازای هیچ را به سطح ملی کشانده است؟ درباره ی این چالش که پیش روی ماست. شیوه ی شکل گیری اش کارهایی که برای اصلاحش باید انجام دهیم و کاری که ما شهروندان برای مواجهه با آن میتوانیم بکنیم، صحبت کنید.

مشاهده جزئیات وخرید کتاب علم پول درآوردن

جهت تهیه این کتاب ارزشمند و کاربردی با شماره زیر تماس بگیرید.

مجید کیوان پور : 09129374020

مطالعه بخش بعدی این فصل کتاب