فصل دهم: قوانینی برای اقتصاد ملی پرشور - بخش دوم

برایان»

بدهی پولی ست که قرض گرفته شده است. این پول از عموم مردم به شکل اوراق قرضه ی دولتی قرض گرفته میشود ولی در نهایت باید بازگردانده شود. مردمی که اطلاعی درباره ی اقتصاد ندارند، می گویند. «ما  این پول را به خودمان بدهکاریم پس در واقع بدهکار نیستیم. این طور نیست. ما بدهکاریم

امروز، نرخ بهره ی ما صفر است. اگر نرخ بهره برای بدهی هجده تریلیون دلاری دولتی چهار درصد بود چهار یا پنج درصد برای حدود یک تریلیون دلار در سال نرخ بهره اجرایی میشد کشور ورشکسته می شد. به همین دلیل است که به سختی مبارزه میکنند که حتی المقدور نرخ بهره را نزدیک به صفر نگه دارند تا وقتی تصدی شان به پایان برسد.

متوجه خواهید شد که برای کسانی که در بخش خصوصی کار می کنند و مقرری بازنشستگی دارند این مقرری به بازار سهام وصل است. کسانی که در بخش دولتی کار میکنند هم مقرری دارند ولی مقرری آنها به چیزی بستگی ندارد. کل زندگی شان بی قید و شرط تضمین میشود و بر پایه ی تورم تغییر می کند. پس اگر اقتصاد به جهنم هم برود سیاستمداران با پاداش های هنگفت خانمه ی خدمت مزایای بازنشستگی و مزایای درمانی فوق العاده به کارشان پایان می دهند تازه این مزایا همیشه بیشتر خواهد شد پس آنها همیشه نسبت به وقتی که منصبشان را ترک میکنند پول بیش تری می گیرند.

مشاهده ومطالعه خلاصه کتب کاربردی

سیاستمداری که دو دوره در واشنگتن خدمت میکند، بازنشسته خواهد شد؛ به اعتقاد من با بیش از یک میلیون دلار مزایای بازنشستگی به علاوه طرح درمانی بی نظیری هم برای کل عمر خواهند داشت. قرار است این پول از کجا بیاید؟ نمی خواهند در موردش حرف بزنند.

از شارل دوگل نقل شده که وقتی درباره ی پایان تصدی اش صحبت می کرده، گفته بعد از او فرانسه دچار هرج و مرج خواهد شد. او گفته Apres Moi, le Delugen» که یعنی بعد از من سیل می آید به عبارت دیگر، همه چیز تمام خواهد شد. پنجاه سال بعد از این که منصبم را ترک کنیم، نتیجه ی کارهایم را میبینم همه ی صورتحساب ها پرداختنی خواهند بود. ولی من رفته ام بازنشسته شده ام مینشینم از طرح بازنشستگی خصوصی ام لذت می برم همه ی قبض هایم با مزیتهای پزشکی عالی پرداخت خواهند شد و حتی اگر اقتصاد کلا از بین برود تاثیری روی درآمد من نخواهد داشت، چون درآمد من کاملا از برنامه های بازنشتگی دیگر خداست درآمد من تا وقتی زنده ام، تضمین شده است.

بنابراین ما چالشهای زیادی داریم ولی بدتر از همه این است به گزارش بیزینس و یک مبلغ بدهی های بدون سرمایه مبلغی که ما هم به شکل بدهی ملی (۱۹٫۲) تریلیون دلار بدهکاریم هم به شکل تامین اجتماعی، مراقبتهای بهداشتی مزایای بازنشستگی هر چیز دیگری که بدون سرمایه است و این یعنی اینها ثبت شده و محاسبه شده اند. و باید هر سال پرداخت شوند نزدیک به صدو هفت تریلیون دلار است. صد و هفت تریلیون دلار تقریبا شش برابر درآمد کشور در یک سال است و این یعنی که این بدهی هرگز قابل تسویه نیست ما ثروتمندترین کشور در طول تاریخ هستیم و این همه بدهی داریم که خرد کننده است.

استونی بدهی خیلی کمی دارد. بسیاری از کشورها اصلا بدهی ندارند و ما بیش تر از مجموع بدهیهای همه ی کشورهای جهان بدهکاریم تنها راهکاری که به فکرشان می رسد. افزایش محدودیت بدهی ست پول بیشتری فرض کنید که هرگز پس داده نخواهد شد.

مشاهده سریع آگهی های ملکی محله صاحبقرانیه تهران

»دن«

یک ضرب المثل قدیمی میگوید اگر دوهزار دلار بدهکار باشم، مشکل من است. اما اگر سه میلیون دلار بدهکار باشم مشکل بانک است. معنای ضمنی این ضرب المثل این است که اگر آن پول را بازنگردانم، بانک مجبور است آن را به گونه ای جبران کند پس هر کاری که بتوانند می کنند. به ویژه اگر وام بزرگی از آن بانک گرفته باشم تا مطمئن شوند من اعتبار دارم و می توانم آن را بازگردانم برای همین است که همیشه این سوال به فکر من می رسد که آیا هیچ راه فراری از این سناریوی حباب بدهی برای ایالات متحده وجود ندارد که بر اساس آن سایر کشورها مثل چین به خاطر وابستگی شان به ما به ویژه به مصرف کنندگان ما از طلب شان بگذرند؟ یا تنها راه برون رفت ما از این وضعیت، ورشکستگی است؟

