تعارض در حوزه تعاملات رفتاری قرار دارد و از شیوه های رفتار افراد متأثر است. باید توجه کرد که افراد همواره در دنیای خاص خود به سر میبرند که این دنیای خاص تابعی از محیط» و «شخصیت» و عوامل متشکله آن است. افراد در دنیای خاص خود رفتارهای خاص بروز میدهند که اغلب موجب اصطکاک و بروز تعارض بین آنها میشود. هر فردی رفتار خود را عادی و ضابطه مند و معیار اندازه گیری منطقی می شمارد و رفتار دیگری را غیر عادی میبیند و به این دلیل است که محققان علوم انسانی عقیده دارند که غیر مادی ترین پدیده در جهان عادی بودن است و چون عادی بودن به ندرت امکان وجودی دارد بنابراین وجود تعارض به صورت بالقوه و بالفعل بین افراد امری اجتناب ناپذیر است که فقط و فقط با درک آن و مدیریت صحیح در مسیر سازندگی هدایت میشود در این بخش راجع به دو موضوع اساسی سخن گفته میشود که عبارت است از:
نخست تحلیل روشهای حل تعارض در سازمان
دوم شیوه و مهارتهای حل مؤثر تعارضاتا
نخست تحلیل روشهای حل تعارض در سازمان
مدیران عموماً در تلاش برای مدیریت و رفع تعارض مراوده ای دارای سبکهای خاص بوده و راه کارهای متفاوتی را به کار میبندند در این بخش به پنج روش و سبک آنان برای حل مشکلات و تعارضات سازمانی اشاره میشود که عبارت است از:
الف: روش احتراز (اجتناب)
این روش شامل رفتار عدم همکاری و عدم طلب کاری و یا ادعاست برخی از کارکنان این روش را برای مصون ماندن از تعارض و یا بی تفاوتی و خنثی بودن به کار میگیرند. این روش امکان دارد منجر به تصمیمی شود که تعارض را به حال خود بگذارد تا با گذشت زمان و یا اخراج برخی از عناصر سازمانی راه حل آن یافت شود.
جهت دریافت اطلاعات بیشتر و خرید کتاب با شماره زیر تماس حاصل فرمایید:
مجید کیوانپور 09129374020