داشتن راه حلهای گوناگون برای موضوع مذاکره

کار مشاوره املاک کاری دشوار پر اهمیت و با ارزش و حتی ظریف است و نباید کار کوچک و بی اهمیت تلقی گردد. اگر لازمه معلم شدن حداقل این باشد که دوازده سال یا بیشتر درس بخوانید و دیپلم یا لیسانس بگیرید و یا پس از اخذ فوق لیسانس و دکتری استاد دانشگاه شوید باید برای مشاور و مدیر آژانس مسکن شدن و برای اخذ مجوز کار مشاوره املاک نیز حتما امتیازاتی فرهنگی و آموزشی و نه فقط مالی قایل شویم.

ركن سوم مذاكره علمی و پیشرفته

پ داشتن راه حلهای گوناگون برای موضوع مذاکره

مدیر مجرب و کارآزموده همیشه در جلسات مذاکره با راه حلهای گوناگون و حق انتخابهای متنوع و سنجیده برای طرفین شرکت میکند چرا که او اعتقاد دارد که

هر مسئله ای راه حلی دارد و یا این که هر مسئله ای فقط یک راه حل ندارد. هر مسئله میتواند چند راه حل داشته باشد از میان راه حلهای موجود یک یا چند راه حل میتواند مورد پذیرش طرفین مذاکره قرار گیرد. 

·        مدت اجاره بیشتر از یکسال نباشد تا اجاره بهاء با گذشت زمان ارزش خود را از دست ندهد و یا اگر چنانچه افزایش قیمت در املاک حادث شد او هم از آن بی نصیب نماند.

·        در پایان مدت توافق شده مستاجر بدون دردسر آپارتمان را تخلیه کند.

·        تعداد ساکنان آپارتمان زیاد نباشد و آپارتمان دیرتر مستهلک شود.

·        زمان پرداخت اجاره بهاء توسط مستاجر کاملاً مشخص باشد.

·        در پایان مدت اجاره و هنگام تخلیه مستاجر هزینه آب ، برق ، گاز ، تلفن و شارژ ماهیانه را تا زمان تخلیه پرداخت و تسویه کرده باشد و سایر مفاصا حسابهای مربوطه را بدون هیچ زحمت و نق زدن اخذ و تحویل موجر نماید.

منافع مستاجر چنین اقتضاء میکند

1.     اجاره بهاء حداقل باشد.

2.     مدت اجاره حداقل سه سال باشد تا صاحب خانه نتواند هر سال اجاره بهاء را افزایش دهد و یا او را به بهانه های مختلف وادار به تخلیه کند.

3.     در مدت اجاره مستاجر فرصتی داشته باشد جای دیگری را برای خرید یا اجاره مناسب پیدا کند بعد محل را تخلیه نماید.

4.     مجبور نباشد دیگر پولی را برای ودیعه (بیشتر) بپردازد.

5.     طبق قانون مالک و مستاجر امکان تمديد مدت اجاره وجود داشته باشد .

اکنون با توجه به این منافع متضاد مدیر قرار داد جلسه مذاکره را برگزار میکند و می خواهد به نتیجه ای منطقی برسد هر یک از دو طرف میدانند که تامین کلیه منافعی که متذکر شدیم امکان پذیر نیست. چون بخش مهمی از منافع موجر با منافع مستاجر در تضاد است. در عین حال هر یک از دو طرف میدانند که نمیتوانند همه منافع را بدون در نظر گرفتن بخشی از منافع طرف دیگر بدست آورند. از این رو منافع آنها را باید اولویت بندی کرد تا به نتایجی دلخواه و مورد قبول دست یافت . 

 

مشاهده ومطالعه خلاصه کتب کاربردی

 

اکنون به تشریح سه پیشنهاد و راه حل ممکنه میپردازیم

راه حل اول

·        میزان اجاره بهاء به میزان متعارف سال باشد نه بیشتر و نه کمتر

·        مدت اجاره یک سال و اگر تمدید شد اجاره سالانه در حد تورم عمومی در حد معقول افزایش یابد.