«برایان»

گفته میشود چون دلار آمریکا اندوخته ی ارزی ست، ما می توانیم به چاپ پول ادامه دهیم و دیگران آن را حفظ خواهند کرد. تنها چیزی که  در حال حاضر به نفع ماست بی ثباتی سیاسی اکثر کشورهاست. به همین دلیل است که پول هر چه بیش تری وارد ایالات متحده می شود، چون جایش در این جا امن تر است. آن را نقدی پرداخت خواهند کرد ولی نرخ بالاتر بهره دیوانه کننده است. نرخ بهره ی بالاتر برای این مبلغ بدهی پیش از هر چیز کل مخارج اختیاری در دسترس دولت فدرال را مصرف می کند. کل بودجه ی دفاعی را می خورد کل بودجه ی بهداشت و درمان آموزش و رفاه را میگیرد و طرح مراقبت بهداشتی را حذف می کند. مگر این که مالیات را تا صدها میلیارد دلار و حتی شاید تا یک تریلیون دلار افزایش دهند چون چاره ی دیگری ندارند.

اگر نرخ بهره بالا برود مجبورید برای این هجده تریلیون دلار کسری پنج درصد بهره پرداخت کنید ولی کلی کسریهای دیگر هم هست که باید پرداخت شوند مراقبتهای بهداشتی و تامین اجتماعی همه ورشکسته خواهند شد. هیچ نوع سپرده ی امانی و پس اندازی وجود نخواهد داشت. فقط بدهی های کاملا بدون سرمایه داریم. حتی یک پنی برای این بیش از صدتریلیون دلار بدهی کنار نگذاشته اند. بدهی ما از مجموع بدهیهای همه ی کشورهای دنیا بیش تر است. فقط به این دلیل که میتوانیم دلار چاپ کنیم.

دن

این دلیل دیگری است که مردم باید به درسهای تو گوش کنند و آن ها را به کار ببرند نسلهای آینده با کاهش استاندارد زندگی مواجه خواهند شد و شاید مجبور شوند حتی بیشتر از نسل های قبلی برای تامین خودشان پول در آورند. درباره ی کتاب «دموکراسی در آمریکا نوشته ی «الکسی دو توکویل و درسهایی که درباره ی موفقیت های زیاد آمریکا در روزگار گذشته میدهد و اشاراتی که به کاستی های ما در سال های گذشته دارد. بحث کنید.

 مشاهده کتاب‌‌های دیگر حوزه موفقیت

«برایان»

پیام اصلی «الکسی دونو کویل» که کتابش را در سال ۱۸۳۵ منتشر  کرد به یاد می آورم آمریکا متشکل از افراد با مردمی ست که مسوولیت فردی شان را برای کارشان و نتایج تولیدشان می پذیرند. در ضمن آمریکا متشکل از اجتماعاتی است که مردم در آنجا در برپایی و ساخت انبار مزرعه و کاشت محصول و... با هم همکاری می کنند.

به گفته ی او نکته ی قابل توجه این است که هیچ نحبه ای در آمریکا وجود ندارد. هیچ اشرافیت زمین داری وجود ندارد. آمریکا طوری ساخته شد. که مردم عادی بتوانند به این جا بیایند و با دست خالی کارشان را شروع کنند و با سخت کوشی و فعالیت کارآفرینی بتوانند زندگی شگفت انگیزی برای خودشان بسازند. دو تو کویل همه ی اینها را می دید. او می دید. که دولت آن زمان واقعا کوچک است. در حالی که دولتهای اروپا بسیار بزرگ سرکوبگر و ظالم بودند. این شرایط باعث انقلابها و کشتار جمعی شد. انقلابهایی در فرانسه آلمان و ایتالیا صورت گرفت. در نهایت، انقلاب روسیه انجام شد که طبقه ی کارگر به خاطر ظلم و مالیات بپا خاست.

ما هرگز این مسائل را در ایالات متحده نداشتیم ایالات متحده به صورت ضد اشرافیت برپا شد کسی به دلیل خانواده ی ثروتمندش بر دیگری برتری نداشت. یکی از مثالهایی که دوست دارم به کار ببرم بیل گیتس» یکی از ثروتمندترین افراد آمریکاست که دارایی اش در این ماه، هفتادونه میلیارد دلار ارزش دارد. تصور کنید بیل گیتس پیش شما می آمد و می گفت همن بیل گیتس هستم و ثروتمندترین مرد در آمریکا هستم بیا دستم را ببوس تصور کنید او این حرف را به یکی از مهاجرها، فقرا، حیابان گردها افراد عادی با ظرف شورها میزد. هیچ کس در آمریکا وجود ندارد که دست کسی را ببوسد فقط به این دلیل که ثروتمندترین مرد جهان است. از نظر آمریکایی ها این کار مسخره ای ست ما این کار را نمی کنیم.

اما ما داریم این حس استقلال و فردیت را از دست می دهیم و این چالش بزرگی ست مردم هرچه بیش تر به دولت متکی می شوند و می گویند چرا دولت این کار را نمی کند؟»

مشاهده جزئیات وخرید کتاب علم پول درآوردن

جهت تهیه این کتاب ارزشمند و کاربردی با شماره زیر تماس بگیرید.

مجید کیوان پور : 09129374020

مطالعه بخش قبلی این فصل کتاب

مطالعه بخش بعدی این فصل کتاب