·        مستاجر بپذیرد اگر در پایان یک سال آپارتمان را تخلیه نکند یا اجاره بهاء را افزایش ندهد متعهد شود جریمه ای با تضمین کافی بپردازد.

·        مستاجر حق واگذاری را به دیگری نداشته باشد.

·        پرداخت ودیعه ای قرض الحسنه معادل مال الاجاره یکسال به مؤجر

راه حل دوم

·        اجاره بهاء به میزان ۳۵ بیش از میزان متعارف سال مورد اجاره باشد.

·        مدت اجاره سه سال با نرخ ثابت تعیین شود و اگر پس از اتمام موعد قرارداد تمدید شد اجاره سالانه مورد توافق قرار گیرد و حداقل نرخ افزایش ۷۰ اجاره بهای اولیه باشد تا تورم ۲ سال بعد را هم بپوشاند.

·        مستاجر بپذیرد اگر در پایان دوره اول سه ساله آپارتمان را تخلیه نکند یا اجاره بهاء را افزایش ندهد جریمه ای با تضمین کافی بپردازد.

·        مستاجر حق واگذاری مورد اجاره را به دیگری نداشته باشد.

·        ودیعه ای قرض الحسنه معادل مال الاجاره سه ساله را به مؤجر

راه حل سوم

·        اجاره بهاء به میزان ۳۰ بیش از میزان متعارف سال تعیین شود.

·        مدت اجاره ۲ سال با نرخ ثابت باشد و اگر تمدید شد اجاره به طور سالانه مورد توافق قرار گیرد و حداقل نرخ افزایش %٤٠ اجاره بهای اولیه باشد تا تورم یک سال بعد را بپوشاند. 

·        مستاجر بپذیرد اگر در پایان دوره اول (۲) ساله آپارتمان را تخلیه ننماید یا اجاره بهاء را افزایش ندهد جریمه ای با تضمین کافی بپردازد.

·        مستاجر حق واگذاری مورد اجاره را به دیگری نداشته باشد .

·        ودیعه ای قرض الحسنه معادل مال الاجاره دو ساله را به مؤجر

گاهی ممکن است مدیر قرارداد در برابر راه حلهای مورد ادعای مالک و مستاجر نیز راه حلهایی برای خود فهرست و تدارک ببیند و با ارایه این راه حلها سرانجام راه حلی مورد قبول قرار گیرد که منافع هر دو طرف را در حد متعادل تامین میکند.

رکن چهارم مذاکره علمی و پیشرفته

ت پرهیز از معیارهای ذهنی و گرایش به استفاده از معیارهای عینی

دلیل علمی این رکن در خور تامل و بررسی است

·        راه حلی که برخواست خودکامه یک طرف مبتنی باشد در طرف مقابل واکنش منفی ایجاد میکند.

·        راه حلهایی که بر اساس خواسته ها و امیال دو طرف باشد، بدون آنکه مبنائی منطقی و قابل قبول داشته باشد هزینه های گزافی ببار می آورد.

·        هرگز خواسته و معیارهای ذهنی خود را به طرفین تحمیل نکنید در ضمن در مقابل معیارهای ذهنی طرف دیگر نیز تسلیم نشوید.

·        در راه حل یابی باید در پی معیارهای پذیرفته شده و منطقی بود تا نه تنها واکنشهای منفی دو طرف مقابل به حداقل برسد بلکه با اتکاء به چنین معیارهایی منافع مشترک دو طرف را بهتر تامین کرد.

·        دنیا برای تمام مسایل اقتصادی و ملکی و تجاری استانداردها و معیارهای مشخص و پذیرفته شده و قابل دفاع تهیه و ارایه کرده است. شناخت و بکارگیری آنها گام مهمی در راه استفاده از معیارهای عینی در مذاکرات است.

جان کلام اینکه استناد به معیارهای عینی راه رسیدن به توافق را در جلسات مذاکره کوتاهتر میکند.

 

مشاهده جزئیات وخرید کتاب اصول وفنون مذاکره

 

جهت تهیه این کتاب ارزشمند و کاربردی با شماره زیر تماس بگیرید.

مجید کیوان پور : 09129374020